نگاهی به حراج تهران
هنر انقلابی و اسلامی به جایگاه ارزندهای در مارکت هنر رسیده است
محمد علی حیدری
پژوهشگر هنر
حراج تهران که 10 سال از برگزاری آن میگذرد، توانسته است تصویری متفاوت را در قاب هنرهای تجسمی به ثبت برساند. تصویری از حضور طیفهای مختلف هنرمندان ایرانی از استادان دانشگاه و هیأت علمی تا هنرمندان جوان. اگر لیست 14 دوره قبلی را که حراج تهران با عناوین مختلف برگزار شده است، مرور کنیم میتوانیم بخوبی دریابیم که این مارکت که به همت بخش خصوصی تأسیس و سرپا مانده، توانسته زمینه رشد و شکوفایی هر چه بیشتر هنر اسلامی، انقلابی و ایرانی را فراهم کند. به طوری که دیگر امروز تنها نقطه امید هنرمندان انقلابی و ایرانی حضور در مارکتهای خارجی نیست.
در طول برگزاری حراج تهران شاهد این بودیم که برای اولین بار عکس هم در کنار تابلوهای نقاشی، مجسمهها و آثار هنری مدرن به فروش رسید. عکاسان ایرانی که پیش از این چنین فرصتی را تجربه نکرده بودند به یکباره مورد توجه خریداران آثار هنری قرار گرفتند. بخصوص که در این بین یک اتفاق نوین افتاد، برای اولین بار عکسهایی از هشت سال جنگ تحمیلی در معرض دید خریداران قرار گرفت.
جنگی که هشت سال از زندگی مردم ایران را تحت تأثیر خود قرار داد و به خاطر سکوت خبری بسیاری از رسانههای دنیا بخوبی به مردم دیگر کشورها شناسانده نشد. عکسهایی که آمیخته با هنر و شجاعت عکاسان جنگ توانستهاند بخشی از فداکاری و رنج مردم این سرزمین را ثبت کنند. و چه اثری ارزشمندتر از چیزی که میلیونها هموطن در خلق آن مشارکت داشته باشند؟! آیا نباید چنین عکسهای ارزشمندی را از دل ارگانهای دولتی بیرون کشید و اجازه داد که مردم ارزش واقعی آنها را آشکار کنند؟! اینجاست که حراج تهران نقشی متفاوت ایفا کرد.
حالا میتوان هنرهای تجسمی ایران را به پیش از حراج تهران و پس از آن تقسیم کرد؛ شاید به باور برخی این یک لاف گزاف باشد؛ اما همگان میدانند و میدانیم که تا پیش از این حراج، همه نگاهها متوجه خارج از مرزها بویژه حراجهای بینالمللی منطقه خاورمیانه بود که بتوانند سهمی در این حراجهای بینالمللی داشته باشند اما این حراجها هر کدام بر اساس سیاستهای خود رفتار کرده و تنها آثار هنرمندان شناخته شده امکان ورود به این رویدادها را داشتند. در چنین شرایطی حراج تهران در پاسخ به یک نیاز داخلی پا به عرصه اقتصاد هنر ایران گذاشت و رفته رفته میدان را برای معرفی و عرضه آثاری از هنرمندان مختلف اعم از هنرمندان کلاسیک، مدرن و معاصر ایران باز کرد و با ارج نهادن به هنر انقلاب و دفاع مقدس، جایگاهی ویژه برای معرفی هنر این طیف از هنرمندان که در حراجهای بینالمللی نادیده گرفته میشدند، در نظر گرفت. درهای حراج تهران برخلاف دیگر حراجهای بینالمللی به روی آثار هنرمندان جوانی که در زمینه هنر دینی و مقاومت فعالند، کاملاً گشوده است که از آن جمله میتوان به حضور چند باره و فروش قابل توجه آثار حسن روح الامین بهعنوان یکی از هنرمندان فعال در زمینه هنر مقاومت و عاشورایی اشاره کرد.
پژوهشگر هنر
حراج تهران که 10 سال از برگزاری آن میگذرد، توانسته است تصویری متفاوت را در قاب هنرهای تجسمی به ثبت برساند. تصویری از حضور طیفهای مختلف هنرمندان ایرانی از استادان دانشگاه و هیأت علمی تا هنرمندان جوان. اگر لیست 14 دوره قبلی را که حراج تهران با عناوین مختلف برگزار شده است، مرور کنیم میتوانیم بخوبی دریابیم که این مارکت که به همت بخش خصوصی تأسیس و سرپا مانده، توانسته زمینه رشد و شکوفایی هر چه بیشتر هنر اسلامی، انقلابی و ایرانی را فراهم کند. به طوری که دیگر امروز تنها نقطه امید هنرمندان انقلابی و ایرانی حضور در مارکتهای خارجی نیست.
در طول برگزاری حراج تهران شاهد این بودیم که برای اولین بار عکس هم در کنار تابلوهای نقاشی، مجسمهها و آثار هنری مدرن به فروش رسید. عکاسان ایرانی که پیش از این چنین فرصتی را تجربه نکرده بودند به یکباره مورد توجه خریداران آثار هنری قرار گرفتند. بخصوص که در این بین یک اتفاق نوین افتاد، برای اولین بار عکسهایی از هشت سال جنگ تحمیلی در معرض دید خریداران قرار گرفت.
جنگی که هشت سال از زندگی مردم ایران را تحت تأثیر خود قرار داد و به خاطر سکوت خبری بسیاری از رسانههای دنیا بخوبی به مردم دیگر کشورها شناسانده نشد. عکسهایی که آمیخته با هنر و شجاعت عکاسان جنگ توانستهاند بخشی از فداکاری و رنج مردم این سرزمین را ثبت کنند. و چه اثری ارزشمندتر از چیزی که میلیونها هموطن در خلق آن مشارکت داشته باشند؟! آیا نباید چنین عکسهای ارزشمندی را از دل ارگانهای دولتی بیرون کشید و اجازه داد که مردم ارزش واقعی آنها را آشکار کنند؟! اینجاست که حراج تهران نقشی متفاوت ایفا کرد.
حالا میتوان هنرهای تجسمی ایران را به پیش از حراج تهران و پس از آن تقسیم کرد؛ شاید به باور برخی این یک لاف گزاف باشد؛ اما همگان میدانند و میدانیم که تا پیش از این حراج، همه نگاهها متوجه خارج از مرزها بویژه حراجهای بینالمللی منطقه خاورمیانه بود که بتوانند سهمی در این حراجهای بینالمللی داشته باشند اما این حراجها هر کدام بر اساس سیاستهای خود رفتار کرده و تنها آثار هنرمندان شناخته شده امکان ورود به این رویدادها را داشتند. در چنین شرایطی حراج تهران در پاسخ به یک نیاز داخلی پا به عرصه اقتصاد هنر ایران گذاشت و رفته رفته میدان را برای معرفی و عرضه آثاری از هنرمندان مختلف اعم از هنرمندان کلاسیک، مدرن و معاصر ایران باز کرد و با ارج نهادن به هنر انقلاب و دفاع مقدس، جایگاهی ویژه برای معرفی هنر این طیف از هنرمندان که در حراجهای بینالمللی نادیده گرفته میشدند، در نظر گرفت. درهای حراج تهران برخلاف دیگر حراجهای بینالمللی به روی آثار هنرمندان جوانی که در زمینه هنر دینی و مقاومت فعالند، کاملاً گشوده است که از آن جمله میتوان به حضور چند باره و فروش قابل توجه آثار حسن روح الامین بهعنوان یکی از هنرمندان فعال در زمینه هنر مقاومت و عاشورایی اشاره کرد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه