از وضعیت سلامت نادر طالب‌زاده تا نقش سلبریتی‌ها در سیاست

فرهنگی/ دوازدهمین جشنواره مردمی عمار در حالی این روزها با اکران فیلم‌های این جشنواره در سینما فلسطین پیگیری می‌شود که وضعیت سلامت نادر طالب‌زاده بر صدر اخبار این رویداد قرار دارد. روز گذشته در پی شایعات نگران‌کننده‌ای که در این باره به گوش رسید،‌ حمید جوادی تهیه‌کننده برنامه عصر شبکه افق در گفت‌وگویی با مهر اعلام کرد طالب‌زاده نارسایی قلبی دارد، اما این موضوع حاد نیست و این کارگردان سینما و تلویزیون در هوشیاری کامل است. اما علاوه بر نمایش فیلم‌ها، بخش انتقال تجربه و تبادل اطلاعات در قالب کارگاره‌های هم‌اندیشی و آموزشی به عنوان برنامه‌های جنبی جشنواره لحاظ شده است که قرار است در ایام جشنواره در این سینما برگزار شود. علاقه‌مندان جدی سینما می‌توانند در کارگاه آموزشی این دوره از تجربیات فیلمسازانی چون بهروز افخمی، مسعود ده‌نمکی و محمود رضوی استفاده کنند. ‌در اولین کارگاه آموزشی روز گذشته (دوشنبه ۲۰ دی ماه) محمدحسین نیرومند درباره «سواد بصری و ترکیب‌بندی» و در دومین کارگاه محمدرضا سرشار از «در مسیر داستان‏‌پردازی» گفت. جشنواره مردمی فیلم عمار یک جشنواره مردمی و محور آن مردم و خلاقیت‌های مردمی است. تلاش این جشنواره آن است که عامه مردم این امکان را داشته باشند که معانی و ایده‌های خود را با دیگران در میان بگذارند. برای آشنایی بهتر با این رویداد سینمایی که امسال برای اولین بار جشنواره علوم انسانی هم به آن ضمیمه شده است شاید راه میان‌بر مطالعه کتاب «سینما مردم» باشد که در دوره دهم جشنواره توسط انتشارات راه یار منتشر شد. این کتاب تحلیلی بر جشنواره عمار در نگاه اهالی فرهنگ و هنر است و در 4 بخش؛ تحلیل جشنواره، مردم‌شناسی جشنواره، آیین جشنواره و در نگاه اهالی سینما، ضمن بازنگری بر تجربه جشنواره و بازخوانی فلسفه آن، ارزیابی کلی از اهداف و رویکردهای جشنواره داشته است. در این راستا همچنین کتابچه «تولد یک جنبش‌واره» با نگاه تحلیلی اجتماعی بر این رویداد منتشر شده است.  مستند «روزگار گل آقایی» به کارگردانی محمدحسن یادگاری و مستند «سلبریتیسم» سید مهدی خیام‌الحسینی از جمله آثار تماشایی این دوره است. متن کامل این یادداشت‌ها را می‌توانید در سایت « ایران آنلاین » بخوانید.

بــــرش

کیومرث صابری چگونه ماندگار شد؟

محمدرضا پورصفار: اهمیت توجه به حرکتی که کیومرث صابری در دهه 60 آغاز کرد و در دهه 70 به اوج رسید مسأله‌ای ساده نیست، اینکه گل آقا از کجا شروع کرد و چگونه و با چه ادبیاتی توانست طنز را در ادبیات رسمی کشور پس از انقلاب وارد کند را مستندساز توانسته بخوبی برای مخاطب بازگو کند. مستند «روزگار گل آقایی» مستند طنز نیست بلکه بیشتر تلاش کرده تا بیوگرافی از طنز دهه 60 را به مخاطب عرضه کند. شاید یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های گل آقا را زمانه‌شناس بودن او بتوان قلمداد کرد؛ مسأله‌ای که مستند بخوبی از پس نمایش آن برآمده است. زوم کردن بر محورهای کمتر شنیده شده از زندگی گل آقا و اینکه او پیش از مسئولیت در مجله، مشاور فرهنگی رؤسای جمهوری نظیر آیت‌الله خامنه‌ای و شهید رجایی بوده و جنس شوخی‌هایش با مسئولان وقت و چگونگی ایجاد پیوند میان خود و سیاستمداران به گونه‌ای که رابطه‌ای دوستانه میان‌شان شکل بگیرد از دیگر نکاتی است که با دیدن این مستند متوجه آن خواهید شد.

مسأله سلبریتیسم

زهرا لطفی: سلبریتیسم ابتدا از مفهوم شهرت در دیدگاه‌های مختلف صحبت می‌کند و سپس به تأثیر آن در سیاست، برندسازی و تجارت اشاره دارد. در میانه روایت، فقدان الگو در جامعه بیان می‌شود؛ فقدانی که توسط سلبریتی و افراد مشهور در جامعه پر شده و اثرات مخرب آن را در جامعه می‌بینیم. روایت سلبریتیسم مجموعه‌ای از گفت‌وگوهای مردم عامه از طریق مصاحبه، بیان نظرات کارشناسان داخلی و استفاده از آرشیوهای تصویری بازیگران و سلبریتی‌های مشهور داخلی و خارجی است.  با وجود آنکه سلبریتیسم یک مستند تحلیلی است و به بیان پرسش‌های مختلف می‌پردازد، پاسخ‌ها و راهکارهایی نیز ارائه می‌کندبررسی نمونه‌های موردی مشهور از جمله استفاده از سلبریتی‌ها در انتخابات، موفقیت برنامه عصر جدید و محبوبیت‌های کوتاه‌مدت برخی از خوانندگان نیز به تفهیم ماجرا و بررسی به‌ عنوان case study  کمک شایانی کرده است.