فرمان فرهنگ توسعه در دست زنان

ادامه از صفحه اول
نقش تربیتی ایشان نسبت به فرزندان انکار ناشدنی است، نقش‌شان در میزان توجه به جزئیات و کلیات روش زیست تأثیری شگرف برهمه اعضای خانواده دارد، تأثیری که می‌تواند عمدتاً نتیجه را به نفع توسعه یا به ضرر آن تغییر دهد. این نقش می‌تواند به مدیریت منابع، زمان و هزینه باعث شکوفایی و رونق جوامع گردد. براین اساس، هرگاه زنان یک سرزمین اراده تغییر داشته باشند می‌توانند تغییر را به وجود آورند و این موضوع ورای برنامه‌های رسمی دولت‌ها و سازمان‌ها است. مقیاسی عملیاتی از یک الگوی رفتاری است که در خانواده تمرین و اجرا و در جامعه نهادینه می‌شود. پروژه تغییر با باور به منفعت خانواده و منفعت عمومی و درست بودن رویکرد در جامعه زنان آغاز و با تغییر بزرگ رفتار زیستی به انجام می‌رسد. این یک معنای عمیق و مقیاس بزرگ و قابل تحقق است.
این البته قابلیت توسعه به همه شئون زیست را دارا است و می‌تواند متضمن ایجاد نهضتی فراگیر و جهانی در مسیر تحقق توسعه پایدار گردد.
آیا زمان این تغییر بزرگ فرا رسیده است؟ آیا جامعه زنان می‌خواهد و توان اجتماعی پذیرش این مسئولیت بزرگ را دارد؟ به‌طور قطع این ظرفیت‌سازی همه جانبه‌ای لازم دارد و اینکه اکنون زمان مناسبی برای آن است مورد کنکاش خواهد بود.
آیا جریان‌های حامی برابری جنسیتی می‌توانند و می‌خواهند در نسبتی متناسب ضرورت و اهمیت این مسئولیت را در فرآیند تحقق موقعیت‌های ایجاد شده در پس آن مورد تفاهم قرار دهند؟ آیا پرداختن به جنبه‌های مختلف این مسئولیت برای جامعه امروز ممکن است؟
 سرعت تغییرات در نتیجه دگرگونی‌های ناشی از شرایط معاصر به تسریع این فرآیند دامن می‌زند و البته ما را با دنیایی از احتمالات روبه‌رو خواهد ساخت.
 اکنون در سال ٢٠٢٠ در حالی که ٥ سال از تصویب اهداف توسعه پایدار گذشته،  باید از ایجاد کمپین جهانی برای کمک گرفتن از همه زنان جهان در جهت ساخت جهانی بهتر برای زیست سخن گفت، دیر است اما تحقق آن دور نیست.