مردم، بهترین حامی هنرمندان هستند
وحید تاج
خواننده موسیقی سنتی ایران
دراین دوسال که بسیاربرهمه سخت گذشت آنچه اولویت مهم ما بود ابتدا سلامتی مردم و دیگرعواملی که دربرگزاری کنسرتها همیشه همراه ما بوده و هستند اما ازسوی دیگر همانطورکه میدانید درهمین مدت بسیاری از هنرمندان به لحاظ اقتصادی شرایط بسیار بدی را گذراندند و درمقابل مسئولان فرهنگی هم حمایت چندانی از هنر و هنرمندان نداشتند، البته ناگفته نماند صندوق اعتباری هنر کمکهای مالی درنظرگرفت اما با توجه به افزایش قیمت در همه اقلام کفاف مشکلات هنرمندان را نمیدهد.
نکته دیگر درخصوص آغاز دوباره کنسرتها است که باید بگویم، طبق خبرهای منتشرشده، با اعلام ستاد ملی مبارزه با کرونا قرار است با اختصاص 50 درصد از ظرفیت سالنهای کنسرت به مخاطبان کنسرتهای زنده بزودی آغاز شود ،اما سؤال این است آیا سالنها بهصورت رایگان در اختیار ما است؟ اگر قرار باشد یک هنرمند موسیقی سنتی در سالنی مانند رودکی کنسرت برگزار کند آنهم با تعداد صندلیهای کمتر با این حساب چه تعداد مخاطب در سالن حضور خواهند داشت؟ آیا با این وضعیت اقتصادی میتوان هزینه اجاره سالن و دیگر عوامل را جوابگو باشند؟ این دخل و خرج برای هنرمندان موسیقی سنتی بهچه صورت است؟ اگرچه شاید قیمت جدید بلیتهای کنسرتها مبلغ چندانی نباشد اما برای یک خانواده با حقوق متوسط قطعاً مشکل خواهد بود. آیا دولت میتواند تدبیری بیندیشد تا با اختصاص یارانه به هنرمندان هزینه کمتری از مردم دریافت کند؟
نکته دیگر اینکه شرایط اجرای کنسرت و اختصاص سالن برای موسیقی سنتی و موسیقی پاپ بسیار متفاوت است ،چرا که مخاطبان آن هم به یک گونه نیستند و بههمین دلیل فکر نمیکنم درخصوص موسیقی که ما اجرا میکنیم اختصاص نیمی از ظرفیت سالن گزینه خوبی باشد و بهعقیده من برای هنرمندان موسیقی سنتی که طی این دو سال ضررهای روحی و مالی بسیاری متحمل شدند برنامهریزیهای این چنینی چندان قابل جبران نیست اگرچه باید مانند همیشه نگاه امیدوارانه به آینده داشته باشیم و امیدوارم هرتصمیمی که گرفته میشود به ضرر هنرمندان نباشد ،چرا که این افراد قشر آسیب پذیر جامعه هستند و همچنان هنر و کارشان به رسمیت شناخته نشده و با محدودیتهای بسیاری اجرا میشود ؛ به نظر من باید مسیری را دنبال کنند که برای قشرهنرمند راه جبرانی باقی بگذارند ،اگرچه تا به امروزهم مهربانانه رفتار نشده است واحساس شخصی من این است انگیزهای برای برگزاری کنسرت در ایران وجود ندارد تا من هنرمند را تشویق کند و عزمم جذب شود، اما اگر آن نگاه امیدوارانه باشد به صراحت میگویم باید برای آن جنگید و این نگاه فقط درسالن کنسرت نیست، بلکه باید کارِمنِ هنرمند را به رسمیت بشناسند و از بیمه، حقوق و اعتبارش از رادیو و تلویزیون تا ارگانهای مربوطه بها داده شود ،اما درمقابل باید بگویم تنها حامی هنرمند، مردم هستند که درهر شرایطی هنرمند را حمایت میکنند و با تمام این تفاسیرمشتاق کنسرت و دیدار دوباره با مردم کشورم هستم و اخیراً هم کنسرتی درکشور ترکیه برگزار کردیم که بزودی ویدیوآن منتشرمی شود. این کار در همکاری با تعدادی از نوازندگان ایرانی: فرشاد محمدی نوازنده سنتور و آهنگساز، حمید قنبری نوازنده تنبک، حسین رضایی نیا نوازنده دف و مهرداد ناصحی هم بهعنوان خواننده باس گروه کر است و مابقی نوازندههای کشور ترکیه هستند، البته دراین پروژه خانم «عایشه گل جوشکن» هم همکاری دارند و یک کارمشترک فارسی و ترکی را اجرا کردیم.
خواننده موسیقی سنتی ایران
دراین دوسال که بسیاربرهمه سخت گذشت آنچه اولویت مهم ما بود ابتدا سلامتی مردم و دیگرعواملی که دربرگزاری کنسرتها همیشه همراه ما بوده و هستند اما ازسوی دیگر همانطورکه میدانید درهمین مدت بسیاری از هنرمندان به لحاظ اقتصادی شرایط بسیار بدی را گذراندند و درمقابل مسئولان فرهنگی هم حمایت چندانی از هنر و هنرمندان نداشتند، البته ناگفته نماند صندوق اعتباری هنر کمکهای مالی درنظرگرفت اما با توجه به افزایش قیمت در همه اقلام کفاف مشکلات هنرمندان را نمیدهد.
نکته دیگر درخصوص آغاز دوباره کنسرتها است که باید بگویم، طبق خبرهای منتشرشده، با اعلام ستاد ملی مبارزه با کرونا قرار است با اختصاص 50 درصد از ظرفیت سالنهای کنسرت به مخاطبان کنسرتهای زنده بزودی آغاز شود ،اما سؤال این است آیا سالنها بهصورت رایگان در اختیار ما است؟ اگر قرار باشد یک هنرمند موسیقی سنتی در سالنی مانند رودکی کنسرت برگزار کند آنهم با تعداد صندلیهای کمتر با این حساب چه تعداد مخاطب در سالن حضور خواهند داشت؟ آیا با این وضعیت اقتصادی میتوان هزینه اجاره سالن و دیگر عوامل را جوابگو باشند؟ این دخل و خرج برای هنرمندان موسیقی سنتی بهچه صورت است؟ اگرچه شاید قیمت جدید بلیتهای کنسرتها مبلغ چندانی نباشد اما برای یک خانواده با حقوق متوسط قطعاً مشکل خواهد بود. آیا دولت میتواند تدبیری بیندیشد تا با اختصاص یارانه به هنرمندان هزینه کمتری از مردم دریافت کند؟
نکته دیگر اینکه شرایط اجرای کنسرت و اختصاص سالن برای موسیقی سنتی و موسیقی پاپ بسیار متفاوت است ،چرا که مخاطبان آن هم به یک گونه نیستند و بههمین دلیل فکر نمیکنم درخصوص موسیقی که ما اجرا میکنیم اختصاص نیمی از ظرفیت سالن گزینه خوبی باشد و بهعقیده من برای هنرمندان موسیقی سنتی که طی این دو سال ضررهای روحی و مالی بسیاری متحمل شدند برنامهریزیهای این چنینی چندان قابل جبران نیست اگرچه باید مانند همیشه نگاه امیدوارانه به آینده داشته باشیم و امیدوارم هرتصمیمی که گرفته میشود به ضرر هنرمندان نباشد ،چرا که این افراد قشر آسیب پذیر جامعه هستند و همچنان هنر و کارشان به رسمیت شناخته نشده و با محدودیتهای بسیاری اجرا میشود ؛ به نظر من باید مسیری را دنبال کنند که برای قشرهنرمند راه جبرانی باقی بگذارند ،اگرچه تا به امروزهم مهربانانه رفتار نشده است واحساس شخصی من این است انگیزهای برای برگزاری کنسرت در ایران وجود ندارد تا من هنرمند را تشویق کند و عزمم جذب شود، اما اگر آن نگاه امیدوارانه باشد به صراحت میگویم باید برای آن جنگید و این نگاه فقط درسالن کنسرت نیست، بلکه باید کارِمنِ هنرمند را به رسمیت بشناسند و از بیمه، حقوق و اعتبارش از رادیو و تلویزیون تا ارگانهای مربوطه بها داده شود ،اما درمقابل باید بگویم تنها حامی هنرمند، مردم هستند که درهر شرایطی هنرمند را حمایت میکنند و با تمام این تفاسیرمشتاق کنسرت و دیدار دوباره با مردم کشورم هستم و اخیراً هم کنسرتی درکشور ترکیه برگزار کردیم که بزودی ویدیوآن منتشرمی شود. این کار در همکاری با تعدادی از نوازندگان ایرانی: فرشاد محمدی نوازنده سنتور و آهنگساز، حمید قنبری نوازنده تنبک، حسین رضایی نیا نوازنده دف و مهرداد ناصحی هم بهعنوان خواننده باس گروه کر است و مابقی نوازندههای کشور ترکیه هستند، البته دراین پروژه خانم «عایشه گل جوشکن» هم همکاری دارند و یک کارمشترک فارسی و ترکی را اجرا کردیم.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه