این تئاتر حرف طبقه محروم را می‌زند

ادامه از صفحه 13
به نظرم همین‌که شما دغدغه اجتماعی در اجرای تئاتر دارید خیلی خوب است و نصف بیشتر راه را رفته‌اید. من مدت‌هاست که تقریباً هر شب به تئاتر می‌روم ولی اغلب با نمایش‌های فرمالیستی و بی‌معنا مواجه می‌شوم.
تئاتر برای من زدن حرف طبقه محروم است. تئاتر برای من از جامعه دور نیست. شما اگر یک بقال خوب باشید و با مردم رابطه خوبی داشته باشید راه درست را رفته‌اید و شاید بقال‌ها از هنرمندان بهتر باشند. الآن اگر تئاتر را ببندید چیز خاصی از دست نمی‌دهید چون برای مردم مهم نیست.
من اصلاً اعتقاد ندارم هنرمندان تافته جدا بافته هستند. من نماینده پیرمردی ساده و فرودست در شهر کوهدشت هستم. من صدای این افراد هستم چون محل زندگی آنها روی نقشه هم نیست. خیلی از مردم محروم تریبونی ندارند. به نظرم باید حرف این افراد باشیم.
به نظرم آنهایی که به دیدن تئاترهای اجتماعی نمی‌روند در حق تئاتر ظلم کرده‌اند چون این هنر فقط به سرگرمی نمی‌پردازد و به اندیشه هم توجه ویژه دارد. خیلی از هنرمندان شهرستانی از طبقات فرودست هستند و به جشنواره تئاتر فجر آمدند تا دیده بشوند و وظیفه ماست که از شما حمایت کنیم.
صادقانه به شما می‌گویم من هنوز معروف نشدم ولی خیلی از هنرمندان تئاتر معروف شده‌اند اما به مردم توجهی ندارند. من به یک تهیه‌کننده تئاتر گفتم بیاید به من کمک کند و سالنی برایم بگیرد چون آنها شناخته شده هستند ولی کسی کاری برایم نکرد. چرا سالن‌ها به افراد مشهور توجه دارند و به ما ندارند؟ این کارها باعث شده است که تئاتر ما پیشرفت نکند. از تلویزیون آمدند و از نمایش ما فیلم گرفتند ولی چون  به طبقات محروم پرداختیم این فیلم را نشان ندادند. من که ندیدم نشان بدهند و خود کارگردان برنامه گفت نمایش شما قابل پخش نیست ولی اگر یک هنرمند مشهور بود حتماً قابل پخش می‌شد. برخی از هنرمندان هستند که پیگیر ما هستند.
نوید محمدزاده خیلی به من کمک کرده است و درباره پروژه‌های بسیاری به من خبر می‌دهد ولی چون در شهرستان هستم امکان فعالیت ندارم. یک هنرمندی سالن اصلی تئاترشهر را گرفته و بعد دیگران را تشویق کرده است که به جشنواره نروید. چرا او سالن اصلی را می‌گیرد ولی من نه؟ یکی دیگر کارش به جشنواره نرسیده است بعد گفته که نباید هنرمندان به جشنواره بیایند. این آدم‌ها فقط به فکر خودشان هستند.
اگر سیاستگذار جشنواره بودید چه کارهایی می‌کردید؟
به نظرم باید اهداف جشنواره مشخص بشود. این جشنواره در زمانی خیلی تأثیر داشت چون از امیررضا کوهستانی تا نادر برهانی مرند و کوروش نریمانی در جشنواره تئاتر فجر مشهور شدند و به جاهای بالاتر رفتند ولی من دو سال پیش در این جشنواره جایزه گرفتم و کسی به من توجهی نکرد. حتی یک سالن دولتی هم به من ندادند تا اجرا بروم. تئاتر تنها راه دیده شدن ما است و این جشنواره هم تنها جا برای اعتبار ماست.
 اگر دو تا منتقد و رسانه کار ما را در فجر ببینند ما می‌توانیم پیشرفت کنیم. یک نگاهی در تهران جا افتاده که می‌گویند به شهر خودتان بروید. شهر کوهدشت سالن ندارد اگر هم بود خیلی از مردم پول دیدن تئاتر ندارند. اگر هم بخواهیم به تهران بیاییم و تئاتر ببینیم باید ۴۰۰ هزار تومان خرج کنیم. خیلی از تئاترها هم ربطی به زندگی من ندارند چون به شکم آدم‌ها کار دارند و به اندیشه ما کاری ندارند. باید کاری کنیم جوانان شهرستانی در جشنواره تئاتر فجر دیده بشوند و اجرای عموم بگیرند. چرا من اجرای عموم نگرفتم؟ من خیلی ناراحت هستم. بازیگران من زحمت کشیدند ولی دیده نشدند. تنها یک منتقد در جشنواره تئاتر فجر امسال درباره کار ما نوشت ولی برخی از کارهای تهرانی کلی نقد
داشتند.