اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

خارج کردن اروپا از سر درگمی

چند روز بعد که من و متیس در اتاق افسران کاخ سفید صبحانه کاری مشترک داشتیم (پمپئو خارج از کشور بود)، بهترین خبر را در این زمینه متیس که به تازگی از اجلاس وزیران دفاع ناتو برگشته بود، ارائه کرد. وزیر دفاع امریکا به طور مفصل به همتایان خود در ناتو توضیح داده بود که روسیه به طور واقعی و جدی پیمان «آی‌ان‌اف» را نقض می‌کند. متیس می‌گفت وزیران دفاع ناتو به طور کامل جدیت موضوع را درک می‌کردند. وی پیشنهاد می‌کرد که پمپئو نیز همین استدلال‌ها را در اجلاس وزیران خارجه کشورهای عضو ناتو که قرار بود در هفته اول دسامبر برگزار شود، تکرار کند و حتی به روسیه یک مهلت 90 روزه بدهد و اعلام کند که در صورت عدم پایبندی مسکو به این پیمان، امریکا سه ماه بعد از آن خارج می‌شود. من معتقد بودم که ما نباید این مهلت 90 روزه را به روسیه بدهیم چرا که اصلاً نشانه‌ای وجود نداشت که احتمال بازگشت مسکو به تعهداتش در چارچوب «آی‌ان‌اف» را نشان بدهد. علاوه بر این خود پیمان یک مهلت شش ماهه را بعد از اعلام هشدارِ خروج توسط هر یک از طرفین در نظر گرفته است تا پس از آن خروج واقعی اتفاق بیفتد. این مهلت شش ماهه معمولاً در همه توافقنامه‌های بین‌المللی در نظر گرفته می‌شود، همان گونه که ما در سال 2001 به چنین‌بندی در پیمان کنترل موشک‌های بالستیک استناد کردیم و سپس از آن خارج شدیم. با توجه به در نظر گرفته شدن مهلت انتظار شش ماهه، دیگر دلیلی نداشت که ما فرصت بیشتری به روسیه بدهیم تا بتواند بیشتر از گذشته بذر سردرگمی و بی‌ثباتی در میان اروپایی‌ها بپاشد. من تأکید کردم که ما باید رسماً خروج خود را اعلام کنیم و اجازه بدهیم شمارش معکوس 180 روزه آغاز شود.
در یکی دیگر از صبحانه‌های کاری هفتگی خود که روز 11 اکتبر برگزار شد من، متیس و پمپئو تأکید کردیم که همچنان از خروج امریکا از پیمان «آی ان اف» حمایت می‌کنیم. البته متیس با خروج دوجانبه و توافقی هر دو کشور مخالف بود و بیم آن داشت که چنین خروجی از نظر ارزش‌های اخلاقی برای هر دو کشور برابر خواهد بود. من و پمپئو هیچ‌کدام اعتقادی به برابری اخلاقی در این زمینه نداشتیم و نه تنها با نکته مطرح شده توسط وزیر دفاع مخالف بودیم بلکه باور داشتیم که خروج دوجانبه چیزی را در اختیار ترامپ قرار می‌داد که به دنبالش بود و می‌توانست آن را به‌عنوان یک موفقیت در مذاکره با روس‌ها اعلام کند و شاید مجبور نشود تحت فشار امتیاز بیشتری را در حوزه‌های دیگر به مسکو بدهد. عصر همان روز به «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو تلفن کردم و به او توضیح دادم که در کدام مسیر حرکت می‌کنیم. او تأکید کرد که نباید به روسیه فرصت بدهیم که میان ما تفرقه ایجاد کند و از این تفرقه لذت ببرد. این موضوع بویژه در مورد آلمان اهمیت زیادی داشت. من حرف استولتنبرگ را تأیید کردم ولی در عین حال به او و همه کسانی که ممکن بود گوش شنوایی داشته باشند توضیح دادم که خروج امریکا از پیمان «آی‌ان‌اف» اروپا را در معرض تهدید قرار نمی‌دهد. در واقع آنچه که تهدید واقعی به شمار می‌رفت تخلفات روسیه از پیمان «آی‌ان‌اف» و انبار کردن موشک‌هایی بود که بر اساس این پیمان ممنوع شده بودند ولی روسیه الان با همان موشک‌ها می‌توانست اکثر نقاط اروپا را هدف قرار دهد.