«انقراض» تلنگری به خلق و خوی دگرگون شده بشر است

مریم سادات گوشه
خبرنگار
«انقراض» نام جدید نمایشگاه انفرادی محمدرضا باقری، نقاش و استاد دانشگاه یزد است که این بار در گالری بهارک به نمایش درآمده است. در این نمایشگاه 25 اثر از بین 90 اثر این هنرمند انتخاب شده  تا مخاطبان شاهد نقاشی‌های جدید او باشند. باقری در پاسخ به اینکه چرا نام نمایشگاهش را انقراض گذاشته است، می‌گوید:«چون آدمیت نسل بشر به نوعی در حال انقراض است. شکل ظاهری بشر همان است اما درون ملکوتی‌اش در حال انقراض است.»
مجموعه انقراض برآمده از ناهنجاری‌های حاصل از جامعه تکنولوژی زده است ؛ جامعه‌ای که با سرعت طنازی‌های خود را ازدست داده و جایگاه الهی انسان را به چالش می‌کشد. انقراض تلنگری است به بشری که فراخور منابع شخصی جنگ و منفعت‌طلبی را سرلوحه زندگی خود ساخته است. این هنرمند یزدی که تاکنون چندین نمایشگاه انفرادی و گروهی در یزد و تهران و همچنین در هند و سوئد برگزار کرده است، گالری‌های تهران را به لحاظ پرمخاطب بودن نسبت به گالری‌های شهرهای دیگر ترجیح می‌دهد. او معتقد است که هنرمندان بسیاری به گالری‌های تهران می‌آیند و وقتی نمایشگاهش را در این گالری‌ها برگزار می‌کند، می‌تواند زبان بصری بهتری پیدا و تجربیات بیشتری کسب کند.
باقری در مورد خصوصیات و سبک آثارش توضیح می‌دهد: «در کارهایم سعی کردم به قومیت یا ملیت خاصی توجه نکنم. یکی دو مورد از آثارم با نگاه تاریخی از بافت سنتی یزد است. کوچه‌ای کشیدم که در آن فیل رد می‌شود. در تمام آثارم از حیوانات استفاده کردم.»
او در مورد دلیل استفاده از حیوانات در آثارش و مفهوم آن می‌گوید: «بیشتر خصایص انسانی بشر مثل صمیمیت و انسانیت در حال انقراض است. بعضاً انسان‌ها خوی حیوانات را گرفته‌اند. حتی بعضی‌ها به سمت نگهداری حیوانات رفته‌اند. این کارها ناشی از یکسری ناهنجاری‌هاست که اتفاق می‌افتد. من آثارم منتج از نامهربانی‌هایی است که در حقم شده است و سعی کردم آنها را اینگونه به تصویر بکشم.»
باقری در ادامه با اشاره به وقایعی که در جهان می‌افتد مثل جنگ‌ها و خیلی اتفاقات دیگر توضیح می‌دهد نماد این وقایع مثل کوچه آشتی‌کنان در تابلوی من است که در آن یک فیل حرکت می‌کند.این فیل نماد انسانی است که در قالب لباس فیل زندگی می‌کند. یا سگ نماد وفاداری است. تابلویی که در آن سگ را کشیده‌ام بیانگر این است که گاهی آدم‌های بد در حد آن سگ وفادار هم نیستند.»
این نقاش درباره سیاه وسفید بودن آثارش می‌گوید:« ما رنگی بودن را در جامعه کمتر می‌بینیم. برای همین تمام آثارم در این نمایشگاه را با روان‌نویس کشیده‌ام و همه سیاه و سفیدند. سفیدی در نقاشی‌هایم همان بزک کردن‌ها است. مصداق با سیلی صورت را سرخ نگه داشتن است.»
او که از آذرماه سال 98 کشیدن این آثار را آغاز کرده و در فروردین ماه به اتمام رسانده، حالا نقاشی‌هایش را از 11 تا 16مهرماه روی دیوار برده است و همزمان به دلیل شیوع بیماری کرونا به صورت مجازی در صفحه اینستاگرام نگارخانه و سایت گالری بهارک در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت.‌