ادبیات فرهنگ و تمدن را زنده نگه میدارد
ترانه وفایی
نویسنده، مترجم و استاد دانشگاه
به «ادبیات معاصر» که اشاره میشود، دارالفنون وحضور امیر کبیر در ذهنمان پررنگ میشود. ناگزیر از دوره مشروطیت یاد میکنیم. از اندیشه نو در قالب زبان نو.
به یاد افرادی میافتیم که در این راه یعنی مدرن شدن ادبیات تلاش بسیار کردند. البته در اینجا نمیخواهم خط تحول ادبیات کهن تا ادبیات معاصر و پس از آن تا ادبیات این روزها را دنبال کنم یا در این یادداشت کوتاه نقشهاش را ترسیم کنم. نه میخواهم از تلاشهای عباس میرزا در عهد قاجار بگویم و نه گذری کنم به نثر و شعر نوی ایران زمین از دیروز تا زمانی در قرن گذشته و از قرن گذشته تا امروز.
میخواهم به نزدیکتر اشاره کنم. همین روزها وسالهایی که در حال سپری کردنشان بوده و هستیم. همیشه این پرسش در ذهنم است که تصمیم به چاپونشر یک اثر به خاطر شخص خودمان است یا بهخاطر مورد استفاده قرار گرفتن برای مخاطب؟ یا هر دو؟
چرا هر دو نه! کار را درست انجام دادن باعث رضایت است و خدمت به ادبیات هم که جایگاه اصیل خودش را دارد.
به قول نیما در بینظمی نظم هست. من در این باب میخواهم بگویم به نظر من در نظام ادبی هر دیار و ملت، بینظمیاش باید به نظمی بینجامد که بتواند قدرت بگیرد و انسجام پیدا کند. ادبیات میراث نیاکان ماست. میتواند ارزشهای یک سرزمین و ملتش را زنده نگه دارد. فرهنگ و تمدنش را. جهان بینی مردمانش را.
خلق اثر و ورودش به حوزه ادبیات نوشتاری و شفاهی، بخشش یک نفس دیگر به ادبیات آن کشور است. نفسی افزوده به ادبیات به روزش. ادبیاتی که به شهادت ادبیات جهان، طبیعت و معیارهای زیباشناسانهاش در حال دگرگونی هستند. از نظر من، حفظ ارزشهای هویتیمان، «ادب» امروزمان را میسازد. بومی قلم بزنیم. برای همگان در هر جای دنیا که باشند، بنویسیم. نقد کنیم. ترجمه کنیم. تحقیق کنیم.
مهم این است که همه ما، چنان بر این عرصه پای گذاریم که در حرکت دادن این میراث به سوی آیندههای دور و نزدیک، نقش ایفا کنیم. نه به نام. بلکه با ارائه کار درخور ماندگاری. چه در اذهان امروزیان و چه فرداییان دور و نزدیک…
در این عصر طلایی دسترسی به منابع معتبر-در مقایسه با گذ شته- به «ادبیات معاصر تر» مان بال و پر بیشتر ببخشیم. آنان که پیر این راهند خود استادند. به امیدی که جوانان آگاهانه پیرها واساتید بیشمار این راه باشند...
نویسنده، مترجم و استاد دانشگاه
به «ادبیات معاصر» که اشاره میشود، دارالفنون وحضور امیر کبیر در ذهنمان پررنگ میشود. ناگزیر از دوره مشروطیت یاد میکنیم. از اندیشه نو در قالب زبان نو.
به یاد افرادی میافتیم که در این راه یعنی مدرن شدن ادبیات تلاش بسیار کردند. البته در اینجا نمیخواهم خط تحول ادبیات کهن تا ادبیات معاصر و پس از آن تا ادبیات این روزها را دنبال کنم یا در این یادداشت کوتاه نقشهاش را ترسیم کنم. نه میخواهم از تلاشهای عباس میرزا در عهد قاجار بگویم و نه گذری کنم به نثر و شعر نوی ایران زمین از دیروز تا زمانی در قرن گذشته و از قرن گذشته تا امروز.
میخواهم به نزدیکتر اشاره کنم. همین روزها وسالهایی که در حال سپری کردنشان بوده و هستیم. همیشه این پرسش در ذهنم است که تصمیم به چاپونشر یک اثر به خاطر شخص خودمان است یا بهخاطر مورد استفاده قرار گرفتن برای مخاطب؟ یا هر دو؟
چرا هر دو نه! کار را درست انجام دادن باعث رضایت است و خدمت به ادبیات هم که جایگاه اصیل خودش را دارد.
به قول نیما در بینظمی نظم هست. من در این باب میخواهم بگویم به نظر من در نظام ادبی هر دیار و ملت، بینظمیاش باید به نظمی بینجامد که بتواند قدرت بگیرد و انسجام پیدا کند. ادبیات میراث نیاکان ماست. میتواند ارزشهای یک سرزمین و ملتش را زنده نگه دارد. فرهنگ و تمدنش را. جهان بینی مردمانش را.
خلق اثر و ورودش به حوزه ادبیات نوشتاری و شفاهی، بخشش یک نفس دیگر به ادبیات آن کشور است. نفسی افزوده به ادبیات به روزش. ادبیاتی که به شهادت ادبیات جهان، طبیعت و معیارهای زیباشناسانهاش در حال دگرگونی هستند. از نظر من، حفظ ارزشهای هویتیمان، «ادب» امروزمان را میسازد. بومی قلم بزنیم. برای همگان در هر جای دنیا که باشند، بنویسیم. نقد کنیم. ترجمه کنیم. تحقیق کنیم.
مهم این است که همه ما، چنان بر این عرصه پای گذاریم که در حرکت دادن این میراث به سوی آیندههای دور و نزدیک، نقش ایفا کنیم. نه به نام. بلکه با ارائه کار درخور ماندگاری. چه در اذهان امروزیان و چه فرداییان دور و نزدیک…
در این عصر طلایی دسترسی به منابع معتبر-در مقایسه با گذ شته- به «ادبیات معاصر تر» مان بال و پر بیشتر ببخشیم. آنان که پیر این راهند خود استادند. به امیدی که جوانان آگاهانه پیرها واساتید بیشمار این راه باشند...
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه