روز جهانی خودگیتاری زنان


بهزاد توفیق‌فر
بی‌شک یکی از چیزهایی که در جهان امروز به طور کامل مساوی نشده‌اند، زنان هستند (مصی، 1960). از سوی دیگر در عصر جهانی‌شدن علایق، سلایق، خلایق هرچه لایق؛ زنان نیز باید بتوانند همه (All Of) چیزشان را جهانی کنند و هرجایی که مردان ورود می‌کردند، ورود کنند. همین نیاز به ورود به هرجایی، سبب ایجاد و توسعه جنبش جهانی زنان بدون مرز (JJZBM) گردید که از نتایج این توسعه، می‌توان به نامگذاری 6 مارس (March 6th) به نام روز جهانی زنان اشاره کرد. اگرچه، زنان از سال‌ها پیش و در قاره اروپا و بعدتر امریکا، دارای حقوق اساسی مساوی با مردان مانند جاروکردن جوق، جان کندن در کارخانه، تخلیه چاه، دستفروشی کنار خیابان، خریده شدن، فروخته شدن، معامله پایاپای شدن، باخته شدن در بازی‌های رقابتی پُرهیجان (GHomaar)، واگذار شدن به غیر به شرط تملیک و حضور در ویترین بوده‌اند؛ اما تلاش این جنبش، بیشتر برای مساوی‌کردن، بلکه مساوی‌تر کردن زنان با مردان در کشورهای آسیایی و آفریقایی، خصوصاً اسلامی بوده و هست (جولی آنجلینا، 1975). تلاش‌های بدون مرز اعضای بدون هیچ مرز این جنبش، موجب گردیده که زنان ایرانی بتوانند با یخچال‌فریزر حرف بزنند، سگ قطبی به بیابان ببرند، لباس تکه‌پاره بپوشند و حتی در مترو گیتاری کنند.
کلیدواژه‌ها: جنبش، حالا، دستا، بالا، کنوانسیون منع زن انگاری زنان، زاپ‌دار

آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7867/30/605773/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها