نسخه Pdf
ایران عصر
فرهنگ فراتر از مرزهاست
«چهره‌های شاخص فرهنگی همچون داستایوفسکی محدود به مرزها نمی‌شوند و مربوط به کشور خودشان نیستند بلکه متعلق به همه مردم دنیاست. در همه کشورها هنرمندان عرصه مختلف از او الهام می‌گیرند. مگر می‌شود چنین چهره‌هایی را تحریم کرد.» این عبارات بخشی از صحبت‌های احمد میرعلایی تهیه‌کننده سینماست.او تأکید دارد که فرهنگ تحریم شدنی نیست و فرهنگ اصولی، طوری انسان را تربیت می‌کند که جنگی پیش نیاید.
میرعلایی می‌گوید: «فرهنگ مبتنی بر حقیقت مرز نمی‌شناسد. امروزه در جهان با تصویر با هم صحبت می‌کنند. یک زمانی با شعر گفت‌وگو می‌کردند. در «وایمار» شهر شاعر نامدار آلمانی، گوته، دو صندلی روبه‌روی هم قرار دارند. نماد دو شاعر، گوته و حافظ که به مراوده بی‌پایان غرب و شرق مشغول‌اند. به لحاظ تاریخ و جغرافیا این دو شخصیت از همه فاصله‌ها دارند اما آنها در یک سرزمین مشترک به نام فرهنگ هستند. گوته، حافظ را نه فقط در فن شعر بلکه در یافتن معنا و مفهوم حقیقت، استاد خود می‌داند و می‌گوید ریشه‌هایش آنجا پا گرفته است. مگر می‌شود حافظ را تحریم کرد، مگر می‌شود گوته را تحریم کرد و مگر می‌شود تولستوی و داستایوفسکی را تحریم کرد.»
این تهیه‌کننده سینما در ادامه با اشاره به تحریم چهره‌های فرهنگی در جنگ روسیه و اوکراین می‌افزاید: «باید به فرهنگ جبهه‌ای که چنین تحریم‌هایی می‌کند شک کرد و باید دید اصلاً فرهنگ را می‌شناسند یا فرهنگ را چه می‌بینند. فرهنگ را فقط زمانی درست می‌بیند که در اختیار منافع خودش باشد؟ در حالی که فرهنگی پیشرو و علمدار است که بتواند به تمام جوامع جهانی خدمت کند.»او با اشاره به تحریم فیلمسازان روس توسط جشنواره کن می‌گوید: «خط مشی جشنواره کن سیاسی است، نمی‌شود از چنین جشنواره‌ای توقع داشت که در قامت یک رویداد فرهنگی عمل کند البته داخل پرانتز این را هم بگویم به هیچ وجه مخالف حضور سینمای ایران در چنین جشنواره‌هایی نیستم بلکه معتقدم نام ایرانی باید همه جا باشد و عرض اندام کند.»
میرعلایی می‌گوید: «فرهنگ غنی و مبتنی بر ریشه‌های اصولی نه اینگونه برخورد می‌کند و نه می‌شود با او اینگونه برخورد کرد. قطعاً مجامعی که چنین واکنش‌هایی دارند، فرهنگی نیستند. بدون هیچ تحقیقی برای این که بگویند ما هم در این جریان فعال هستیم یا برای دلخوشی یک سیستم و سیاست و نهاد واکنش نشان می‌دهند. اگر قرار بود سیاست ضد فرهنگ هر کشوری واکنش نشان دهد چرا در مواجهه با اسرائیل چنین واکنش‌هایی را شاهد نبودیم البته که اسرائیل فرهنگ غنی ندارد یا در واکنش به عربستان سعودی که چنین جنایاتی نسبت به یمن مرتکب شده است.»
این تهیه‌کننده با تأکید بر این که فرهنگ مبتنی بر حقیقت و انسانیت و در مسیر خدمت به تعالی روح، انسان تربیت می‌کند و صلح را گسترش می‌دهد، در مقدمه صحبت‌های تکمیلی خود می‌گوید: «تولید کننده هر محصولی اعم از فرهنگی علاقه‌مند است ارتباط کارش با مخاطب را ببیند، کفاش دوست دارد کفش‌اش را در پای مردم ببیند، خیاط دوست دارد لباسی که دوخته را بر تن مردم ببیند، شاعر دوست دارد شعرش را از دهان مردم بشنود، فیلمساز دوست دارد نگاه مخاطب را ببیند و...»او در ادامه می‌افزاید: «عصر امروز عصر تهاجم است. هر کس قدرت نداشته باشد، فاتحه‌اش خوانده است. پس از تجربه دفاع مقدس این واقعیت برایمان مسجل شد که باید ابزار جنگی‌مان را تجهیز کنیم. سال‌هاست که در این زمینه تلاش کرده‌ایم. برای کسانی که در این عرصه فعالیت می‌کنند خیلی سخت است دعا کنند شرایطی پیش نیاید که حاصل تلاش‌شان دیده شود. ما موشک تولید می‌کنیم اما دعا می‌کنیم که از آن استفاده نکنیم. این را رهبر انقلاب به ما آموخته است. این نگاه مبتنی بر فرهنگ است و فرهنگی درست است که حتی آمادگی رزمی‌اش هم بر مبنای فرهنگ باشد. در اوج دوران جنگ و در بحبوحه بمباران شیمیایی کشورمان امام تأکید داشتند که پل‌های ارتباطی شهرها و اماکن شخصی بمباران نشود. مشی مسلحانه برای شکل‌گیری انقلاب را حرام اعلام کردند. گفتند فقط فرهنگسازی کنید و مردم را نسبت به رژیم شاه بیدار کنید. فرهنگ مبتنی بر حقیقت، جنگ‌پذیر نیست.»
میرعلایی می‌گوید: «فرهنگ مبتنی بر حقیقت مرز نمی‌شناسد. امروزه در جهان با تصویر با هم صحبت می‌کنند. یک زمانی با شعر گفت‌وگو می‌کردند. در «وایمار» شهر شاعر نامدار آلمانی، گوته، دو صندلی روبه‌روی هم قرار دارند. نماد دو شاعر، گوته و حافظ که به مراوده بی‌پایان غرب و شرق مشغول‌اند. به لحاظ تاریخ و جغرافیا این دو شخصیت از همه فاصله‌ها دارند اما آنها در یک سرزمین مشترک به نام فرهنگ هستند. گوته، حافظ را نه فقط در فن شعر بلکه در یافتن معنا و مفهوم حقیقت، استاد خود می‌داند و می‌گوید ریشه‌هایش آنجا پا گرفته است. مگر می‌شود حافظ را تحریم کرد، مگر می‌شود گوته را تحریم کرد و مگر می‌شود تولستوی و داستایوفسکی را تحریم کرد.»
این تهیه‌کننده سینما در ادامه با اشاره به تحریم چهره‌های فرهنگی در جنگ روسیه و اوکراین می‌افزاید: «باید به فرهنگ جبهه‌ای که چنین تحریم‌هایی می‌کند شک کرد و باید دید اصلاً فرهنگ را می‌شناسند یا فرهنگ را چه می‌بینند. فرهنگ را فقط زمانی درست می‌بیند که در اختیار منافع خودش باشد؟ در حالی که فرهنگی پیشرو و علمدار است که بتواند به تمام جوامع جهانی خدمت کند.»او با اشاره به تحریم فیلمسازان روس توسط جشنواره کن می‌گوید: «خط مشی جشنواره کن سیاسی است، نمی‌شود از چنین جشنواره‌ای توقع داشت که در قامت یک رویداد فرهنگی عمل کند البته داخل پرانتز این را هم بگویم به هیچ وجه مخالف حضور سینمای ایران در چنین جشنواره‌هایی نیستم بلکه معتقدم نام ایرانی باید همه جا باشد و عرض اندام کند.»
میرعلایی می‌گوید: «فرهنگ غنی و مبتنی بر ریشه‌های اصولی نه اینگونه برخورد می‌کند و نه می‌شود با او اینگونه برخورد کرد. قطعاً مجامعی که چنین واکنش‌هایی دارند، فرهنگی نیستند. بدون هیچ تحقیقی برای این که بگویند ما هم در این جریان فعال هستیم یا برای دلخوشی یک سیستم و سیاست و نهاد واکنش نشان می‌دهند. اگر قرار بود سیاست ضد فرهنگ هر کشوری واکنش نشان دهد چرا در مواجهه با اسرائیل چنین واکنش‌هایی را شاهد نبودیم البته که اسرائیل فرهنگ غنی ندارد یا در واکنش به عربستان سعودی که چنین جنایاتی نسبت به یمن مرتکب شده است.»
این تهیه‌کننده با تأکید بر این که فرهنگ مبتنی بر حقیقت و انسانیت و در مسیر خدمت به تعالی روح، انسان تربیت می‌کند و صلح را گسترش می‌دهد، در مقدمه صحبت‌های تکمیلی خود می‌گوید: «تولید کننده هر محصولی اعم از فرهنگی علاقه‌مند است ارتباط کارش با مخاطب را ببیند، کفاش دوست دارد کفش‌اش را در پای مردم ببیند، خیاط دوست دارد لباسی که دوخته را بر تن مردم ببیند، شاعر دوست دارد شعرش را از دهان مردم بشنود، فیلمساز دوست دارد نگاه مخاطب را ببیند و...»او در ادامه می‌افزاید: «عصر امروز عصر تهاجم است. هر کس قدرت نداشته باشد، فاتحه‌اش خوانده است. پس از تجربه دفاع مقدس این واقعیت برایمان مسجل شد که باید ابزار جنگی‌مان را تجهیز کنیم. سال‌هاست که در این زمینه تلاش کرده‌ایم. برای کسانی که در این عرصه فعالیت می‌کنند خیلی سخت است دعا کنند شرایطی پیش نیاید که حاصل تلاش‌شان دیده شود. ما موشک تولید می‌کنیم اما دعا می‌کنیم که از آن استفاده نکنیم. این را رهبر انقلاب به ما آموخته است. این نگاه مبتنی بر فرهنگ است و فرهنگی درست است که حتی آمادگی رزمی‌اش هم بر مبنای فرهنگ باشد. در اوج دوران جنگ و در بحبوحه بمباران شیمیایی کشورمان امام تأکید داشتند که پل‌های ارتباطی شهرها و اماکن شخصی بمباران نشود. مشی مسلحانه برای شکل‌گیری انقلاب را حرام اعلام کردند. گفتند فقط فرهنگسازی کنید و مردم را نسبت به رژیم شاه بیدار کنید. فرهنگ مبتنی بر حقیقت، جنگ‌پذیر نیست.»
آدرس مطلب
http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7867/28/605760/0
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه
ویژه نامه ها
.jpg)
