به‌کارگیری اهرم نقدینگی برای جلوگیری از اصلاح شاخص بورس

ادامه از صفحه 7
با فرض تصویب پیشنهاد شورای عالی بورس برای برداشت از صندوق توسعه ملی یا تثبیت بازار برای جلوگیری از عرضه‌های در حال شکل‌گیری، منطقاً این ذهنیت پیش می‌آید که سطح عمومی قیمت‌ها در بورس و شاخص کل که تناسب معقول و منطقی با متغیرهای اثر‌گذار بر وضعیت اقتصادی کشور ندارد، مورد تأیید مسئولین اقتصادی است. اساساً تأمین هزینه‌های جاری از محل صندوق‌هایی که صرفاً برای متعادل‌سازی روند درآمدی کشور تأسیس شده‌اند جایز و منطقی نیست. بهترین حالت برای ایجاد تعادل در بازار، رجوع به ذات و ماهیت بازار و انتظام خودساخته درونی بورس است و لزوماً اتکا به این مکانیزم، به معنی رها کردن وضعیت بازار به حال خود نیست، بلکه اصلاحات ذات بازار است و باید بپذیریم که مقابله با روند طبیعی بازار عواقب نامطلوبی در پی خواهد داشت. بیش از نیمی از کسانی که در صف‌های فروش فعلی سهام می‌فروشند، سود مناسبی طی 4 ماه ابتدای سال 99 کسب کرده‌اند و شرایط اصلاحی را باید بپذیرند. تهییج افکار عمومی برای الزام مقابله با روند اصلاح قیمت توجیه‌پذیر و قابل‌قبول نیست و خرید سهام یکی از راه‌های کسب درآمد و سود است، اما همواره باید در امر سرمایه‌گذاری ریسک سرمایه‌گذاری هم ملاحظه و مدیریت شود. بنابراین صرف منابع و زمان برای کسب سود صرفاً به عنوان سرمایه‌گذاری تلقی نمی‌شود. برای مدیریت سود سرمایه‌گذاری، تحلیل و ارزیابی کارشناسی لازم است و چنانچه شخص یا اشخاصی فرصت و امکان چنین تحلیل‌هایی را ندارند، باید به روش سرمایه‌گذاری غیرمستقیم و خرید یونیت صندوق‌های سرمایه‌گذاری وارد بورس شوند و در حقیقت مدیریت دارایی مالی خود را به مدیران متخصص صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا سبدگردانان اختصاصی بدهند. متخصص‌ترین مدیران سرمایه‌گذاری نیز به تنهایی قادر به رصد کل بازار در هیچ بورسی نیستند و صرفاً به اتکای ابزارهای الگوریتم تریدینگ نیز نمی‌توان از کل فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بازار بهره برد. بنابراین توصیه می‌شود سرمایه‌گذاران تازه‌وارد و حتی علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری که تجربه و اطلاعات خوبی در بورس دارند، امر سرمایه‌گذاری را از طریق خرید یونیت‌های صندوق سرمایه‌گذاری سهمی یا ایجاد سبد اختصاصی انجام دهند.  هرچند معمولاً سود سرمایه‌گذاری مستقیم بیشتر از غیرمستقیم است، اما باید توجه داشت که ریسک سرمایه‌گذاری غیرمستقیم به مراتب از سرمایه‌گذاری مستقیم کمتر است و به این ترتیب تعادل لازم بین ریسک و بازده در سرمایه‌گذاری برقرار خواهد شد. نکته مهم دیگردر امر سرمایه‌گذاری اتکا به اطلاعات و تحلیل‌های کارشناسی و پرهیز از شایعات و سیگنال فروشی است، چرا که اصل اولیه سرمایه‌گذاری حکم بر این دارد که هیچ پیشنهادی هنگام خرید سهام توسط توصیه‌کننده انجام نمی‌شود. نکته دیگر ایجاد تنوع در سبدهای سرمایه‌گذاری است. سهام شرکت و صنایع مختلف در پرتفوی می‌تواند نوسان سودآوری و اختلالات احتمالی در روند فعالیت و عملیات شرکت‌ها و صنایع را متعادل کند. نکته مهم دیگر تخصیص منابع قابل سرمایه‌گذاری از محل پس‌انداز است و چنانچه از محل استقراض یا فروش دارایی مورد استفاده از قبیل خانه و ماشین تأمین شده باشد، سرمایه‌گذار را در وضعیت اجباری کوتاه مدت قرار می‌دهد و ممکن است از فرصت مناسب برای سرمایه‌گذاری بهره‌مند نشود. برنامه‌ریزی برای سرمایه‌گذاری حداقل باید در بازه میان‌مدت 2 سال و بلندمدت 5 ساله انجام شود. سرمایه‌گذاری ممکن است در بازه کوتاه‌مدت نتیجه لازم را نداشته باشد و دچار نوساناتی شود که مدیریت و تطابق آن با محدوده سرمایه‌گذاری مد نظر سرمایه‌گذار تفاوت داشته باشد.