انتخاب تنها وزیر زن بعد از انقلاب

اولین و تنها وزیر زن بعد‌از انقلاب اسلامی (تا پایان قرن 13) در تاریخ 15 مرداد 1388 و در جریان رأی اعتماد مجلس به کابینه دوم محمود احمدی‌نژاد، انتخاب شد. مرضیه وحید دستجردی با 175 رأی موافق، 29 رأی ممتنع و 82 رأی مخالف از مجموع 286 رأی گرفته شده، به‌عنوان اولین وزیر زن بعد از انقلاب و سومین وزیر زن در طول تاریخ دولتداری در ایران انتخاب شد. محمود احمدی‌‌نژاد در ابتدای دوره دوم ریاست جمهوری خود در سال ۱۳۸۸ برای اولین بار در تاریخ بعد از انقلاب، سه زن از جمله مرضیه وحید دستجردی را برای کسب رأی اعتماد به‌عنوان وزیر به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد؛ اتفاقی که البته با مخالفت‌های پنهان و آشکار بسیاری رو‌به‌رو شد ولی در نهایت به صحن علنی مجلس رسید و در روز رأی اعتماد به کابینه دوم محمود احمدی‌نژاد مطرح شد اما در جلسه مجلس از بین سه زن معرفی شده برای وزارت، تنها مرضیه وحید دستجردی رأی مجلس را کسب کرد و دو زن دیگر از کسب رأی اعتماد مجلس بازماندند. مرضیه وحید دستجردی تنها وزیربهداشت زن در تاریخ ایران است. او خود درباره معرفی اش به‌عنوان وزیر در مصاحبه‌ای با روزنامه جام جم گفته بود:«من درباره وزیر شدنم با همسرم [دکترمحمدرضا نخستین]، دخترهایم، برادرم و یکسری از آشنایان مشورت کردم. هیچ کدام موافق نبودند. رئیس دانشگاه بین‌المللی کیش بودم. یک روز از من خواستند به نهاد ریاست جمهوری بروم. خیال کردم شاید می‌خواهند مشاور امور زنان شوم، اما گفتند که برای وزارت برگزیده شده ام. همان طور که گفتم همه اعضای خانواده با این مسأله مخالف بودند. البته برادر بزرگ ترم با وجود مخالفت گفتند شاید بهتر باشد بیشتر درباره‌اش فکر کنم، اما من به دو علت قبول کردم؛ اول این که حس کردم خدا راضی نیست در حالی که توانایی انجام مسئولیت و خدمت به مردم را دارم از آن شانه خالی کنم و دوم این که نگران بودم با رد مسئولیت این طور برداشت شود که جامعه زنان مسئولیت پذیر نیست و از عهده وظایف مهم مانند وزارت بر نمی‌آید.»
مرضیه وحید دستجردی در دوران وزارتش که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و متخصصان حوزه سلامت کارنامه نسبتاً موفقی بوده است؛ روزهای پر فراز و نشیب بسیاری را پشت سر گذاشت که از آن جمله می‌توان به اعتراض عده‌ای از پزشکان به فروش سؤالات آزمون دستیاری پزشکی و ابطال آزمون از سوی او و ماجرای پر دامنه مشکل تأمین ارز دارو و رودررویی او با شخص رئیس‌جمهوری اشاره کرد که در نهایت هم به برکناری او بعد از 3سال منجر شد. او گفته تلخ‌ترین روزهای کاری اش به ماه‌هایی بر می‌گردد که در تأمین ارز دارو وزارت بهداشت با مشکلات شدید مواجه شد و او و همکارانش از سال 90 تا شهریور 91 تنها موفق شدند 43 میلیون دلار از 2.5 میلیارد دلار ارز مورد نیاز دارو را تأمین کنند.
او در گفت‌و‌گو با روزنامه جام‌جم درباره دریافت خبر عزل خود از وزارت بهداشت گفت:«ساعت ۲ و ۱۰ دقیقه پنجشنبه هفتم دی، من در جلسه‌ای بودم که خبر برکناری خودم را در پیامکی که به تلفن همراهم ارسال شده بود دیدم. البته پیامک از طرف دولت نبود بلکه یک سایت خبری بود. سیستم پیام‌رسانی وزارتخانه که اخبار دولتی از طریق آن برای ما ارسال می‌شد آن روز قطع بود. طبیعی بود و گاهی این سیستم قطع می‌شد. جلسه را تمام کردم و جلسات دیگرم را که قرار بود تا ساعت ۷ بعدازظهر برگزار شود، لغو کردم. دقیقاً 20 دقیقه پس از آن که پیامک خبر عزلم را خواندم، از وزارتخانه خارج شدم، ساعت ۲ و ۳۵ دقیقه.»