تشکیل شورای عالی جوانان

در اوایل دهه 70 طبق آمارهای سرشماری 40 میلیون نفر از جمعیت کشور زیر 30 سال سن داشتند و بخش مهمی از این جمعیت را جوانان تشکیل می‌دادند؛ جوانانی که با مشکلات بسیاری مانند ضعف آموزش، صف‌های طولانی پشت کنکور و البته اشتغال دست و پنجه نرم می‌کردند. اما سهم این جوانان و دغدغه‌های آنها از ساختارهای دولتی ایران چقدر بود؟ چه نهادی وظیفه رسیدگی به امور جوانان را داشت؟ آیا اصلاً برای رسیدگی به دغدغه جوانان باید نهادی مستقل شکل می‌گرفت یا اینکه سازمان‌ها و وزارتخانه‌های مختلف هر کدام می‌توانستند حل بخشی از چالش‌های جمعیت جوان کشور را برعهده بگیرند؟ در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 برای پاسخ دادن به این سؤالات و سؤالاتی مشابه جلسات بسیار زیادی در دولت و مجلس و نهادهای سیاستگذار دیگر تشکیل شد و در نهایت خروجی همه این جلسات به تشکیل شورای عالی جوانان ختم شد. البته در ابتدا هدف سیاستگذاران تشکیل سازمان ملی جوانان بود ولی در نهایت شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل شورای عالی جوانان را تصویب کرد؛ شورایی زیر نظر رئیس‌جمهوری که وظیفه‌ او، برنامه‌ریزی و رسیدگی به امور جوانان ایران باشد. ایده اولیه تشکیل شورای عالی جوانان از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح شد و در نهایت این شورا در تاریخ ۱۲ خرداد ۱۳۷۱ به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید و اساسنامه آن نیز در تاریخ ۶ مرداد همان سال نهایی شد. خبرنگار روزنامه کیهان بعد از تصویب تشکیل این شورا در گزارشی با طرح این سؤالات که «شورای عالی جوانان چه خواهد کرد؟ چگونه می‌تواند مشکلات جوانان را حل کند؟ و چرا تشکیل شورای عالی جوانان یک ضرورت است؟» نوشت:«40 میلیون نفر از جمعیت کشور زیر 30 سال سن دارند. شورای عالی جوانان تشکیل شده است برای اینکه جامعه ما یک جامعه صددرصد جوان است، برای اینکه عصر، عصر تحول است و دوره، دوره سازندگی. دوره‌ای که باید با قدرت عالی جوانان به سامان برسد. در طرح تشکیل شورای عالی جوانان می‌خوانیم که اعضای آن از میان وزرا و صاحبنظران انتخاب می‌شوند و ریاست آن برعهده رئیس جمهوری است. براساس این مصوبه کمیته‌هایی زیر نظر شورای عالی جوانان تشکیل خواهد شد و در مورد مشکلات و مسائل جوانان به تحقیق خواهند پرداخت.» روزنامه کیهان همچنین در گزارش خود با اشاره به اینکه مهم‌ترین دغدغه جوانان کشور «اشتغال» است، نوشت: «هر چند که هر کدام از مقولات و مسائل اجتماعی، اقتصادی، آموزشی و... که جوانان با آن سر و کار دارند خود نیازمند یک بررسی عمیق و همه جانبه و موشکافانه است ولی آمارها نشان می‌دهد مهم‌ترین دغدغه جوانان امروز اشتغال است.... براساس آمارهای رسمی بین گروه سنی 15 تا 29 سال که جمعیت فعال کشور محسوب می‌شوند، یک میلیون و 127 هزار نفر بیکار و جویای کار هستند... آمارها نشان می‌دهد در زمینه اشتغال جوانان متأسفانه برنامه‌ریزی‌های اساسی و زیربنایی صورت نگرفته است و در این میان نیمی از جمعیت کشور (زنان و دختران 15 تا 29 سال) به طور کلی فراموش شده‌اند.»‌