روایت گمشده

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

خاطره گویی حافظ اسد
رئیس‌جمهوری اسد در گفت‌و‌گوهای خود با رهبران کشورهای خلیج فارس [م] در خصوص این خاستگاه‌ها، موضعی روشن داشت و آنها را در قالب نگاه جدیدش بیان می‌کرد که گسترش دایره جنگ با ایران، به نتایج ویرانگری منجر می‌شود، ناوگان نظامی و نیروهای کشورهای بیگانه و بزرگ را به منطقه باز می‌گرداند و عرب‌ها را بخش بخش می‌کند و همبستگی آنها را در رویارویی با دشمن اصلی یعنی اسرائیل، تضعیف می‌کند.
ملاقات اصلی ما با امیر فهد ولیعهد [سعودی] بود که با توجه به کم تجربگی سیاسی ملک خالد و رویگردانی وی از اعمال رهبری در پادشاهی، عملاً اداره حکومت را برعهده داشت. امیر فهد پر نشاط بود و از آنچه در پیرامون او می‌گذشت خبر داشت، اعم از جریانات جنگ میان عراق و ایران یا ابتکار عمل صلحی که نشست سران عرب در مغرب برای تأیید آن برگزار شده بود. تصویری که از اظهارات امیر فهد در ذهن رئیس‌جمهوری اسد نقش بست، این بود که از جنگ میان دو کشور همسایه مسلمان احساس درد می‌کند. اما درباره ابتکار عمل صلح، امیر فهد گفت ارائه آن با اصرار شخصی عرفات انجام شده و سوریه می‌تواند با فلسطینیان درباره موارد تعدیلی که مناسب می‌داند، توافق کند. فهد همچنین گفت شرایط منطقه سخت است و امریکایی‌ها آنچه در توان دارند، برای آرام‌سازی اسرائیل انجام می‌دهند. گفت‌و‌گوها بعد از شام رسمی ملک خالد [به افتخار هیأت سوری] با حضور تعداد زیادی از امیران، تا بامداد روز بعد در قالب رایزنی‌های ماراتونی ادامه یافت. رئیس‌جمهوری در راه صنعا خاطرات خود از یمن را به یادآورد، یمن همچون ذخیره ریشه‌ها و جان مایه اولیه اسد همیشه در ذهن او حاضر بود. اسد به‌عنوان یک خواننده بزرگ تاریخ، مقداری درباره یمنی‌ها و قیسی‌ها بعد از دعوت اسلامی صحبت کرد. در خاطرات اسد، زر پاره‌هایی از خاطرات جذاب وجود داشت، از جمله هنگامی که او و تعداد زیادی از افسران بعثی کنار گذاشته شده از ارتش در دوره جدایی سوریه، اعلام کردند به‌صورت داوطلبانه از انقلاب در یمن پشتیبانی می‌کنند که در ۲۶ سپتامبر ۱۹۶۲ شعله ور شده و نظام امامت را سرنگون کرده بود. اسد همچنین از نقش سوریه در دفاع از انقلاب یمن در هنگام محاصره صنعا از دسامبر ۱۹۶۷ تا فوریه ۱۹۶۸ و اعزام برخی خلبان‌های سوری توسط او برای دفاع از صنعا، گفت.