واکنش همبازیان اریکسن چیزی بیش از یک تصمیم هوشمندانه لحظهای بود
جان تازه برای مفاهیم «انسانیت» و «اخلاق»
مهدی ملکی
دبیر گروه ورزشی
فوتبال زیباست اما برای تبلور زیباییهایش مثل خیلی از اتفاقات جهانِ هستی، نیازمند نیروی انسانی متعهد و متبحر است. تعهد به ذات ورزش و البته حُسنها و خوبیهای شگفتانگیز فوتبال و همزمان تبحر در عرضه و نمایش آن. صحبت از مسائل فنی، تکنیکی، سیستم و چینش بازیکنان در زمین و... نیست؛ منظور مواقعی است که یک فوتبالیست به واژههایی چون «انسانیت» و «اخلاق» جان تازهای میبخشد. آن هنگام که با رفتارش پیامی انساندوستانه و ارزشمند صادر میکند و تحسین دوست و دشمن را برمیانگیزد. گاهی یک حرکت یا رفتار در مستطیل سبز به اندازه سالها کلاس و تدریس تئوری، نفوذ دارد و مؤثرتر است. بخصوص برای ورزشکاران فعال در رشتهای که به واسطه حجم توجه مردم و رسانهها، بهتر است تمام ابعاد «انسانیت» را در زمین فوتبال نمایندگی و معنا کنند...
اتفاقی که شنبه شب در جریان دیدار تیمهای ملی فوتبال دانمارک و فنلاند افتاد، چیزی بیش از یک تصمیم هوشمندانه لحظهای توسط یک یا چند بازیکن بود. احتمالاً آنها در طول سالها از طریق خانواده، مدرسه و دولتشان برای رعایت اخلاق، حفظ حریم خصوصی و مسئولیت در قبال جان افراد آموزش دیدهاند و برای همین است که در اتفاقی غیرمنتظره و شوکهکننده، بهترین و درستترین راه را برگزیدند. ماجرا به لحظاتی بعد از بیهوشی ناگهانی کریستین اریکسن در دقایق پایانی نیمه اول مربوط میشود. زمانی که بازیکنان و هواداران دو تیم بهتزده نظارهگر به زمین افتادن اریکسن و بیهوشی او بودند و بیم از اتفاقی تلخ (ایست قلبی و حتی مرگ) وجود داشت.
بازیکنان دانمارک در اقدامی قابلتوجه و تحسینبرانگیز، دور اریکسن که نقش بر زمین بود، حلقه زدند تا تماشاگران داخل ورزشگاه و دوربینها همبازیشان را در آن وضعیت نبینند. در این میان شاهد شاهکار سیمون کیائر، کاپیتان دانمارک بودیم. او ابتدا با انجام اعمال کمکهای اولیه سعی در جلوگیری از فاجعه داشت تا تیم پزشکی خود را برساند و بعد از آن به سمت همسر اریکسن که لحظاتی ترسناک و دلهرهآور را میگذراند، رفت و تلاش کرد او را آرام کند و دلداری دهد. کیائر ثابت کرد که کاپیتانی تنها بستن بازوبند و اعتراض به داور نیست؛ کاپیتانی نیازمند آگاهی و مسئولیتپذیری درون و حتی بیرون زمین است. دیداری که به همین دلیل حدود دو ساعت متوقف شده بود، با اتفاقاتی زیبا و ماندگار از سر گرفته شد. بازیکنان دانمارک در میان تشویق بازیکنان فنلاند به زمین برگشتند و نکته ویژه به هواداران داخل ورزشگاه مربوط میشد. هنگامی که هواداران فنلاند یکصدا میگفتند: «کریستین» و هواداران دانمارک پاسخ میدادند: «اریکسن». لحظهای احساسی از همصدایی هواداران دو تیم رقیب؛ چون پای انسانیت و جان یک انسان در میان بود. در دنیای متمدن هیچ چیز بالاتر و ارجحتر از جان یک انسان نیست.
دبیر گروه ورزشی
فوتبال زیباست اما برای تبلور زیباییهایش مثل خیلی از اتفاقات جهانِ هستی، نیازمند نیروی انسانی متعهد و متبحر است. تعهد به ذات ورزش و البته حُسنها و خوبیهای شگفتانگیز فوتبال و همزمان تبحر در عرضه و نمایش آن. صحبت از مسائل فنی، تکنیکی، سیستم و چینش بازیکنان در زمین و... نیست؛ منظور مواقعی است که یک فوتبالیست به واژههایی چون «انسانیت» و «اخلاق» جان تازهای میبخشد. آن هنگام که با رفتارش پیامی انساندوستانه و ارزشمند صادر میکند و تحسین دوست و دشمن را برمیانگیزد. گاهی یک حرکت یا رفتار در مستطیل سبز به اندازه سالها کلاس و تدریس تئوری، نفوذ دارد و مؤثرتر است. بخصوص برای ورزشکاران فعال در رشتهای که به واسطه حجم توجه مردم و رسانهها، بهتر است تمام ابعاد «انسانیت» را در زمین فوتبال نمایندگی و معنا کنند...
اتفاقی که شنبه شب در جریان دیدار تیمهای ملی فوتبال دانمارک و فنلاند افتاد، چیزی بیش از یک تصمیم هوشمندانه لحظهای توسط یک یا چند بازیکن بود. احتمالاً آنها در طول سالها از طریق خانواده، مدرسه و دولتشان برای رعایت اخلاق، حفظ حریم خصوصی و مسئولیت در قبال جان افراد آموزش دیدهاند و برای همین است که در اتفاقی غیرمنتظره و شوکهکننده، بهترین و درستترین راه را برگزیدند. ماجرا به لحظاتی بعد از بیهوشی ناگهانی کریستین اریکسن در دقایق پایانی نیمه اول مربوط میشود. زمانی که بازیکنان و هواداران دو تیم بهتزده نظارهگر به زمین افتادن اریکسن و بیهوشی او بودند و بیم از اتفاقی تلخ (ایست قلبی و حتی مرگ) وجود داشت.
بازیکنان دانمارک در اقدامی قابلتوجه و تحسینبرانگیز، دور اریکسن که نقش بر زمین بود، حلقه زدند تا تماشاگران داخل ورزشگاه و دوربینها همبازیشان را در آن وضعیت نبینند. در این میان شاهد شاهکار سیمون کیائر، کاپیتان دانمارک بودیم. او ابتدا با انجام اعمال کمکهای اولیه سعی در جلوگیری از فاجعه داشت تا تیم پزشکی خود را برساند و بعد از آن به سمت همسر اریکسن که لحظاتی ترسناک و دلهرهآور را میگذراند، رفت و تلاش کرد او را آرام کند و دلداری دهد. کیائر ثابت کرد که کاپیتانی تنها بستن بازوبند و اعتراض به داور نیست؛ کاپیتانی نیازمند آگاهی و مسئولیتپذیری درون و حتی بیرون زمین است. دیداری که به همین دلیل حدود دو ساعت متوقف شده بود، با اتفاقاتی زیبا و ماندگار از سر گرفته شد. بازیکنان دانمارک در میان تشویق بازیکنان فنلاند به زمین برگشتند و نکته ویژه به هواداران داخل ورزشگاه مربوط میشد. هنگامی که هواداران فنلاند یکصدا میگفتند: «کریستین» و هواداران دانمارک پاسخ میدادند: «اریکسن». لحظهای احساسی از همصدایی هواداران دو تیم رقیب؛ چون پای انسانیت و جان یک انسان در میان بود. در دنیای متمدن هیچ چیز بالاتر و ارجحتر از جان یک انسان نیست.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه