جشنواره فیلم فجر در ایستگاه پایانی

گروه فرهنگی: جشنواره سی‌ونهم فیلم فجر به پایان و جایزه‌ها هم به برگزیدگان رسید. مانند هر سال گمانه‌زنی‌ها درباره اینکه چه کسانی جایزه خواهند گرفت حتی پیش از آغاز این رویداد سینمایی بر سر زبان‌ها افتاد و با شروع جشنواره به بحث‌های داغ منجر شد. با اعلام کاندیداها حرف و حدیث‌ها حول محور سلیقه هیأت داوران چرخید و غیبت برخی چهره‌ها خبرساز شد. پرونده مسابقه پرسروصدا و حساس سینمای ایران بالاخره شامگاه روز چهارشنبه 22 بهمن‌ماه با اعلام برندگان سیمرغ بسته شد. در نهایت داوری مثل همیشه با پرسش‌ها و تردیدهایی همراه بود که البته برای جشنواره‌ای  با گذشته و تاریخچه چنین جشنواره عادی است. موضوعی که البته در بیانیه هیأت داوران هم بازتاب داشت: «فارغ از هیاهوی فضای مجازی به قضاوت نشستیم. متأسفانه امسال فضای مجازی محلی برای تبلیغات غلو شده فیلم‌های خاص شده بود و امیدواریم سال آینده شاهد رقابت بی‌حاشیه و سالم باشیم.»

جاهای خالی پرنشدنی
آیین اختتامیه جشنواره ساعت 18:15 با اجرای محمد سلوکی آغاز شد. سیدمحمدمهدی طباطبایی‌نژاد دبیر جشنواره از برگزاری چهار هزار سئانس در سراسر کشور خبر داد و سال خوبی برای سینمای ایران آرزو کرد. آنچه امسال بیش از هر نکته دیگری در اختتامیه جشنواره نمود داشت فضای اندوه و دلتنگی برای از دست رفتگان سال 99 سینما بر اثر کرونا بود. در ابتدا با پخش کلیپی از علی انصاریان به خاطر حضورش در فیلم «رمانتیسم عماد و طوبا» یاد شد. در این کلیپ هوتن شکیبا، بهرنگ علوی، الناز حبیبی و پژمان جمشیدی از این فوتبالیست پیشکسوت گفتند و جمشیدی از حاضران خواست ایستاده او را تشویق کنند. در ادامه نکوداشت چنگیز جلیلوند با پخش کلیپی به کارگردانی مجید توکلی و صدای حامد بهداد برگزار شد. در این بخش پیروز حناچی شهردار تهران در سخنانی کوتاه از بازتاب شرایط دشوار معیشت و حاشیه‌نشینی شهری در آثار سینمای ایران و استقبال سینماگران از مسائل اجتماعی گفت. در ادامه جوایز تبلیغات سینمای ایران (عکس؛ سحاب زری‌باف «خورشید»/ پوستر؛ وحید عبدالحسینی «هفت و نیم»/ آنونس؛ حمید نجفی‌راد «شنای پروانه») اهدا شد. مریم اسمی‌خانی سیمرغ بهترین فیلم کوتاه را برای «وضعیت اورژانسی» دریافت کرد و سیمرغ بهترین مستند به تقی امیرانی برای ساخت «کودتای ۵۳» رسید. امیرانی در پیامی که حسام اسلامی مستندساز آن را خواند فیلمش را به مستندسازان ایران و محمد مصدق تقدیم کرد. نکوداشت پرویز پورحسینی با پخش کلیپی حاوی صدای مریلا زارعی، رضا کیانیان، مسعود رایگان، آتیلا پسیانی و... و پیغامگیر تلفن این بازیگر سینما و تئاتر بخش دیگر این مراسم بود.

شب پیشتازی «یدو»
سید جمال ساداتیان بیانیه هیأت داوران را خواند. در بخشی از این بیانیه با اشاره به حضور کم‌رونق بخش خصوصی و کاهش چهل درصدی تولیدات و تأثیر بر کیفیت فیلم‌ها، از تنوع ژانر آثار تقدیر شد. در ادامه سیمرغ بلورین بخش‌های مختلف جلوه‌های بصری (فرید ناظرفصیحی/ ابلق)، جلوه‌های ویژه میدانی(ایمان کریمیان/ تک تیرانداز)، چهره‌پردازی (ایمان امیدواری/ ابلق)، طراحی لباس (مارال جیرانی/بی همه چیز)، طراحی صحنه (سهیل دانش اشراقی/ روزی روزگاری آبادان)، صدابردار (رشید دانشمند/ یدو)، صداگذاری (امیرحسین قاسمی/ یدو)، موسیقی متن (حامد ثابت/ بی‌همه چیز)، تدوین (عماد خدابخش / بی‌همه چیز)، فیلمبرداری (مرتضی نجفی/ روشن و یدو)، دیپلم افتخار در این بخش به محمد رسولی برای زالاوا، نقش مکمل مرد (پوریا رحیمی‌سام /زالاوا)، نقش مکمل زن (گلاره عباسی/ ابلق)، نقش اول مرد (رضا عطاران/ روشن)، نقش اول زن (رویا افشار/مامان) و دیپلم افتخار این بخش هم به ستاره پسیانی برای فیلم «یدو»، بهترین فیلمنامه (ارسلان امیری، آیدا پناهنده، تهمینه بهرام/ زالاوا)، فیلمنامه اقتباسی (محسن قرایی، محمد داودی/بی همه چیز)، بهترین کارگردانی (مهدی جعفری/ یدو)، بهترین فیلم (محمدرضا مصباح/یدو)، جایزه ویژه هیأت داوران (محسن قرایی/ بی‌همه چیز)، بهترین کارگردان اول (ارسلان امیری/ زالاوا) و دیپلم افتخار این بخش به حسین دارابی برای فیلم «مصلحت»، بهترین فیلم ملی به یاد شهید سردار سلیمانی (علی غفاری/تک تیرانداز) اهدا شد. در نهایت سیمرغ مردمی جشنواره فیلم فجر که در آخرین روز جشنواره با حاشیه‌های بسیاری همراه شده بود به فیلم «ابلق» نرگس آبیار به تهیه‌کنندگی محمدحسین قاسمی اهدا شد و فیلم «بی همه چیز» در رتبه دوم مردمی و فیلم «شیشلیک» در رتبه سوم آرای مردمی قرار گرفتند.
از طنازی عطاران تا صدای فروخورده زنان
رخداد قابل اشاره دیگر اختتامیه، ریتم تند این آیین بود که باعث شد برگزیدگان برخلاف رسم معمول صحبت‌هایشان را به تقدیر و اهدای جوایز خلاصه کنند. رضا عطاران با طنز خاص خودش به شروع واکسیناسیون کرونا اشاره کرد و گفت: «امیدوارم زودتر این ماجراها تمام شود و روند واکسیناسیون زودتر تمام شود امیدوارم برای هر شهر یک آمپول‌زن نگذارند! کار سرعت بگیرد و زودتر از این وضعیت رها شویم». رؤیا افشار از ایستادن کنار مردم گفت: «افتخار می‌کنم که سال‌های زیادی در کنار مردم ایستادم. مردمی که این روزها روزگار خوبی را نمی‌گذرانند. افتخار می‌کنم که چهره‌ای صادق از مردم را به نمایش گذاشتم.» مهدی جعفری کارگردان «یدو» به مردم شهر آبادان و بهرام بیضایی و امیر نادری ادای دین کرد و گفت: ««یدو» به گرد پای «باشو غریبه کوچک»، «دونده» و... نمی‌رسد. این فیلم‌ها بخشی از هویت ملی را می‌سازند.» نرگس آبیار، «ابلق» را صدای فروخورده زنان عنوان کرد: «ابلق صدای فروخورده همه، بویژه زنان در شرایط پیچیده‌ای است که جامعه به آنها تحمیل می‌کند، کار ما نشان دادن این زخم و شکاف‌ها به مردم است. تا ببینیم چیزی که جامعه به آنها تحمیل کرده است، چیست. امیدوارم روزی برسد که فریاد عدالت‌خواهی مخفی نشود و صدای خود را بلند کنیم تا حقیقت را بگوییم‌.» عوامل فیلم «بی‌همه چیز» هم با تشکر از پرویز پرستویی، هدیه تهرانی و باران کوثری جای خالی آنها را در بین برگزیدگان به رخ کشیدند.
سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر به پایان رسید اما همه بضاعت و دارایی سینمای ایران همین فیلم‌های جشنواره فجر نیست. همزمان با حضور 16 فیلم در جشنواره، بالغ بر 90 فیلم دیگر برای شرکت در جشنواره ثبت نام کردند و فیلم‌های زیادی در حال تولید هستند و فیلم‌های دیگری در ماه‌های آینده فیلمبرداری خواهند شد.

وزیر  ارشاد : سینما در روح و رگ و خون مردم ایران جاری است
سیدعباس صالحی در سخنرانی کوتاهی گفت: سینما گرچه پدیده مدرنی در ایران است، اما بسرعت جای خود را در فرهنگ ایرانی باز کرد. ما تجربه جنگ را داشتیم و سینمای ایران که تازه به خود آمده بود در سال‌های آغازین جنگ با سالی 20 اثر کار خود را آغاز کرد، اما در انتهای جنگ با تولید ۵۰ فیلم در سال از آن دوران عبور کردیم.
وی ادامه داد: امسال هم شرایط شیوع ویروس کرونا را داریم که با وجود شرایط سخت تولید و اکران، بیش از ۵۰ اثر تولید شدند که اکران ۱۶ اثر را در جشنواره امسال شاهد بودیم. این امر حکایت از آن دارد که سینما در روح و رگ و خون مردم ایران جاری است. از هنرمندان و عوامل برگزار کننده جشنواره ممنونم که چراغ سینمای ایران را روشن نگاه داشتند.