عادی انگاری کرونا وتکرار بحران

مصطفی آب‌روشن
جامعه شناس
بیش از یک سال و اندی است که ویروس کرونا و پیامدهای وحشتناک آن جامعه ما را دربرگرفته لذا طبیعی است که انتشار این ویروس در ابتدا ترس را در انسان ایجاد و آرام آرام این وحشت به جامعه تسری پیدا کند بدیهی است که ترس از مبتلا شدن به بیماری خطرناک و مسری رفتارهای احتیاطی را در ما بر انگیزاند.متأسفانه بی‌مبالاتی برخی از مردم و از سوی دیگر تعلل بیش از حد مسئولان بهداشتی در پیشگیری و واکسیناسیون عمومی باعث شده است که آمار تلفات جانی از حد متعارف فراتر رود. نکته در خور توجه اینکه، ارائه آمارهای مرگ و میر روزانه کرونا نوعی عادی‌سازی را در ذهن افراد جامعه شکل داده به‌طوریکه در شرایط فعلی ترس و حساسیت اولیه را درمیان شهروندان کمتر مشاهده می‌کنیم زیرا کرونا و پیامدهای ناشی از آن به‌عنوان بخشی از واقعیت زندگی پذیرفته شده و نوعی همزیستی بین بیماری و انسان در حال شکل‌گیری است که بایستی با آن کنار آمد در واقع جوامعی که به این درجه از عادی‌سازی واقعیت‌های تلخ برسند دیگر درک درستی از خطرات آن نخواهند داشت و توصیه‌های بهداشتی و پزشکی آن تأثیر‌گذاری اولیه را نخواهد داشت بر این اساس بهترین و تنها گزینه موجود برای دولت شتاب در اجرای واکسیناسیون سراسری است در شروع پیک پنجم دولت به جای اینکه وقتش را درگیر متقاعد‌سازی اکثریت افراد جامعه بکند که در مناسبات و آیین‌ها شرکت نکنند همانند کشورهای توسعه یافته در عزمی ملی واکسیناسیون عمومی را با شتابی فزاینده در دستور کار قرار دهد زیرا با توجه به این که بیش از یک سال و نیم از همزیستی این ویروس با انسان‌ها می‌گذرد این عادی‌سازی نمود بیشتری پیدا خواهد کرد به عبارتی پیش‌بینی بنده این است که نافرمانی در رعایت کردن پروتکل‌های بهداشتی در ذیل عادی‌سازی واقعیت روز به روز بیشتر خود را نشان خواهد زیرا مکانیسم ذهن انسان در شرایط سخت و طاقت فرسا به گونه‌ای است که آرام آرام خود را با وضعیت جدید سازگار می‌کند و به نظر می‌رسد ارائه آمارهای مرگ و میر کرونا با هدف ترس و وحشت در شهروندان کارکرد اولیه‌اش را از دست داده است. لذا سرعت بخشیدن به واکسیناسیون عمومی تنها گزینه موجود برای افزایش امید و کاهش نگرانی در میان شهروندان خواهد بود.