شکست دموکراتها در نخستین آزمون انتخاباتی «بایدن»
زهره صفاری/ پیروزی نامزد جمهوریخواهان در انتخابات فرمانداری ویرجینیا که از دیدگاه بسیاری از کارشناسان نخستین شکست «جو بایدن» و رفراندومی برای عملکرد او در آستانه یکساله شدن ریاست جمهوریاش در امریکا به شمار میرود، نه تنها آزمونی جدی برای کاخ سفید بود که خطر قدرت گرفتن قرمزهای جمهوریخواه در انتخابات 2022 کنگره را نیز پررنگتر از گذشته نشان داد.
به گزارش «سی ان ان»، «تری مک اولیف» دموکرات که در فاصله سالهای 2014 تا 2018 فرماندار ویرجینیا بود در شرایطی صحنه رقابت را به «گلن یانگکین»، تاجر ثروتمند 54 ساله جمهوریخواه واگذار کرد که نه تنها رقیبش سابقه سیاسی نداشت، بلکه کمتر از یک سال قبل «جو بایدن» توانسته بود در انتخابات ریاست جمهوری، گوی رقابت را از «دونالد ترامپ» جمهوریخواه برباید و با پیشتازی میلیمتری دموکراتها در کنگره، قدرت امریکا را در همه ابعاد در اختیار آبیها قرار دهد.
ویرجینیا و نیوجرسی دو ایالتی که در انتخابات اخیر فرمانداریها از سلطه دموکراتها خارج شدهاند، در طول تاریخ انتخابات فرمانداریهای خود همواره فرمانداری از حزب مخالف رئیس جمهوری داشتند. «مک اولیف» این الگو را شکست و در نخستین دوره حضورش در فرمانداریها توانست همزمان با «باراک اوباما» دموکرات بر سر کار آید. «فیل مورفی» فرماندار نیوجرسی نیز در حالی شکست در برابر «جک چتارلی» جمهوریخواه را پذیرفت که با توجه به کارنامه خوبش در مدیریت همهگیری کرونا امید زیادی به انتخاب دوباره داشت. اما این اتفاق رقم نخورد تا دومین ایالت حامی بایدن، صحنه و میدان را در اختیار رقیب جمهوریخواه دولت بگذارند.
به باور کارشناسان «نیویورک تایمز»، نخستین آزمون «بایدن» در زمانی انجام شد که همچنان تبعات همهگیری کرونا، تورم و گرانی و... رأیدهندگان امریکایی را به خشم آورده بود و بسیاری از نظرسنجیها نارضایتی از سیاستهای «جو بایدن» و قرار گرفتن دولت در مسیری اشتباه را نشان میداد. «مک اولیف» که تا لحظه آخر شمارش آرا همچنان شکست را پذیرا نبود، بارها با تأکید بر اینکه پیروزی «یانگکین» در ویرجینیا، مسیر بازگشت «دونالد ترامپ» به کاخ سفید در سال 2024 را هموار میکند، سعی کرد ورق را به سود خود برگرداند اما نتایج نهایی نشان داد کاهش محبوبیت «بایدن» تا 43 درصد در این ایالت، نتوانست دموکراتها را در این همه پرسی در کنار افزایش تورم، ریتم کند احیای اقتصادی و... پیروز نگه دارد.
در مقابل «گلن یانگکین» با تمرکز بر مسائل اقتصادی، آموزش و تحصیل و ساز و کار مهار کرونا از جمله اجباری نبودن ماسک و واکسن، توجه رأیدهندگان را به سوی خود جلب کرد و نخستین جمهوریخواهی شد که از سال 2009 بر کرسی فرمانداری ویرجینیا تکیه میزند. به نوشته «الجزیره»، جنگ دو کاندیدای ویرجینیا نبرد سیاسی فرهنگی بود و «یانگکین» با آگاهی از میزان توجه خانوادههای ویرجینیایی به تحصیل فرزندانشان، در حالی بر مسائل مربوط به زنان، آموزش و تحصیل و ابراز نظر خانواده درباره برنامه آموزشی مدارس تأکید کرد که «اولیف» همواره بر عدم دخالت خانوادهها در امور مدارس تأکید داشت.
«یانگکین» به رغم تلاش رقیبش هرگز خود را پشت «دونالد ترامپ» قرار نداد اما در حالی که به وضوح ادعای «ترامپ» برای تقلب در انتخابات را تأیید نکرد، با اظهاراتی دوپهلو، بر گفتههای رئیس جمهوری سابق صحه گذاشت و انتقاد دموکراتها را برانگیخت. او اعلام کرد: «پیروزی بایدن مشروع بود اما ماشینهای شمارش آرا باید بررسی شود.» همین حمایت پنهان کافی بود تا «دونالد ترامپ» نیز پس از پیروزی او، رضایتمندانه بیانیهای صادر کند: «جنبش «امریکا را دوباره بزرگ کنیم» (MAGA) حالا قدرتمندتر و بزرگتر از گذشته شده است.»
درسهای ویرجینیا برای بایدن
کارشناسان «نیویورک تایمز» بر این باورند دوئل نامزدهای دموکرات و جمهوریخواه در ویرجینیا نشان داد که مردم امریکا شرایط را براساس کیفیت پیشرفت روزانه در حوزههای اقتصادی و پاندمی ارزیابی میکنند؛ مسائلی که دموکراتها چندان توفیقی در آنها نداشتند. از نتایج دیگر این انتخابات برای دولت «بایدن» این بود که دست کم آنها دریافتند که به رغم خروج «ترامپ» از جایگاه اول کشور، دیگر مانند 5 سال اخیر حمایت قشر تحصیلکرده واجد رأی را ندارند که این امر آن هم در برهه فعلی و در فاصله نه چندان طولانی تا انتخابات مهم کنگره میتواند صحنه سیاسی امریکا را برای مقامات فعلی کاخ سفید بسیار دشوار سازد.
در حال حاضر به نظر میرسد این موفقیت جمهوریخواهان، مسیر و راه جمهوریخواهان دیگر را برای انتخابات میان دورهای سال آینده روشن کرده است. چراکه دست کم نتایج انتخابات ویرجینیا به جمهوریخواهان ثابت کرد که «دونالد ترامپ» دیگر یک مسأله پیچیده و حل نشدنی نیست و میتواند شرایط را بازگرداند.
آخرین باری که یک جمهوریخواه فرمانداری ویرجینیا را در سال 2009 به دست گرفت در زمان «باراک اوباما» بود که پیروزی او مقدمه پیشتازی جمهوریخواهان در سنا و مجلس نمایندگان و در پی آن برهم خوردن تعادل قدرت میان کاخ سفید و کنگره بود. این همان سناریویی است که دموکراتها نگران تکرار آن در سال 2022 هستند مگر اینکه «جو بایدن» بتواند بار دیگر اعتماد رأیدهندگان را به دست آورد.
به گزارش «سی ان ان»، «تری مک اولیف» دموکرات که در فاصله سالهای 2014 تا 2018 فرماندار ویرجینیا بود در شرایطی صحنه رقابت را به «گلن یانگکین»، تاجر ثروتمند 54 ساله جمهوریخواه واگذار کرد که نه تنها رقیبش سابقه سیاسی نداشت، بلکه کمتر از یک سال قبل «جو بایدن» توانسته بود در انتخابات ریاست جمهوری، گوی رقابت را از «دونالد ترامپ» جمهوریخواه برباید و با پیشتازی میلیمتری دموکراتها در کنگره، قدرت امریکا را در همه ابعاد در اختیار آبیها قرار دهد.
ویرجینیا و نیوجرسی دو ایالتی که در انتخابات اخیر فرمانداریها از سلطه دموکراتها خارج شدهاند، در طول تاریخ انتخابات فرمانداریهای خود همواره فرمانداری از حزب مخالف رئیس جمهوری داشتند. «مک اولیف» این الگو را شکست و در نخستین دوره حضورش در فرمانداریها توانست همزمان با «باراک اوباما» دموکرات بر سر کار آید. «فیل مورفی» فرماندار نیوجرسی نیز در حالی شکست در برابر «جک چتارلی» جمهوریخواه را پذیرفت که با توجه به کارنامه خوبش در مدیریت همهگیری کرونا امید زیادی به انتخاب دوباره داشت. اما این اتفاق رقم نخورد تا دومین ایالت حامی بایدن، صحنه و میدان را در اختیار رقیب جمهوریخواه دولت بگذارند.
به باور کارشناسان «نیویورک تایمز»، نخستین آزمون «بایدن» در زمانی انجام شد که همچنان تبعات همهگیری کرونا، تورم و گرانی و... رأیدهندگان امریکایی را به خشم آورده بود و بسیاری از نظرسنجیها نارضایتی از سیاستهای «جو بایدن» و قرار گرفتن دولت در مسیری اشتباه را نشان میداد. «مک اولیف» که تا لحظه آخر شمارش آرا همچنان شکست را پذیرا نبود، بارها با تأکید بر اینکه پیروزی «یانگکین» در ویرجینیا، مسیر بازگشت «دونالد ترامپ» به کاخ سفید در سال 2024 را هموار میکند، سعی کرد ورق را به سود خود برگرداند اما نتایج نهایی نشان داد کاهش محبوبیت «بایدن» تا 43 درصد در این ایالت، نتوانست دموکراتها را در این همه پرسی در کنار افزایش تورم، ریتم کند احیای اقتصادی و... پیروز نگه دارد.
در مقابل «گلن یانگکین» با تمرکز بر مسائل اقتصادی، آموزش و تحصیل و ساز و کار مهار کرونا از جمله اجباری نبودن ماسک و واکسن، توجه رأیدهندگان را به سوی خود جلب کرد و نخستین جمهوریخواهی شد که از سال 2009 بر کرسی فرمانداری ویرجینیا تکیه میزند. به نوشته «الجزیره»، جنگ دو کاندیدای ویرجینیا نبرد سیاسی فرهنگی بود و «یانگکین» با آگاهی از میزان توجه خانوادههای ویرجینیایی به تحصیل فرزندانشان، در حالی بر مسائل مربوط به زنان، آموزش و تحصیل و ابراز نظر خانواده درباره برنامه آموزشی مدارس تأکید کرد که «اولیف» همواره بر عدم دخالت خانوادهها در امور مدارس تأکید داشت.
«یانگکین» به رغم تلاش رقیبش هرگز خود را پشت «دونالد ترامپ» قرار نداد اما در حالی که به وضوح ادعای «ترامپ» برای تقلب در انتخابات را تأیید نکرد، با اظهاراتی دوپهلو، بر گفتههای رئیس جمهوری سابق صحه گذاشت و انتقاد دموکراتها را برانگیخت. او اعلام کرد: «پیروزی بایدن مشروع بود اما ماشینهای شمارش آرا باید بررسی شود.» همین حمایت پنهان کافی بود تا «دونالد ترامپ» نیز پس از پیروزی او، رضایتمندانه بیانیهای صادر کند: «جنبش «امریکا را دوباره بزرگ کنیم» (MAGA) حالا قدرتمندتر و بزرگتر از گذشته شده است.»
درسهای ویرجینیا برای بایدن
کارشناسان «نیویورک تایمز» بر این باورند دوئل نامزدهای دموکرات و جمهوریخواه در ویرجینیا نشان داد که مردم امریکا شرایط را براساس کیفیت پیشرفت روزانه در حوزههای اقتصادی و پاندمی ارزیابی میکنند؛ مسائلی که دموکراتها چندان توفیقی در آنها نداشتند. از نتایج دیگر این انتخابات برای دولت «بایدن» این بود که دست کم آنها دریافتند که به رغم خروج «ترامپ» از جایگاه اول کشور، دیگر مانند 5 سال اخیر حمایت قشر تحصیلکرده واجد رأی را ندارند که این امر آن هم در برهه فعلی و در فاصله نه چندان طولانی تا انتخابات مهم کنگره میتواند صحنه سیاسی امریکا را برای مقامات فعلی کاخ سفید بسیار دشوار سازد.
در حال حاضر به نظر میرسد این موفقیت جمهوریخواهان، مسیر و راه جمهوریخواهان دیگر را برای انتخابات میان دورهای سال آینده روشن کرده است. چراکه دست کم نتایج انتخابات ویرجینیا به جمهوریخواهان ثابت کرد که «دونالد ترامپ» دیگر یک مسأله پیچیده و حل نشدنی نیست و میتواند شرایط را بازگرداند.
آخرین باری که یک جمهوریخواه فرمانداری ویرجینیا را در سال 2009 به دست گرفت در زمان «باراک اوباما» بود که پیروزی او مقدمه پیشتازی جمهوریخواهان در سنا و مجلس نمایندگان و در پی آن برهم خوردن تعادل قدرت میان کاخ سفید و کنگره بود. این همان سناریویی است که دموکراتها نگران تکرار آن در سال 2022 هستند مگر اینکه «جو بایدن» بتواند بار دیگر اعتماد رأیدهندگان را به دست آورد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه