قواعد رقابت امریکا با چین

جوزف نای استاد دانشگاه‌ هاروارد
مترجم:بنفشه غلامی
«جو بایدن» اخیراً در سخنرانی خود در کنگره امریکا، هشدار داد که چین به طور جدی در تلاش است تبدیل به مهم‌ترین قدرت جهان شود. او سپس گفت آینده از آن این دست کشورها نیست و امریکا است که برنده نهایی خواهد بود. اما این در صورتی است که امریکا درست بازی کند و رقابتی سالم با چین داشته باشد، در غیر این صورت این رقابت می‌تواند بسیار خطرناک شود.  هرچند «بایدن» در سخنرانی خود در کنگره به «فرانکلین روزولت» و رکود بزرگ اقتصادی اشاره کرد و از به کار بردن کلماتی که یادآور جنگ سرد باشد، پرهیز کرد. اما شرایط کنونی بسیار مشابه دهه 1950 است؛ زمانی که «دوایت آیزنهاور» از پرتاب اولین ماهواره روسی به فضا استفاده کرد تا دستور سرمایه‌گذاری امریکا را در زمینه‌های آموزش و ایجاد زیرساخت‌های لازم برای فناوری‌های جدید صادر کند. آیا امریکای امروز هم خواهد توانست در این مسیر گام بردارد. در حال حاضر امریکا در فناوری‌های کلیدی پیشتاز است. اما چین نیز در حال سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در این حوزه است و در برخی زمینه‌ها بخوبی با امریکا رقابت می‌کند و قصد دارد تا سال 2030 پیشتازی جهان در هوش مصنوعی را به دست گیرد و پیشرفت‌هایش در این خصوص نیز قابل توجه است.  چین دیگر مقلد صرف فناوری‌های امریکایی نیست و امریکا در چالش با فناوری چین بیشتر نیازمند آن است که فناوری داخلی خود را بهبود بخشد تا اینکه بخواهد دیگران را تحریم کند.  اما رقابت با «چین» تنها نیمی از مشکلاتی است که «بایدن» پیش روی دارد. شاید در برخی مناطق رهبری یکجانبه امریکا بتواند مسائل و مشکلات را برای متحدانش حل کند و مثلاً نیروی دریایی امریکا بتواند نگرانی‌های متحدانش در دریای جنوبی چین را برطرف کند. اما وقتی صحبت به موضوعات فراملی می‌رسد، تلاش و توان امریکا به تنهایی کافی نیست و اتحاد کشورهای زیادی را می‌طلبد، زیرا مثلاً ویروس‌ها و گازهای گلخانه‌ای به مرزها احترام نمی‌گذارند و به نیروی نظامی اهمیتی نمی‌دهند. در اینجا است که امریکا نمی‌تواند به سادگی تنها به قدرت خود فکر کند و باید به دیگران و همکاری با آنها نیز بیندیشد.
منبع: project Syndicate