روایت گمشده

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری
رویارویی‌های زودهنگام در حزب [بعث]
برای تشریح [تحولات] مارس ۱۹۶۳ تا نوامبر ۱۹۷۰، که مرحله‌ای پر تنش از حیات حزبی «سوریه» است که در آن مفاصل «حزب بعث» از هم می‌پاشد، باید ده‌ها جلد کتاب نوشت و به صدها کتاب خاطرات و منابع دیگر و هزاران سند رجوع کرد. این مرحله که بیش از هفت سال طول نکشید، شاهد انواع کودتاهای ناموفق و بحران‌های شعله ور میان شخصیت‌های مؤثر در صحنه «سوریه» است. برخی از این بحران‌ها با اشکال عجیبی از انشعاب‌ها و دستگیری‌ها و اعدام‌های بدون محاکمه همراه شد، که برخی ناشی از انگیزه‌های شخصی آرزومند [کودتا ] و صدور بیانیه شماره یک و برخی مانده در [آسمان] نظر و منفصل از واقعیت [روی زمین] و برخی دیگر بدون پشتیبان روشن یا نیروی فعال روی زمین بود.
یکی از مثال‌های بارز آنچه گفتیم، فروپاشی سریع گفت‌و‌گو‌های اتحاد سه جانبه میان «سوریه» و «مصر» و «عراق» در آوریل ۱۹۶۳ بود، که موجب شد شادی گسترده ناشی از شروع گفت‌و‌گو‌های هیأت‌های دو کشور «سوریه» و «عراق» تحت حکومت یک حزب واحد [بعث]، با «جمال عبدالناصر» در «قاهره»، به ناامیدی شدید تبدیل شود، پیش از آنکه بتوانیم از صورتجلسه‌های گفت‌و‌گو‌های سه جانبه و پشت پرده آن، مطلع شویم. سپس آنچه در پیامد این رویداد، اتفاق افتاد و تعدادی از افسران سوری ناصریست به فرماندهی «جاسم علوان» و «محمد نبهان»، شاید در انتقام از شکست مذاکرات آوریل، در حرکتی مسلحانه و پهلوان مآبانه، برای اتحاد مجدد با «مصر»، سلاح‌های خود را در میانه روز به سوی مقر ستاد کل ارتش نشانه گرفتند و اهالی «دمشق» و سوری‌ها را به یاد «حسنی زعیم» و نه «جمال عبدالناصر» انداختند.