با امواج رمین تا آن سوی زمین

یوسف حیدری
گزارش نویس
همه اعضای تیم ملی موج سواری ایران، اهل «رمین» هستند؛ روستایی در جنوب استان سیستان و بلوچستان و در سواحل دریای عمان. اهالی رمین با افتخار از ملی پوشان این روستا می‌گویند و اینکه امسال یکی از نوجوانان موج سوارشان از سوی اتحادیه بین المللی موج سواری که مرکز آن در امریکا است بورسیه شده تا در کنار درس و آموزش زبان، این ورزش را به شکل حرفه‌ای ادامه دهد.
داستان از اینجا شروع شد که او روی صخره‌های مینیاتوری سواحل مکران که مشرف به اسکله است می‌نشست و هنرنمایی ایسکی بریتون زن ایرلندی را تماشا می‌کرد که چند سالی بود برای موج سواری به روستای آنها می‌آمد و به بچه‌ها هم چیزهایی یاد می‌داد. از آنجا که تفریح بچه‌های رمین شنا کردن است، چرا ستاره‌های موج سواری دنیا نباشند؟
خیلی از موج سواران ایران و دنیا ساحل روستای رمین را به خوبی می‌شناسند. روستا در هفت کیلومتری بندر چابهار و در دهستان کمیل قرار دارد با 3 هزار و 500 نفر جمعیت که مثل خیلی از روستاهای استان سیستان و بلوچستان از محرومیت رنج می‌برد. کار خدا را چه دیده‌اید شاید موج سواری توانست چهره فقر را در آب اقیانوس شست و شو دهد و تمیز کند. اهالی هنوز هم آب آشامیدنی ندارند و برای هر تانکر آب 120 هزار تومان می‌دهند. مردم روستا هر روز با قایق دل به دریا می‌زنند تا غروب با تورهای پر از ماهی برگردند. این تنها شغل آنهاست. خیلی از بچه‌ها در کنار درس و مشق، برای ماهیگیری همراه پدر به دریا می‌روند و عصر با تخته‌هایی که زیر بغل زده‌اند، از امواج دریا سواری می‌گیرند.
داوود خدیر نوجوان 17 ساله‌ای که استعداد او در موج سواری مورد توجه اتحادیه بین المللی موج سواری (ISA)  قرار گرفت و برای ادامه تحصیل و ورزش موج سواری بورسیه شد، حسابی خوشحال است. می‌خواهد در آینده قهرمان جهان شود: «ما پنج خواهر و سه برادر هستیم و من کلاس یازدهم هستم. پدرم ماهیگیر است و برادرانم هم به او کمک می‌کنند. من هم در کنار درس برای ماهیگیری همراه پدر به دریا می‌روم. بچه‌های این روستا از کودکی با دریا بزرگ می‌شوند. ساحل جزئی از خانه ما است. به جز دریا تفریح دیگری نداریم و عشق اول و آخر ما همین دریاست.من 9سال داشتم که بریتون قهرمان موج سواری ایرلند که علاقه زیادی هم به جهانگردی دارد برای موج سواری به رمین آمد. او اولین زنی بود که در ایران موج سواری کرده است. هر روز از دور موج سواری‌اش را تماشا می‌کردم. بعد از مدتی او به دخترها و پسرهایی که به موج سواری علاقه داشتند آموزش می‌داد. از همان روز علاقه زیادی به موج سواری پیدا کردم. البته من کوچک بودم و فقط به تماشا کردن بسنده می‌کردم. سه سال در فصل موج سواری اینجا آمد و هر بارهم تعدادی تخته موج سواری با خوش می‌آورد و به بچه‌ها هدیه می‌داد.چهار سال قبل بود که مربی‌ام عابد فولادی که خودش از شاگردان اسکی بریتون است، پیشنهاد داد تا موج سواری را حرفه‌ای یاد بگیرم. او هرچه آموخته بود به من یاد داد و من هم موفق شدم خیلی زود سوار بر موج‌های دریا پرواز کنم. تخته موج سواری قیمت بالایی دارد و ما توان تهیه‌اش را نداریم. برای همین با تخته‌هایی که ورزشکار ایرلندی به هیأت موج سواری روستای ما هدیه کرده تمرین می‌کنیم.»
انتخاب یک ایرانی از سوی اتحادیه بین المللی موج سواری اتفاق مهمی بود که باعث شد بازهم نام روستای رمین بر سر زبان‌ها بیفتد. موج سواری داوود و انجام حرکات نمایشی او مورد توجه این اتحادیه قرار گرفت. او می‌گوید با این بورسیه می خواهد درآینده جای «گابریل مدینا» نفر اول موج سواری دنیا را بگیرد: «مربی‌ام فیلم و رزومه‌ام را برای اتحادیه بین المللی فرستاد و آنها هم من را بورسیه کردند. کسی که محرومیت را چشیده باشد می‌داند که برای رسیدن به موفقیت چقدر باید تلاش کند. می‌خواهم یک روز مثل «گابریل مدینا » که ملقب به نیمار دریاهاست نفر اول دنیا باشم  و جای او را بگیرم.»
همه در رمین از«ایسکی بریتون» بانوی ایرلندی صحبت می‌کنند که با آمدنش روستا را متحول کرد و راهی از میان امواج برای رهایی از فقر نشان‌شان داد. این را عابد فولادی می‌گوید مربی داوود. او و برادرش از اولین شاگردان بریتون بودند و امروز خودشان مربی بین المللی موج سواری هستند: «سال 90 بود که بریتون با بررسی امکانات موج سواری به ایران سفر کرد و به سیستان و بلوچستان و روستای ما آمد. با بررسی‌هایی که انجام داد مشخص شد ساحل روستای رمین یکی از بهترین مکان‌های دنیا برای موج سواری است و بهترین امواج را برای این ورزش دارد. روز اول وقتی مشغول موج سواری بود برادر کوچکترم از او تقلید کرد و با یونولیت موج سواری کرد. اسکی بریتون تخته‌اش را به برادرم داد و گفت با تخته او موج سواری کند اما برادرم گفت شما با تخته خودتان و من هم با یونولیت خودم مسابقه بدهیم. هردو تا منطقه‌ای از دریا جلو رفتند اما بریتون متوقف شد و برادرم به خاطر آشنایی که با دریا داشت سوار بر موج تا مسافتی دور رفت. به نظرم همان موقع این زن متوجه استعداد خوب بچه‌های رمین در موج سواری شد.روز بعد برای ناهار از او دعوت کردیم. از میهمان نوازی ما و اهالی روستا تعجب کرده بود. همان روز تخته موج سواری خودش را به ما هدیه داد و گفت می‌خواهد به دخترها و پسرهایی که به موج سواری علاقه دارند آموزش بدهد. همین شد که سه سال پشت سر هم به روستای ما آمد و هربار هم تعدادی تخته موج سواری با خودش آورد و به بچه‌ها هدیه داد.بریتون ساعت ها در دریا به ما آموزش می‌داد و ما خیلی چیزها از او یاد گرفتیم. بعد از چند سال اتحادیه موج سواری در ایران تشکیل شد و سال 95 ایران یکصدمین عضو اتحادیه بین المللی موج سواری شد. دوبار هم کلاس‌های بین المللی در چابهار تشکیل شد.»
موج سواری فقط ورزش نیست. یک هنر است که نشان می‌دهد همانطور که می‌توان مقابل موج‌های مرتفع پیروز شد در زندگی هم می‌توان مقابل مشکلات پیروز شد و روح و جسم را قوی کرد. عابد با شوق زیاد از موج سواری می‌گوید. از زمانی که روی بلندترین موج پرواز می‌کنی و با امواج خشمگین می‌جنگی: «اعضای تیم ملی موج سواری ایران همه اهالی این روستا هستند. سال قبل رقابت‌های جهانی ژاپن اولین تجربه‌ای بود که تیم ایران با دو موج سوار از رمین در آن شرکت کرد. متأسفانه به دلیل نداشتن اسپانسر نتوانستیم یکی از بهترین موج سواران را به این مسابقات اعزام کنیم. من چهار سال قبل آموزش موج سواری را با داوود شرع کردم. استعداد خوبی دارد و خیلی زود پیشرفت کرد. اتحادیه بین المللی موج سواری هر سال به چند نفر از نوجوانان زیر 18 سال دنیا که استعداد چشمگیری در موج سواری داشته باشند بورسیه می‌دهد تا در کنار تحصیل به شکل حرفه‌ای موج سواری کنند. امسال وقتی فیلم و رزومه داوود را دیدند او را بورسیه کردند.»
موج سواری ورزش پولدارهاست اما چند سالی است که جوانان روستای محروم رمین این قاعده را به هم ریخته‌اند. حالا نام روستای آنها در کنار نام شهرها و بندرهای زیبا و مهم دنیا می‌آید. بندرهایی ثروتمند که موج سواران دنیا را به سمت خود می‌کشاند. جوانان رمین بزرگ ترین ثروت این روستا هستند. آنها می‌خواهند از میان امواج خروشان دریای عمان راهی به روی رمین بگشایند که غبار محرومیت را از چهره بشوید و جانی تازه گیرد.