به مناسبت سالگرد شهادت شهید مهدی زینالدین
چله نشینی فرمانده عارف پشت خاکریز
اسماعیل علوی
دبیر گروه پایداری
23 سالگی سن کمی برای فرماندهی یکی از لشکرهای قدر سپاه پاسداران آن هم در بحبوحه اولین عملیات برونمرزی – عملیات رمضان - به نظر میآمد. برای همین وقتی مهدی زینالدین از سوی فرمانده کل سپاه پاسداران به فرماندهی لشکر 17 علی بن ابیطالب(ع) برگزیده شد، کاراییاش مورد تردید تعدادی از فرماندهان قرار گرفت. اما فرماندهی کل سپاه با عبارت کوتاه وقاطع «من شایستگی و لیاقت این کار را در او دیدهام» به تردیدها پایان داد. محسن رضایی احتمالاً تجربه به کار گماردن حسن باقری در مسئولیتهای سنگین و درخشش وی در آن موقعیت را در ذهن داشت که به همکار و همراه حسن باقری در اطلاعات – عملیات اطمینان کرد آقا مهدی جوان را به مأموریتی بزرگ گمارد. فرماندهی سپاه خطا نرفته بود و مهدی زینالدین همانی بود که پیشبینی میشد. یعنی وجود یک فوقالعادگی و نخبگی در عین جوانی وکمتجربگی. پیش از آن آقامهدی زینالدین در شناساییها خوش درخشیده بود و با جسارتی بینظیر هربار تا انتهاییترین عمق نیروهای دشمن نفوذ کرده و نقشه راهی جهت اجرای عملیات پیشروی فرماندهان گشوده بود. بهگونهای که میتوان بخشی از موفقیت عملیاتهای بزرگی همچون «فتحالمبین» و «طریقالقدس» را سهم آقا مهدی دانست. او ابتدا با لباس بسیجی راهی کردستان شد و با شروع جنگ یک پایش غرب و پای دیگرش جنوب بود. لشکر 17 علی بن ابیطالب(ع) با گسترش سازمان رزم سپاه پاسداران ابتدا به صورت تیپ تأسیس شد و سردار مرتضی صفاری اولین فرمانده آن بود. پس از شهادت وی، سردار حسن درویش مسئولیت تیپ را برعهده گرفت اما با ارتقای تیپهای سپاه به لشکر از سردار درویش در موقعیت دیگری بهرهبرداری شد و جوان 23 ساله قمی به دلیل شایستگیها و اخلاص به فرماندهی لشکر منصوب شد.
شهید مهدی زینالدین بهرغم جوانی همچون مردان پخته و جاافتاده به جلب و جذب سرداران بزرگی همچون سرداران، غلامرضا جعفری، فتوحی، شهید اسماعیل صادقی، شهید جواد دل آذر و شهید میرجانی، که هریک تعلق خاطر خاصی به این لشکر داشتند کارآمدی لشکر را ارتقا بخشید تا در عرصه عمل همچنان بدرخشد و افتخار بیافریند. تا آنجا که لشکر 17 علی بن ابیطالب(ع) توانست در عملیاتهای متعددی حضور یافته و کارنامه غرورآفرینی از خود بر جای گذارد.
سردار سید یحیی رحیم صفوی از فرماندهان عالیرتبه دوران دفاع مقدس در معرفی ویژگیهای شهید مهدی زینالدین میگوید: «پس از فرماندهی سردار مهدی زینالدین از نیمه عملیات رمضان درسال 61 یک تغییر و تحول کیفی و کمی در این تیپ بهوجود آمد که نخستین آن ارتقای این یگان از تیپ به لشکر به فرماندهی سردار شهید مهدی زینالدین بود. آقامهدی معجونی از عرفان، اخلاق، شجاعت و تدبیر اطلاعاتی و عملیاتی بود و لشکر تحت امر وی به عنوان یکی از لشکرهای مقتدر نیروی زمینی سپاه پاسداران در عملیات خیبر در سال 1362 افتخار آفرید و فرمان امام(ره) را برای حفظ جزایر مجنون با رشادت و شجاعت کامل محقق ساخت. شهید زینالدین به همراه پاسداران و بسیجیان دلاور این لشکر در خط مقدم و در خاکریزی کوتاه در مقابل انبوه تانکهای دشمن که از پل شحیطاط برای بازپسگیری جزایر هجوم آوردند، مقاومت کرده و به پیروزی رسیدند. شهید مهدی زینالدین و برادر عزیزش مجید و سایر رزمندگان این لشکر در عملیات بدر سال 1362 در کنار دجله به مدت یک هفته در میان انبوهی از تانکها و آتش توپخانه دشمن حماسه آفریدند.» مجاهدت دائمی او برای خدا بود و هیچگاه اثر خستگی روحی در وجودش دیده نمیشد.
شهید زینالدین در کنار تلاش بیوقفهاش، ازمعنویات غافل نبود. اعتقاد داشت که جبهههای نبرد، مکانی مقدس است و انسان در این مکان به خدا تقرب پیدا میکند و همیشه به رزمندگان سفارش میکرد که به تزکیه نفس و جهاد اکبر بپردازند. او همواره سعی میکرد با وضو باشد. به دیگران نیز تأکید مینمود که همیشه با وضو باشند. به نماز اول وقت توجه بسیار داشت و با قرآن مأنوس بود. به دلیل اهمیتی که برای مسائل معنوی قائل بود نماز را به تأنی و خلوص مخصوصی به پا میداشت. فردی سراپا تسلیم بود و توجه به آخرت در لحظه لحظه زندگی مهدی متجلی بود.
دبیر گروه پایداری
23 سالگی سن کمی برای فرماندهی یکی از لشکرهای قدر سپاه پاسداران آن هم در بحبوحه اولین عملیات برونمرزی – عملیات رمضان - به نظر میآمد. برای همین وقتی مهدی زینالدین از سوی فرمانده کل سپاه پاسداران به فرماندهی لشکر 17 علی بن ابیطالب(ع) برگزیده شد، کاراییاش مورد تردید تعدادی از فرماندهان قرار گرفت. اما فرماندهی کل سپاه با عبارت کوتاه وقاطع «من شایستگی و لیاقت این کار را در او دیدهام» به تردیدها پایان داد. محسن رضایی احتمالاً تجربه به کار گماردن حسن باقری در مسئولیتهای سنگین و درخشش وی در آن موقعیت را در ذهن داشت که به همکار و همراه حسن باقری در اطلاعات – عملیات اطمینان کرد آقا مهدی جوان را به مأموریتی بزرگ گمارد. فرماندهی سپاه خطا نرفته بود و مهدی زینالدین همانی بود که پیشبینی میشد. یعنی وجود یک فوقالعادگی و نخبگی در عین جوانی وکمتجربگی. پیش از آن آقامهدی زینالدین در شناساییها خوش درخشیده بود و با جسارتی بینظیر هربار تا انتهاییترین عمق نیروهای دشمن نفوذ کرده و نقشه راهی جهت اجرای عملیات پیشروی فرماندهان گشوده بود. بهگونهای که میتوان بخشی از موفقیت عملیاتهای بزرگی همچون «فتحالمبین» و «طریقالقدس» را سهم آقا مهدی دانست. او ابتدا با لباس بسیجی راهی کردستان شد و با شروع جنگ یک پایش غرب و پای دیگرش جنوب بود. لشکر 17 علی بن ابیطالب(ع) با گسترش سازمان رزم سپاه پاسداران ابتدا به صورت تیپ تأسیس شد و سردار مرتضی صفاری اولین فرمانده آن بود. پس از شهادت وی، سردار حسن درویش مسئولیت تیپ را برعهده گرفت اما با ارتقای تیپهای سپاه به لشکر از سردار درویش در موقعیت دیگری بهرهبرداری شد و جوان 23 ساله قمی به دلیل شایستگیها و اخلاص به فرماندهی لشکر منصوب شد.
شهید مهدی زینالدین بهرغم جوانی همچون مردان پخته و جاافتاده به جلب و جذب سرداران بزرگی همچون سرداران، غلامرضا جعفری، فتوحی، شهید اسماعیل صادقی، شهید جواد دل آذر و شهید میرجانی، که هریک تعلق خاطر خاصی به این لشکر داشتند کارآمدی لشکر را ارتقا بخشید تا در عرصه عمل همچنان بدرخشد و افتخار بیافریند. تا آنجا که لشکر 17 علی بن ابیطالب(ع) توانست در عملیاتهای متعددی حضور یافته و کارنامه غرورآفرینی از خود بر جای گذارد.
سردار سید یحیی رحیم صفوی از فرماندهان عالیرتبه دوران دفاع مقدس در معرفی ویژگیهای شهید مهدی زینالدین میگوید: «پس از فرماندهی سردار مهدی زینالدین از نیمه عملیات رمضان درسال 61 یک تغییر و تحول کیفی و کمی در این تیپ بهوجود آمد که نخستین آن ارتقای این یگان از تیپ به لشکر به فرماندهی سردار شهید مهدی زینالدین بود. آقامهدی معجونی از عرفان، اخلاق، شجاعت و تدبیر اطلاعاتی و عملیاتی بود و لشکر تحت امر وی به عنوان یکی از لشکرهای مقتدر نیروی زمینی سپاه پاسداران در عملیات خیبر در سال 1362 افتخار آفرید و فرمان امام(ره) را برای حفظ جزایر مجنون با رشادت و شجاعت کامل محقق ساخت. شهید زینالدین به همراه پاسداران و بسیجیان دلاور این لشکر در خط مقدم و در خاکریزی کوتاه در مقابل انبوه تانکهای دشمن که از پل شحیطاط برای بازپسگیری جزایر هجوم آوردند، مقاومت کرده و به پیروزی رسیدند. شهید مهدی زینالدین و برادر عزیزش مجید و سایر رزمندگان این لشکر در عملیات بدر سال 1362 در کنار دجله به مدت یک هفته در میان انبوهی از تانکها و آتش توپخانه دشمن حماسه آفریدند.» مجاهدت دائمی او برای خدا بود و هیچگاه اثر خستگی روحی در وجودش دیده نمیشد.
شهید زینالدین در کنار تلاش بیوقفهاش، ازمعنویات غافل نبود. اعتقاد داشت که جبهههای نبرد، مکانی مقدس است و انسان در این مکان به خدا تقرب پیدا میکند و همیشه به رزمندگان سفارش میکرد که به تزکیه نفس و جهاد اکبر بپردازند. او همواره سعی میکرد با وضو باشد. به دیگران نیز تأکید مینمود که همیشه با وضو باشند. به نماز اول وقت توجه بسیار داشت و با قرآن مأنوس بود. به دلیل اهمیتی که برای مسائل معنوی قائل بود نماز را به تأنی و خلوص مخصوصی به پا میداشت. فردی سراپا تسلیم بود و توجه به آخرت در لحظه لحظه زندگی مهدی متجلی بود.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه