بشرزاد: گلرهای ایرانی خیلی بهتر از قبل شدهاند
حامد جیرودی/ جلال بشرزاد یکی از دروازهبانهای دهه 60 و 70 فوتبال ایران است که سابقه بازی در تیم ملی را هم در کارنامهاش دارد. او که متولد سوم بهمن 1342 در رشت است، درباره دوران بازیگریاش به خبرنگار «ایران» گفت: «من فوتبالم را در سال 58 از باشگاه هما شروع کردم و تا سال 61 در این تیم بودم و با این تیم قهرمان باشگاههای تهران شدم. آن موقع باشگاههای تهران بسیار قوی بود و همه تیمهایی که در لیگ تخت جمشید بودند، به جای آن لیگ در تهران بازی میکردند. در ادامه به تیم سعدآباد رفتم که آقای امیر حاجرضایی مربیاش بود و برای گذراندن خدمت سربازی به پاس رفتم. ابتدا در شهربانی بودم و بعد برای پاس بازی کردم، بعد از آن دوباره به هما برگشتم و در ادامه هم برای تیمهای گسترش و سایپا بازی کردم که با این تیم در سالهای۱۳۷۲ و۱۳۷۳ دو سال متوالی قهرمان لیگ آزادگان شدیم و یک بار هم قهرمان جام حذفی. ضمن اینکه با سایپا به مقام چهارمی باشگاههای آسیا هم رسیدیم.»
او که مدتی هم در پرسپولیس بازی کرد، در این خصوص توضیح داد: «مدت کوتاهی در پرسپولیس بودم. من قراردادم با سایپا دوساله بود ولی بندی در قراردادم گذاشته بودند که باید سه ساله باشد. برای همین مجبور شدم بعد از 3 ماه از پرسپولیس جدا شدم. من عید سال 1374 در یک تورنمنت در سنگاپور شرکت کردم و در اردیبهشت همان سال هم در تورنمنت دیگری در کویت با سرخپوشان بودم ولی بعد باید با سایپا بازی میکردم و جدا شدم.»بشرزاد یادآور شد: «من از سایپا دوباره به پاس رفتم و بعد از آن هم در شهرداری تبریز بودم و دوباره به پاس رفتم و در ادامه برای هما و عقاب بازی کردم و در سال 1380 هم از فوتبال خداحافظی کردم.»این گلر سابق فوتبال درباره حضورش در تیم ملی یادآور شد: «من در 2 مقطع عضو تیم ملی بودم و رسماً 3 بازی ملی دارم؛ یک بار در بازیهای آسیایی 1994 هیروشیما مقابل یمن و یک بار هم بازی دوستانه با ترکمنستان و یک بازی هم با سریلانکا در مقدماتی جام ملتهای آسیا 1996.» بشرزاد درباره رقابت بین گلرهای ملیپوش مانند علیرضا بیرانوند، امیر عابدزاده و پیام نیازمند چنین نظر داد: «من شرایط گلرهای ایرانی را در حال حاضر خیلی خوب میبینم و بسیار بهتر از قبل شدهاند. اگر به دهه قبل نگاه کنید، میبینید که دروازهبانها حتی برای لیگ یک هم از خارج میآمدند ولی الان ایران است که دروازهبان به خارج میفرستد و به اصطلاح لژیونر میشوند. رقابت خوبی هم وجود دارد اما مهمترین مسأله برای یک دروازهبان این است که بازی کند. یک گلر اگر در لهستان فیکس بازی کند، بهتر از این است که در بارسلونا ذخیره باشد.»این پیشکسوت فوتبال درباره شانس موفقیت تیم ملی در جام جهانی 2022 عنوان کرد: « شانس ما برای موفقیت در قطر پایین است و دلیل آن هم مشکلات مدیریتی است که ما داریم. ما چون دچار تحریم هستیم، دسترسی به منابع مالیمان نداریم و به همین خاطر فدراسیون برای تأمین منابع مالیاش به جاهای مختلف رجوع میکند و برای همین دیگر NGO نیست و تا زمانی که این مشکل حل نشود، سوءمدیریت وجود خواهد داشت.»
او که مدتی هم در پرسپولیس بازی کرد، در این خصوص توضیح داد: «مدت کوتاهی در پرسپولیس بودم. من قراردادم با سایپا دوساله بود ولی بندی در قراردادم گذاشته بودند که باید سه ساله باشد. برای همین مجبور شدم بعد از 3 ماه از پرسپولیس جدا شدم. من عید سال 1374 در یک تورنمنت در سنگاپور شرکت کردم و در اردیبهشت همان سال هم در تورنمنت دیگری در کویت با سرخپوشان بودم ولی بعد باید با سایپا بازی میکردم و جدا شدم.»بشرزاد یادآور شد: «من از سایپا دوباره به پاس رفتم و بعد از آن هم در شهرداری تبریز بودم و دوباره به پاس رفتم و در ادامه برای هما و عقاب بازی کردم و در سال 1380 هم از فوتبال خداحافظی کردم.»این گلر سابق فوتبال درباره حضورش در تیم ملی یادآور شد: «من در 2 مقطع عضو تیم ملی بودم و رسماً 3 بازی ملی دارم؛ یک بار در بازیهای آسیایی 1994 هیروشیما مقابل یمن و یک بار هم بازی دوستانه با ترکمنستان و یک بازی هم با سریلانکا در مقدماتی جام ملتهای آسیا 1996.» بشرزاد درباره رقابت بین گلرهای ملیپوش مانند علیرضا بیرانوند، امیر عابدزاده و پیام نیازمند چنین نظر داد: «من شرایط گلرهای ایرانی را در حال حاضر خیلی خوب میبینم و بسیار بهتر از قبل شدهاند. اگر به دهه قبل نگاه کنید، میبینید که دروازهبانها حتی برای لیگ یک هم از خارج میآمدند ولی الان ایران است که دروازهبان به خارج میفرستد و به اصطلاح لژیونر میشوند. رقابت خوبی هم وجود دارد اما مهمترین مسأله برای یک دروازهبان این است که بازی کند. یک گلر اگر در لهستان فیکس بازی کند، بهتر از این است که در بارسلونا ذخیره باشد.»این پیشکسوت فوتبال درباره شانس موفقیت تیم ملی در جام جهانی 2022 عنوان کرد: « شانس ما برای موفقیت در قطر پایین است و دلیل آن هم مشکلات مدیریتی است که ما داریم. ما چون دچار تحریم هستیم، دسترسی به منابع مالیمان نداریم و به همین خاطر فدراسیون برای تأمین منابع مالیاش به جاهای مختلف رجوع میکند و برای همین دیگر NGO نیست و تا زمانی که این مشکل حل نشود، سوءمدیریت وجود خواهد داشت.»
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه