آنان که نبــــــاید

امیرحسن محمدپور
همانطور که می‌دانید جایزه صلح نوبل، حاصل سرکوفت‌زدن‌های نفس لوامه آقای آلفرد نوبل است. او که بعد از آتش زدن ترکیب نیتروگلیسیرین با چند ماده شیمیایی دیگر، با شعف و تعجب گفت: «عه ترکید!»؛ اختراع خود را برای استفاده در حفاری و جاده‌سازی به نام دینامیت در اداره ثبت اختراعات شهر سوری انگلستان ثبت کرد. اما هنوز مهر گواهی ثبت اختراع دینامیت خشک نشده بود دید که از این ماده در جنگ‌های مختلف و برای کشت و کشتار استفاده شد! اینجا بود که نوبل علاوه‌ بر گفتن «نامردا من اینو واسه آدم کشتن نساختم! با هم دوست باشید»؛ دچار عذاب وجدان شد و وصیت کرد یک پنجم اموالش را برای تقدیر از کسانی که در راستای گسترش صلح و دوستی تلاش می‌کنند، اختصاص دهند. پس اینگونه شد که جایزه صلح نوبل، فرزند ناخلف آلفرد نوبل، به دنیا آمد.اینکه چرا این فرزند ناخلف بوده؛ برمی‌گردد به کسانی که با پارتی بازی و چرب کردن سبیل داوران، برنده این جایزه شده‌اند. ما برای شما چهار نفر از داغان‌ترین این برندگان را معرفی می‌کنیم تا خودتان قضاوت کنید.

1- تئودور روزولت
بدون شک و به گواه اولین دینامیتی که آلفرد نوبل منفجر کرد، داغان‌ترین و ناشایست‌ترین کسی که جایزه صلح نوبل را به خانه برده، همین تئودور روزولت است که اصلاً معلوم نشد چطوری و با چه توطئه‌ای رئیس جمهور شد! روزولت از همان اول چماق را از روبه‌رو بسته بود و در سخنرانی‌هایش همیشه تأکید می‌کرد که نرم سخن می‌گوید اما یک چماق همیشه در دستش دارد.
با همان چماق بود که بین سال‌های 1905 و 1906 همزمان طرف روسیه و ژاپن را که در جنگ بودند گرفت و به همین خاطر نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شد. وی برخلاف باراک اوباما، زمانی که از نامزدی خودش مطلع شد با صدای رسا گفت: «آره! منو میگه!»

2- یاسر عرفات
وی که از اینجا مانده و از آنجا رانده بود همواره از سمت غربی‌ها مورد مؤاخذه قرار می‌گرفت، اما یکهو مورد تقدیر آنها قرار گرفت! جالب‌تر از آن اینکه عرفات به خاطر مبارزه علیه رژیم صهیونیستی مورد سرزنش غرب بود، ولی جایزه صلح نوبل را به‌صورت مشترک با اسحاق رابین و شیمون پرز که نخست‌وزیر و وزیر امورخارجه رژیم صهیونیستی بودند دریافت کرد!
تناقض را دارید؟ حتی خود یاسر عرفات هم که مورد اتهام همکاری با صهیونیست‌ها و رفتاری دوگانه بوده در خواب هم نمی‌دید که با دو نفر از بی‌رحم‌ترین و سنگ‌دل‌ترین قاتلان تاریخ همگروه شود. نقل است وی بعد از گرفتن این جایزه در مورد احساسش گفته: «اگه فوتبال بود می‌گفتم تو گروه مرگ افتادم!»

3- میخائیل گورباچف
کمتر از یک ماه بعد از اینکه گورباچف جایزه صلح نوبل سال 1990 را به خاطر «نقش ویژه اش در روند صلح در جهان و همین‌طور به خاطر روند صلح‌آمیز و موفق اتحاد دوباره دو آلمان» گرفت، در حمایت از کودتاچی‌های ارتش شوروی علیه کشور لیتوانی همه استقلال‌طلبان لیتوانیایی را با خاک کشورشان به توبره کشید!
خوش انصاف حتی اهل ظاهر‌سازی هم نبود و نگذاشت حتی خبر جایزه گرفتنش روی تلکس خبرگزاری‌ها برود! وی همان زمان در جواب خبرنگاری که پرسید: «آقای گورباچف، شایعه شده شما جایزه صلح نوبل رو گرفتید. تأیید می‌کنید؟» گفت: «به همین کله کچلم قسم که خودم بودم. به امید حق علیه باطل میریم که جایزه جنگ نوبل رو هم بگیریم.» بعد درحالی که با جایزه صلح نوبل رو به جلو اشاره می‌کرد فریاد کشید: «بزنید شتک شونو پتک کنین!»

4- باراک اوباما
هنوز چند ماهی از رئیس جمهور شدن اوباما نگذشته بود که کمیته جایزه نوبل اعلام کرد جایزه صلح نوبل سال 2009 را به وی اعطا خواهد کرد. اوباما که با شنیدن این خبر ساندویچ هات‌داگ‌اش را نجویده قورت داد، از جو بایدن که معاون اولش بود پرسید: «منو میگه؟»
در واقع داوران نوبل انتظار داشتند اوباما در دوران ریاست جمهوری پیش رویش «تلاش‌های بی‌نظیرش در جهت تقویت دیپلماسی جهانی و همکاری میان ملت‌ها» را به رخ همگان بکشد تا ثابت شود که وی بحق نامزد این جایزه بوده. اما نه تنها چنین کاری نکرد، بلکه تا توانست پهپاد بود که روانه مناطق مختلف دنیا برای جنگ افروزی می‌کرد. دست آخر هم در نامه‌ای به کمیته نوبل نوشت: «من همه تلاشمو کردم!»