ستاره شدن با یک سریال
محدثه واعظی پور
روزنامهنگار
دهه هفتاد، دهه تغییر و تحول در جامعهای بود که جنگی هشتساله را پشت سر گذاشته و به روزهای سازندگی رسیده بود. بسیاری از تغییر و تحولها در تلویزیون و برنامههایش نمود پیدا میکرد، سریال «در پناه تو» ساخته حمید لبخنده نمونه آشکار این تغییرها بود. برای نخستین بار در تلویزیون، ملودرامی عاشقانه روایت میشد که با وجود قلع و قمع فراوان، بسیار متفاوت بود. بازیگران جوان و خوشچهره سریال درگیر مناسبات عاطفی و جوانانه میشدند، عشق زمینی و زیبایی که تا آن دوره در سینما و تلویزیون کمرنگ بود، به امتیاز این سریال پربیننده تبدیل شده بود. با «در پناه تو»، حمید لبخنده که سابقه تئاتری داشت و پیش از این سریال، مجموعههای «این شرح بینهایت» یا «مهر و ماه» را متأثر از فضای تئاتر ساخته بود، به شهرت رسید و مدتی پرکار شد. لعیا زنگنه، حسن جوهرچی و پارسا پیروزفر هم بهدلیل محبوبیتی که نقشهایشان در این سریال به وجود آورده بود، به سینما رفتند و چند فیلم بازی کردند. آن دوره، دوره «در پناه تو» و ستارههایش بود، اگرچه از آن تیم، پیروزفر به شکلی مستمر درخشان و موفق باقی ماند و بقیه نتوانستند طولانیمدت پرکار باقی بمانند.
لبخنده با «آبی» نتوانست اعتباری ویژه در سینما برای خود کسب کند، «در قلب من» به اندازه «در پناه تو» موفق نبود اما پربیننده بود. پس از آن، لبخنده هر چه کوشید موفقیتهای «در پناه تو» برایش تکرار نشد، اما سالها به خاطر کارگردانی آن سریال دوست داشتنی، ستایش شد و نامش در نقدها و تحلیلها آمد. حالا و پس از گذشت بیش از بیست سال از ساخت «در پناه تو» و در پخشهای مکرر این سریال همچنان پربیننده، میشود گفت جذابیت اصلی سریال در متن و قصه آن و فضایی است که در آن سالها برای نخستین بار پیش روی مخاطب قرار داده میشد. لبخنده خوشاقبال بود که برای کارگردانی یکی از بهترین فیلمنامههای علیرضا طالبزاده انتخاب شد و از این فرصت، به بهترین شکل استفاده کرد. تا آنجا که حجم بالای ممیزی هم نتوانست سریال را نابود کند.
خبر درگذشت کارگردان «در پناه تو» در روزهای غمباری که پشت سر میگذاریم، تلخ و دردناک است. کارگردانی که با ساخت یک مجموعه (بهترین اثر کارنامهاش) به شهرت رسید و با آن ماندگار شد. حمید لبخنده از نسلی بود که ارتباطشان را با هنر تئاتر حفظ کردند و پس از درگذشت حمید سمندریان و هما روستای دوستداشتنی، از آموزش و همراهی نسل جوان فاصله نگرفتند. نسلی که شاید مناسبات و معادلات پیچیده این روزگار را نمیدانستند و به حاشیه رفتند. در حاشیه اما به دغدغهها و سلایقشان وفادار ماندند و رنگ عوض نکردند.
حالا تماشای «در پناه تو» تنها به واسطه دیدن چهره معصوم و جوان حسن جوهرچی، دردناک نیست؛ کارگردان این سریال روزهای جوانی هم به تاریخ پیوسته است. یادش گرامی.
روزنامهنگار
دهه هفتاد، دهه تغییر و تحول در جامعهای بود که جنگی هشتساله را پشت سر گذاشته و به روزهای سازندگی رسیده بود. بسیاری از تغییر و تحولها در تلویزیون و برنامههایش نمود پیدا میکرد، سریال «در پناه تو» ساخته حمید لبخنده نمونه آشکار این تغییرها بود. برای نخستین بار در تلویزیون، ملودرامی عاشقانه روایت میشد که با وجود قلع و قمع فراوان، بسیار متفاوت بود. بازیگران جوان و خوشچهره سریال درگیر مناسبات عاطفی و جوانانه میشدند، عشق زمینی و زیبایی که تا آن دوره در سینما و تلویزیون کمرنگ بود، به امتیاز این سریال پربیننده تبدیل شده بود. با «در پناه تو»، حمید لبخنده که سابقه تئاتری داشت و پیش از این سریال، مجموعههای «این شرح بینهایت» یا «مهر و ماه» را متأثر از فضای تئاتر ساخته بود، به شهرت رسید و مدتی پرکار شد. لعیا زنگنه، حسن جوهرچی و پارسا پیروزفر هم بهدلیل محبوبیتی که نقشهایشان در این سریال به وجود آورده بود، به سینما رفتند و چند فیلم بازی کردند. آن دوره، دوره «در پناه تو» و ستارههایش بود، اگرچه از آن تیم، پیروزفر به شکلی مستمر درخشان و موفق باقی ماند و بقیه نتوانستند طولانیمدت پرکار باقی بمانند.
لبخنده با «آبی» نتوانست اعتباری ویژه در سینما برای خود کسب کند، «در قلب من» به اندازه «در پناه تو» موفق نبود اما پربیننده بود. پس از آن، لبخنده هر چه کوشید موفقیتهای «در پناه تو» برایش تکرار نشد، اما سالها به خاطر کارگردانی آن سریال دوست داشتنی، ستایش شد و نامش در نقدها و تحلیلها آمد. حالا و پس از گذشت بیش از بیست سال از ساخت «در پناه تو» و در پخشهای مکرر این سریال همچنان پربیننده، میشود گفت جذابیت اصلی سریال در متن و قصه آن و فضایی است که در آن سالها برای نخستین بار پیش روی مخاطب قرار داده میشد. لبخنده خوشاقبال بود که برای کارگردانی یکی از بهترین فیلمنامههای علیرضا طالبزاده انتخاب شد و از این فرصت، به بهترین شکل استفاده کرد. تا آنجا که حجم بالای ممیزی هم نتوانست سریال را نابود کند.
خبر درگذشت کارگردان «در پناه تو» در روزهای غمباری که پشت سر میگذاریم، تلخ و دردناک است. کارگردانی که با ساخت یک مجموعه (بهترین اثر کارنامهاش) به شهرت رسید و با آن ماندگار شد. حمید لبخنده از نسلی بود که ارتباطشان را با هنر تئاتر حفظ کردند و پس از درگذشت حمید سمندریان و هما روستای دوستداشتنی، از آموزش و همراهی نسل جوان فاصله نگرفتند. نسلی که شاید مناسبات و معادلات پیچیده این روزگار را نمیدانستند و به حاشیه رفتند. در حاشیه اما به دغدغهها و سلایقشان وفادار ماندند و رنگ عوض نکردند.
حالا تماشای «در پناه تو» تنها به واسطه دیدن چهره معصوم و جوان حسن جوهرچی، دردناک نیست؛ کارگردان این سریال روزهای جوانی هم به تاریخ پیوسته است. یادش گرامی.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه