سرنوشت موزه موسیقی ایران چه می‌شود؟

ندا  سیجانی
خبرنگار ‌
دو هفته از درگذشت علی مرادخانی معاون سابق هنری و رئیس موزه موسیقی ایران می‌گذرد اما هنوز برنامه یا صحبتی در خصوص اداره موزه موسیقی مطرح و رسانه‌ای نشده است، محمد سریرآهنگساز و عضو هیأت امنای موزه موسیقی ایران در گفت‌و‌گو با «ایران» بیان داشت: «طی جلساتی که چند روز گذشته با حضور اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران برگزار شد قرار براین شد پنجشنبه همین هفته جلسه‌ای با حضور اعضای هیأت امنای موزه درخصوص مدیریت جدید آن برگزار شود البته تصمیم ابتدایی انتخاب یک سرپرست برای موزه است.»
به‌گفته او متولی نخست این موزه شهرداری تهران است. وی در ادامه افزود: «تمام تلاش ما حفظ موزه موسیقی ایران است بنابراین هر فردی که انتخاب می‌شود بایستی ادامه دهنده مسیر و اهداف آقای مرادخانی باشد.»
تاریخ افتتاح موزه به سال 88 بر می‌گردد، موزه‌ای در منطقه یک تهران که می‌توان آن را گنجینه بزرگ هنرایران زمین عنوان کرد و هدف آن حفظ میراث موسیقی ملی، معرفی آثار و تولیدات گذشتگان است. به‌گفته زنده یاد مرادخانی پیشنهاد ساخت موزه موسیقی سال 73 و پس از ایجاد موزه‌های متعدد هنری ارائه شد، ساختمانی در خیابان تجریش خیابان مقصود بیگ کوچه نمازی؛ که با پی‌ریزی و احداث پایه‌های این بنای ماندگار به همت مسئولان شهرداری وهنرمندان مورد بهره‌برداری قرار گرفت تا سال 82 که با حضور اهالی فرهنگ و هنر و برخی از مسئولان به‌صورت نمادین افتتاح شد تا این ساختمان به گفته مرادخانی مخروبه موزه موسیقی باقی بماند چرا که موزه نواقصی داشت و نیاز بود بخش‌های مختلف آن تکمیل گردد و برای بازسازی آن به حالت تعطیل درآمد و سرانجام آن روز فراموش نشدنی فرارسید و نخستین موزه موسیقی با حضور برخی از مسئولان شهرداری و بیش از 500 نفر از اهالی موسیقی استادان «ابراهیم قنبری‌مهر»، «محمدرضا شجریان»، «حسین دهلوی»، «حسین علیزاده»، «داوود گنجه‌ای»، «محمدرضا درویشی»، «محمد سریر»، «هوشنگ کامکار»، «داریوش پیرنیاکان»، «مصطفی کمال پورتراب»، «علی اکبر شکارچی»، «فرهاد فخرالدینی»، «داریوش طلایی»، «حمیدرضا نوربخش» و بسیاری از هنرمندان برجسته این حوزه موسیقی بازگشایی شد. دراین موزه مجموعه‌هایی از سازهای هنرمندان بزرگی چون قنبری مهر، برادران صفری، محمدرضا شجریان، کلهر، کلکسیون صوتی مرحوم گلشن ابراهیمی و بسیاری دیگر از استادان بزرگ موسیقی نگهداری می‌شود و درکنار آن آرشیو صوتی، کتابخانه، کارگاه ساخت ساز، سالن آمفی تئاتر، سالن تمرین و... نیز تعریف و تعبیه شده است، از آن روز سال‌های بسیاری می‌گذرد و سازهای مختلفی از موسیقی اقوام ایران، موسیقی سنتی و... درکالبد‌های شیشه‌ای این موزه قرار گرفته و تاریخ موسیقی ایران را صیانت می‌کند.