کسی به گردشگران سایت تاریخی هلیل رود خوشآمد نمی گوید

هستی بختیاری
 خبرنگار
روستای کنار صندل بخشی از حوزه تمدنی هلیل رود است؛ روستایی با 700 خانوار و 1800 نفر جمعیت. سازمان میراث فرهنگی برنامه دارد تا این روستا را در آینده جا به جا کند، اما تا روزی که جا به جا شود قرار بود روستاییان از گذر گردشگری فرهنگی نفع ببرند. همین مسأله هم مردم را ترغیب کرد تا اشیایی را که از حفاری در خانه هایشان پیدا می‌کردند به پایگاه میراث فرهنگی اهدا کنند. کارگاه باستان شناسی هیأت مشترک باستان‌شناسان ایرانی، امریکایی و اروپایی در شش فصل گذشته یکی از جاذبه‌های گردشگری کنار صندل بود که افراد زیادی را به جنوب کرمان می‌آورد. «بهادر جوشنی» دهیار روستای کنارصندل به «ایران» می‌گوید: «تا پیش از شیوع کرونا و مسدود شدن مسیرهای گردشگری باز هم افرادی زیادی برای تماشا تاریخ باستانی مردمی که احتمالاً برای نخستین بار در ایران صاحب خط شده اند، به کنار صندل می‌آمدند. تعداد گردشگران این روستا در تعطیلات نوروز به هزار نفر می‌رسید.» کاوش‌ها که تعطیل شد قرار‌ها هم برقرار نماند و بسترسازی حضور گردشگر در کنار سایت باستانی با تمام شدن کاوش‌ها فراموش شد. روستاییان ماندند و قوانینی که اجازه هیچگونه دخل و تصرف در خانه هایشان را نمی‌دهد. به گفته جوشنی آنها برای حفر یک چاه در خانه هایشان هم باید مجوز بگیرند. به نظر می‌رسد یکی از دلایل عدم خبررسانی درباره حفاری غیرمجاز در کنار صندل هم همین سخت گیری‌ها باشد.
جوشنی می‌گوید: «ما می‌خواهیم از تهران و شهرهایی که استقبال می‌کنند تور به کنار صندل بیاوریم، اما حتی یک سرویس بهداشتی برای خدمات دهی به مسافر نداریم. گردشگر از خارج  کشور به کنار صندل می‌آید ولی هیچ جایی ندارد که یک شب اقامت کند.» او یکی از گام‌های بسترسازی برای حضور گردشگر در این منطقه را افزایش پروازها از تهران به جیرفت می‌داند و می‌گوید: «هیچ اعتبار ملی و دولتی به روستا نمی‌دهند. جلوی طرح هادی روستا را گرفته‌اند، چون روستا باید در چند سال آینده جا به جا شود. پروژه‌های عمرانی متوقف شده‌ است. طرح هادی روستا سال 86 تصویب شد. سال 93 بازنگری و مشخص شد وسعت 1200 هکتاری روستا روی عرصه تاریخی و باستانی قرار دارد. بنابراین قرار شد یک شهرک در اختیار مردم قرار بگیرد و روستای تاریخی حفاظت شود. براساس همین تصمیم هر گونه ساخت و ساز در روستا ممنوع است.»
او می‌گوید: «باید فکری به حال مردم بکنند؛ بنا بود یک شهرک 1200 هکتاری با تمام زمین‌های کشاورزی و باغی به مردم واگذار شود، اما تا الان هیچ گامی برداشته نشده است. امکان هیچ جا به جایی در روستا وجود ندارد.» جوشنی اعتقاد دارد در صورتی که زیرساخت‌های گردشگری روستا تأمین شود هنر دست زنان روستا و صنایع دستی  روستای کنار صندل می‌تواند گردشگران بیشتری را به این منطقه بکشاند. او از سرمایه‌گذاری برای ساخت هتل کپری در روستا خبر می دهد اما می‌گوید: «طرح متوقف شد و سرمایه‌گذار هم رفت.» مسئولیت ساخت هتل کپری را شرکت گوهر زمین به عمده می‌گیرد. کار تا یک سال ادامه پیدا می‌کند و 30 درصد از ساخت هتل انجام می‌گیرد. به گفته جوشنی بعد از این مدت، مدیرعامل شرکت عوض می‌شود و شرکت دیگر تمایلی به ادامه ساخت 30 درصدی هتل نشان نمی‌دهد. جوشنی می‌گوید: «هتل براساس ضوابط میراث فرهگی با مصالح بومی ساخته می‌شود. مجری طرح اجازه گودبرداری ندارد. مصالح آن هم مثل هتل کپری قلعه گنج درخت نخل خرما است.» وقتی شرکت از ساخت هتل کپری منصرف می‌شود و سرمایه‌گذار هم کار را رها می‌کند. دهیاری کنار صندل به‌دنبال یک سرمایه‌گذار جدید است ،اما تاکنون نتوانسته موافقت سرمایه‌گذاری را جلب کند.