ایران بهشت تجارت در منطقه
عدنان موسیپور
کارشناس اقتصادی
ایران در موقعیتی قرار گرفته است که هم از نظر جغرافیا و هم از نظر منابع طبیعی و زیرزمینی بهشتی تمام عیار برای تجار بینالمللی به حساب می آید.بهره مندی از ۵۸۰۰ کیلومتر سواحل شمالی و جنوبی ایران را از نظر ظرفیت بندرگاهی در موقعیتی فوقالعاده قرار داده است. به گونه ای که کمتر کشوری در جهان این موقعیت استراتژیک را در اختیار دارد.
حال زمانیکه این موقعیت استراتژیک را در کنار ظرفیت ایران در حوزه منابع زیرزمینی و طبیعی قرار می دهیم حکایت از یک ظرفیت عظیم دارد که شاید اعداد و ارقام نتواند به خوبی عظمت آن را بازگو کند.
از سوی دیگر ایران از همسایگانی بهره می برد که به شدت به ظرفیتهای ایران نیازمندند و برای تجار آنها بسیار به صرفهتر خواهد بود که نیازمندیهای خود را از کشور همسایه خود یعنی ایران تهیه کنند بجای آنکه از کشورهای دورتر و با هزینههایی سنگینتر این ارتباط برقرار شود.
در همین رابطه همسایگان خزر در شمال ایران با زمستانی سخت مواجهاند و این موضوع نیاز آنها را به واردات محصولات کشاورزی از ایران دوچندان کرده است. در جنوب ایران نیز کشورهایی همچون قطر، کویت، بحرین، عربستان، امارات و عمان هم به محصولات کشاورزی، صنعتی، معدنی، مواد غذایی و ... نیاز فراوان دارند. در چنین شرایطی برای این همسایگان چه گزینهای بهتر از ایران! در شرایطی که تنها با چند ساعت کشتیرانی بار را میتوانند از ایران تهیه کنند چرا باید از کشور دیگری غیر از ایران واردات داشته باشند؟
با آگاهی از این موضوع باید از این ظرفیت عظیم و موقعیت اقتصادی بینظیری که ایران در آن قرار گرفته است به نحو احسن استفاده کرد. به عنوان یک صادر کننده که بیش از ۲۰ سال با کشورهای عربی مشغول تجارت هستم این را عرض میکنم که در دنیای تجارت آرامش و دوستی حرف اول را میزند. ما باید بتوانیم رابطه دوستی با کشورهای همسایه را بهبود ببخشیم تا با استفاده از ظرفیت بینظیر خود تجارت و اقتصادمان را رشد دهیم.
تصور کنید اگر فقط یک تفاهمنامه تجاری بین ایران و قطر و عمان بسته شود، چنان رشد اقتصادی در این منطقه رخ می دهد که بنادر و فرودگاههای ما توان و ظرفیت پوشش آن حجم از مبادلات را نخواهند داشت. آن زمان است که رشد و شکوفایی سرعت میگیرد. آن وقت است که بنادر ما بزرگ و بزرگتر و فرودگاههایمان پهنتر و عظیمتر می شود. آن وقت است که تقاضا برای محصولات ایرانی آنقدر زیاد می شود که برای پوشش آن باید هزاران جوان بیکار مشغول به کار شوند. زمانیکه درآمد حاصل از تجارت خارجی کشور بالا رود، میتوان زیرساختهای توریسم را گسترش داد و گردشگران کشورهای حوزه خلیج فارس که بدنبال طبیعت بکر هستند را به شمال ایران دعوت کرد.
فراموش نکنیم که توریسم منبع مهمی از درآمد در خیلی از کشورهای جهان است که امروزه ما از آن غافل هستیم و تعداد گردشگران خارجی در ایران به سختی ۲ رقمی می شود. فراموش نکنیم که برای توسعه اقتصادی یک کشور در کنار موقعیت جغرافیایی و منابع طبیعی و منابع انسانی و... باید مدیریت قوی هم وجود داشته باشد که بتواند از این نعمتها بهترین بهرهبرداری را داشته باشد.
در پایان باید به یک نکته ی مهم و اساسی اشاره کرد که اگر آرامش در روابط نباشد، این بازار بزرگ منطقهای که در اطراف ما وجود دارد کاملاً از بین رفته و سرمایههای مادی و معنوی فرار می کنند.
کارشناس اقتصادی
ایران در موقعیتی قرار گرفته است که هم از نظر جغرافیا و هم از نظر منابع طبیعی و زیرزمینی بهشتی تمام عیار برای تجار بینالمللی به حساب می آید.بهره مندی از ۵۸۰۰ کیلومتر سواحل شمالی و جنوبی ایران را از نظر ظرفیت بندرگاهی در موقعیتی فوقالعاده قرار داده است. به گونه ای که کمتر کشوری در جهان این موقعیت استراتژیک را در اختیار دارد.
حال زمانیکه این موقعیت استراتژیک را در کنار ظرفیت ایران در حوزه منابع زیرزمینی و طبیعی قرار می دهیم حکایت از یک ظرفیت عظیم دارد که شاید اعداد و ارقام نتواند به خوبی عظمت آن را بازگو کند.
از سوی دیگر ایران از همسایگانی بهره می برد که به شدت به ظرفیتهای ایران نیازمندند و برای تجار آنها بسیار به صرفهتر خواهد بود که نیازمندیهای خود را از کشور همسایه خود یعنی ایران تهیه کنند بجای آنکه از کشورهای دورتر و با هزینههایی سنگینتر این ارتباط برقرار شود.
در همین رابطه همسایگان خزر در شمال ایران با زمستانی سخت مواجهاند و این موضوع نیاز آنها را به واردات محصولات کشاورزی از ایران دوچندان کرده است. در جنوب ایران نیز کشورهایی همچون قطر، کویت، بحرین، عربستان، امارات و عمان هم به محصولات کشاورزی، صنعتی، معدنی، مواد غذایی و ... نیاز فراوان دارند. در چنین شرایطی برای این همسایگان چه گزینهای بهتر از ایران! در شرایطی که تنها با چند ساعت کشتیرانی بار را میتوانند از ایران تهیه کنند چرا باید از کشور دیگری غیر از ایران واردات داشته باشند؟
با آگاهی از این موضوع باید از این ظرفیت عظیم و موقعیت اقتصادی بینظیری که ایران در آن قرار گرفته است به نحو احسن استفاده کرد. به عنوان یک صادر کننده که بیش از ۲۰ سال با کشورهای عربی مشغول تجارت هستم این را عرض میکنم که در دنیای تجارت آرامش و دوستی حرف اول را میزند. ما باید بتوانیم رابطه دوستی با کشورهای همسایه را بهبود ببخشیم تا با استفاده از ظرفیت بینظیر خود تجارت و اقتصادمان را رشد دهیم.
تصور کنید اگر فقط یک تفاهمنامه تجاری بین ایران و قطر و عمان بسته شود، چنان رشد اقتصادی در این منطقه رخ می دهد که بنادر و فرودگاههای ما توان و ظرفیت پوشش آن حجم از مبادلات را نخواهند داشت. آن زمان است که رشد و شکوفایی سرعت میگیرد. آن وقت است که بنادر ما بزرگ و بزرگتر و فرودگاههایمان پهنتر و عظیمتر می شود. آن وقت است که تقاضا برای محصولات ایرانی آنقدر زیاد می شود که برای پوشش آن باید هزاران جوان بیکار مشغول به کار شوند. زمانیکه درآمد حاصل از تجارت خارجی کشور بالا رود، میتوان زیرساختهای توریسم را گسترش داد و گردشگران کشورهای حوزه خلیج فارس که بدنبال طبیعت بکر هستند را به شمال ایران دعوت کرد.
فراموش نکنیم که توریسم منبع مهمی از درآمد در خیلی از کشورهای جهان است که امروزه ما از آن غافل هستیم و تعداد گردشگران خارجی در ایران به سختی ۲ رقمی می شود. فراموش نکنیم که برای توسعه اقتصادی یک کشور در کنار موقعیت جغرافیایی و منابع طبیعی و منابع انسانی و... باید مدیریت قوی هم وجود داشته باشد که بتواند از این نعمتها بهترین بهرهبرداری را داشته باشد.
در پایان باید به یک نکته ی مهم و اساسی اشاره کرد که اگر آرامش در روابط نباشد، این بازار بزرگ منطقهای که در اطراف ما وجود دارد کاملاً از بین رفته و سرمایههای مادی و معنوی فرار می کنند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه