اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

پرمغزترین جمله ترامپ درباره کره شمالی
پمپئو، وزیر خارجه بعد از مراسم جشن سالروز استقلال امریکا در روز چهارم ژوئیه و تماشای فستیوال و آتش بازی تدارک دیده شده در «نشنال مال» واشنگتن که پارکی وسیع در قلب پایتخت امریکا است، عازم پیونگ یانگ شد. وی در روز استقلال همچنین میزبان سفیران خارجی در وزارت خارجه بود و یک میهمانی سنتی برای این روز ترتیب داده بود.  پمپئو حدود شش و نیم بعداز ظهر روز جمعه به وقت واشنگتن (صبح شنبه به وقت پیونگ یانگ) تلفن کرد تا با ترامپ، کِلی و من صحبت کند. او گفت که دو بار و بیش از پنج ساعت با کیم یونگ چول مذاکره کرده، مذاکراتی که به گفته وی ملال‌آور، ناامید کننده و تقریباً بی حاصل بوده است.
پمپئو روز شنبه حدود ساعت پنج و 15 دقیقه عصر نیز تلفن کرد و گزارش داد که دوباره با کیم یونگ چول مذاکره کرده ولی موفق به دیدن کیم جونگ اون رهبر کره شمالی نشده است. این وضعیت نشان داد که کره شمالی واقعاً خواستار مذاکره در چه سطحی و با چه کسی است. حتی چند روز بعد چانگ مشاور امنیت ملی کره جنوبی به من گفت که آنها هم از اینکه پمپئو در سفر به پیونگ یانگ موفق به دیدار کیم جونگ اون نشد، متعجب و ناامید شده بودند. بعد از اینکه پمپئو پیونگ یانگ را ترک کرد، کره شمالی مذاکرات را «تأسف‌آور» توصیف کرد و گفت: «آنها (امریکایی‌ها) در زمینه خلع سلاح، درخواستی یکطرفه و شبیه درخواست گروه‌های گانگستری از کره شمالی دارند.» و این چیزی بسیار فراتر از اخبار خوب بود! پمپئو گفت که کره شمالی قبل از هرگونه خلع سلاحی به دنبال دریافت «تضمین‌های امنیتی» است و راستی آزمایی نیز فقط بعد از خلع سلاح می‌تواند انجام شود. به عبارت دیگر هیچ گونه آشکارسازی مقدماتی در مورد زرادخانه اتمی آن کشور انجام نخواهد شد و بنابراین نمی توان مقایسه معناداری میان قبل و بعد از خلع سلاح انجام داد. به نظر من هیچ موفقیتی نمی توانستیم برای این مذاکرات قائل بشویم، چرا که حتی قبل از شروع، ناکام به نظر می‌رسید.
ترامپ نیز موافق بود و می‌گفت: «این اعتمادسازی هم کار خیلی مزخرف و بی معنایی است.» این پرمغزترین جمله‌ای بود که رئیس جمهوری طی ماه‌های اخیر در مورد پیونگ یانگ گفته بود. پمپئو اظهار داشت: «همه این کارهای کره شمالی یک تاکتیک مرسوم برای ایجاد تأخیر و تلاشی است برای تضعیف تحریم‌ها» که به نظر من هم حرف درستی بود. پمپئو در تلاش برای ارائه برخی اخبار خوب، به بخشی از بیانیه مطبوعاتی کره شمالی اشاره کرد که در آن تقریباً چنین چیزی گفته شده بود؛ «کیم جونگ اون هنوز به رئیس جمهوری ترامپ اعتماد دارد.» رئیس جمهوری در جریان دو گزارش تلفنی پمپئو در روزهای جمعه و شنبه از او درباره میزان تأثیرگذاری چین بر کره شمالی سؤال کرد که وزیر خارجه تلاش کرد نفوذ چین را کم اهمیت جلوه دهد، هرچند خود ترامپ معتقد بود اعمال نفوذ پکن بسیار مهمتر از این حرف‌ها است. به نظر من ارزیابی پمپئو درباره چین به واقعیت نزدیک تر بود و به همین دلیل معتقدم نحوه نقش آفرینی چین در مسائل شبه جزیره کره کاملاً ارزش تعقیب و پیگیری داشت.