زمزمه


سپاس خداوند را، آن نخستین که پیش از او، نخستی نه و آن پایان که پس از او پایانی نیست. آنکه دیده دیده‌وران به دیدار او نارسا و خیال ستایندگان، از ستودن وی ناتوان است. آفریدگان را با توانایی خویش شایسته نوآوری کرد و آنان را به خواست خود، بایسته، پدید آورد. آن گاه آنان را به راه اراده خویش رهسپار داشت و به طریق مهرخود برانگیخت. آفریدگان را یارای آن نیست که از آنچه خداوند آنان را در آن، پیش داشته، واپس مانند و توان آن نه تا از آنچه آنان را در آن، واپس افکنده، پیش افتند. برای هر جانداری از آفریدگان توشه معلوم تقسیم شده‌ای از روزی خویش نهاد. فزون داده او را، کاهنده‌ای نمی‌کاهد و کم داده او را فزاینده‌ای نمی‌فزاید.
صحیفه سجادیه مناجات نخست /  ترجمه علی موسوی گرمارودی




آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7829/15/599299/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها