سرخابی‌ها به شرکت‌های اقتصادی واگذار شوند

حامد جیرودی / با صادر نشدن مجوز حرفه‌ای استقلال و پرسپولیس از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا که حذف سرخابی‌های پایتخت از جمع تیم‌های حاضر در لیگ قهرمانان آسیا را در پی داشت، این انتقادها دوباره مطرح شد که چرا در گذشته اقدامی برای واگذاری این 2 باشگاه و خصوصی‌سازی آنها صورت نگرفته است. این موضوع باعث شد تا به سراغ امیررضا خادم قهرمان سابق کشتی آزاد جهان و دارنده 2 مدال برنز المپیک برویم که در سال 1392 به‌عنوان معاون حقوقی، پارلمانی و امور استان‌های وزارت ورزش و جوانان در دولت یازدهم انتخاب شد و تا سال 97 این مسئولیت را بر عهده داشت. اما او در سال 92 نماینده تام‌الاختیار وزیر ورزش برای پیگیری فرایند خصوصی‌سازی و واگذاری شرکت‌های فرهنگی - ورزشی استقلال و پرسپولیس نیز بود و تا مدتی این موضوع را پیگیری می‌کرد. خادم در گفت‌و‌گو با«ایران» درباره شرایطی که منجر به رخ دادن مشکلاتی عدیده برای سرخابی‌های پایتخت شده، گفت: «من در همان 9 ماه‌ که مسئولیت ساماندهی وضعیت این 2 باشگاه را بر عهده داشتم هم به این نتیجه رسیدم که مدیران باشگاه‌ها فقط به نتایج فصلی تیم‌ها توجه دارند و به مسائل قانونی، حقوقی، مالی و سرمایه‌گذاری توجهی ندارند. هر مدیری هم که می‌آمد، چون می‌دانست دوره مسئولیتش پایدار نیست و با حواشی زیادی که استقلال و پرسپولیس دارند، حتماً زود جا به جا می‌شود، دنبال این بود که فقط یک تیم خوبی را ببندد و به نتایج داخل زمین در آن فصل توجه داشت. در این شرایط، متوجه شدیم این 2 باشگاه شرایط اقتصادی مناسبی برای واگذاری ندارند ولی چون این موضوع قانون شده بود، رئیس وقت سازمان خصوصی‌سازی با وجود همه مشکلات، شرایط را فراهم کرد که فروش دو باشگاه صورت بگیرد و 3 مرحله مزایده هم برگزار شد که به نتیجه نرسید.» او در خصوص چرایی این اتفاق توضیح داد: «به هر حال ما در این دو باشگاه مشکلات زیادی داریم که مربوط به یک دوره مدیریتی نمی‌شود اما هر دوره مدیریتی مشکلات مضاعفی را به وجود آورده. الزاماً هم نمی‌توان همه این مشکلات را به گردن یک مدیر یا یک هیأت مدیره انداخت و حواشی به آنها اجازه نداد این اتفاق صورت بگیرد و در نهایت یک چنین روزی این مشکلات سرباز کرد.»
خادم درباره اینکه خودش در دوره‌ای که می‌گوید مسئولیت ساماندهی را برعهده داشته، چه اقداماتی انجام داده؟ یادآور شد: «آن کاری که ما قصد انجامش را داشتیم و در نهایت به برگزاری مزایده منجر شد، این بود که تکلیف بدهی‌هایشان را در آن دوره مشخص کردیم. مباحث حقوقی دو باشگاه در چهارچوب مجمع‌شان و مسئولیت‌هایشان را مشخص کردیم و از لحاظ اقتصادی شرایطی را ایجاد کردیم که به سمت درآمدزایی بروند ولی چون حواشی زیاد است، این کارها دیده نخواهد شد و من هنوز هم در حال پاسخ دادن به آن دوره چند ماهه هستم. تا قبل از آن دوره بیشترین پولی که در حساب 2 باشگاه وجود داشت، 3 میلیارد تومان بود و ورود و خروج مالی‌شان در یک قالب مالی مشخص نبود. مثلاً یکی از وزرای دوره های قبل به یکی از باشگاه‌ها که نمی‌خواهم نام ببرم تا حاشیه درست شود، اعلام کرده بود که مبلغ 10 میلیارد تومان را هر سال کمک می‌کند. 10 میلیارد الان پولی نیست ولی 8 سال پیش مبلغ زیادی بود و از 100 میلیارد الان هم بیشتر بود ولی همین 10 میلیارد را به‌عنوان طلبکار زده بود تا در تراز مالی صفر شود! در حالی که در آن زمان اعلام شد که پولی دیگر به این دو باشگاه داده نشود و جلوی این کار را گرفتیم. اما با این حال شرایط درآمدزایی را به وجود آوردیم که به جای 3 میلیارد، 48 میلیارد پول به حساب‌شان آمد و درآمدشان 8 برابر شد و این مسیر همچنان ادامه دارد و قابلیت‌های استقلال و پرسپولیس را برای درآمدزایی نشان می‌دهد. اگر بخواهم به‌صورت کلی اشاره کنم باید بگویم که نه مدیران قبلی مقصرند و نه مدیران حال حاضر. چرا که این یک سیستم به هم ریخته است که در فضای این دو باشگاه وجود دارد و مدیرانی هم که می‌آیند حمایت و زمان لازم را برای تغییر و تحول و ثبات ندارند.»
خادم درباره اینکه 2.5 درصد از سهام استقلال و 2 درصد از سهام پرسپولیس در اختیار اشخاص بوده و از رویانیان هم به‌عنوان یکی از آنها نام برده شده، توضیح داد: «همان موقع هم ما این حرف‌ها را زدیم ولی کسی نمی‌شنید! برای اینکه چهارچوب قانونی این دو شرکت دولتی رعایت شود، نام تعدادی از اعضای هیأت مدیره به‌عنوان سهام دار نوشته شده بود که نام مرحوم پورحیدری هم در بین آنها بود ولی آنها به قصد تصاحب دو باشگاه این کار را نکرده بودند و یک روال اداری بود. بدون اینکه عواقب آن را در نظر بگیرند و اینکه در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.»
درحال حاضر این پیشنهاد هم عنوان شده که دو باشگاه به‌صورت تعاونی اداره شوند. خادم در این باره چنین نظر داد: «به اعتقاد من بهترین شکل اداره این دو باشگاه، واگذاری آنها به شرکت‌های اقتصادی مثل پیکان و سایپاست که نیازمند تبلیغ هم هستند. آنها هم مثل سپاهان و فولاد و ذوب آهن شرکت‌هایی هستند که مستقیم و غیرمستقیم وابسته به دولت هستند و فقط اسم‌شان خصوصی است ولی سهامی کردن سرخابی‌ها مشکل ساز است. در حال حاضر حتی برگزاری مجامع دو باشگاه ده‌ها مشکل دارد و دولت‌ها و مجلس‌های مختلف در به وجود آمدن این شرایط مقصر بوده‌اند. حتی سازمان برنامه و بودجه و سازمان خصوصی‌سازی و تنها اشکال وزارت ورزش نبوده که بخواهیم آنها را زیر سؤال ببریم.»
خادم که نماینده تهران در مجلس هفتم بود، درباره اختلاف نظر بین داریوش مصطفوی رئیس کمیته استیناف صدور مجوز حرفه‌ای که گفته بود نمایندگان مجلس حق دخالت در فوتبال را ندارند و با پاسخ احمد راستینه نماینده مجلس مواجه شد، گفت: «مجلس از نگاه نظارتی و قانون‌گذاری می‌تواند در تمام مسائل ورود کند. البته مجلس اگر می‌خواهد به این دو باشگاه کمک کند، باید به قوانینی که قبل از اوایل دهه 60 مصوب شده برگردد و نوع نگاهش به استقلال و پرسپولیس را تصحیح کند. اگر بخواهیم به‌دنبال مقصر بگردیم و مشخصاً از شخصی نام ببریم، خودمان را گول می‌زنیم. این سیستم و مسیر از ابتدا اشتباه بوده است. هواداران بدانند کسانی هستند از اینکه این سروصدا‌ها باشد، منتفع می‌شوند و اگر به‌دنبال تسریع در حل مشکلات بودند، می‌شد از این شرایط عبور کرد.»