زیر ساخت‌های گردشگری به «بام ایران» نمی‌رسد

شهرکرد- بهنام نادری - همیشه چهارمحال و بختیاری بواسطه فرهنگ کوچ عشایر در بین مردم ایران شناخته شده و کمتر از ظرفیت‌های گردشگری آن در کشور سخن گفته می‌شود. استانی با 300هزار هکتار جنگل، 20 رودخانه دائمی، بیش از 1000 چشمه طبیعی، 300 چشمه آب معدنی، 5 منطقه حفاظت شده، یک پارک ملی و یک اثر طبیعی ملی گوهری است از ظرفیت‌های گردشگری طبیعی که هنوز تبدیل به مقصد گردشگری در ایران نشده است.
چهار محال و بختیاری را بام ایران می‌دانند. علاوه بر شاخص‌های طبیعی تاکنون در آن 4500 اثر تاریخی شناسایی شده که از این میزان 630 اثر آن به ثبت میراث ملی ایران رسیده است، قدمت سکونت بشر در این بخش از زاگرس به دوره پارینه سنگی و 11 هزار سال قبل می‌رسد. چهارمحال ده موزه دارد.
یکی دیگر از شاخصه‌ها و ظرفیت‌های این استان، روستاهایش با بافت تاریخی واهمیت قومی است که 13 مورد از آنها به‌عنوان هدف گردشگری معرفی شده و از شاخص‌ترین آنها می‌توان به سرآقا سید و یاسه چای اشاره کرد.
از نظر زیر ساخت‌ها در چهارمحال و بختیاری چهار هتل و حدود 30 اقامتگاه بومگردی، 30راهنمای گردشگری و همچنین2000 نفر در 70 رشته هنری از جمله قالیبافی، قفل سازی، نمد مالی و دوخت لباس‌های محلی فعالیت می‌کنند. در حوزه صنایع دستی، نمد با ارزش صادراتی بیش از 400 هزار دلار در سال ارزش افزوده‌ مناسبی را برای این استان فراهم کرده و باعث شده تا شهرکرد را به‌نام شهر نمد در ایران بشناسند. در هفته گذشته جمعی ازخبرنگاران گردشگری ایران، تورلیدرها و اینفلوئنسراهای فضای مجازی میهمان این استان بودند تا با ظرفیت‌های آن آشنا شوند. آنچه در این بازدیدها خبرنگاران مشاهده کردند فراوانی ظرفیت‌های گردشگری طبیعی چون کوهنوردی، رفتینگ، کمپینگ عشایری است اما زیر ساخت و برنامه‌ریزی چندانی برای پذیرش گردشگران در این نگین طبیعت گردی در زاگرس وجود نداشت. این خود عاملی است برای رونق نیافتن گردشگری دراین استان زاگرس نشین. از طرفی رعایت نشدن ضوابط صدور مجوزهای اقامتگاه‌های بومگردی، کیفیت نداشتن هتل‌ها، عدم برند‌سازی صنایع دستی، فعالیت محدود آژانس‌های مسافرتی در استان در اجرای تورهای ورودی، تعداد اندک راهنمایان گردشگری، نبود آموزشگاه‌های تربیت نیروی انسانی گردشگری همه دست در دست هم داده که این استان با ظرفیت های فراوان در حوزه طبیعی، تاریخی، صنایع دستی و فرهنگی نتواند جایگاه مناسبی در جلب گردشگران در کشور داشته باشد. به نظر می رسد با اراده مسئولان استان و باور مردم آن گردشگری طبیعی که مورد تأکید مسئولانش نیز است می‌تواند سهم بیشتری از در آمد استان را به خود اختصاص دهد.