لذت بردن از بودن در کنار خود

سیاوش چراغی‌پور
بازیگر
اخیراً کتابی خواندم و راستش چند جلد هم به دوستانم هدیه دادم. کتاب «چراغ سبزها» نوشته‌ متیو مک کانهی (بازیگر مشهور و برنده جایزه اسکار) و ترجمه سمانه پرهیزکاری. او در این کتاب موعظه نمی‌کند، از جهان‌بینی می‌گوید؛ مجموعه‌ای از قواعد بازی که براساس زندگی خودش است. ماجراهای جذاب، روشنگر و بامزه. کتابی که از شوخ طبعی و خوش‌بینی نویسنده می‌گوید و با همین نگرش رنج و سختی زندگی را پشت سر می‌گذارد. خودش می‌گوید «سی و پنج سال است که می‌نویسم و اخیراً جرأت پیدا کرده‌ام به نوشته‌هایم در این سی و پنج سال نگاهی بیندازم و می‌دانید چه شد؟ بیشتر از چیزی که فکر می‌کردم از بودن در کنار خودم لذت بردم. خندیدم... گریه کردم... فهمیدم بیشتر از حد انتظارم لحظه‌ها را به خاطر دارم...و کمتر فراموش کرده‌ام. من در این کتاب یادداشت‌هایی درباره موفقیت‌ها و شکست‌ها، شادی‌ها و غم‌ها، چیزهایی که باعث شگفتی‌ام شده‌اند و چیزهایی که به خنده‌ام انداخته‌اند نوشته‌ام. سی و پنج سال فهمیدن، به خاطر سپردن، تشخیص دادن، جمع کردن و نوشتن چیزهایی که برایم تکان‌دهنده یا جذاب بوده است؛ این که چطورعادل باشم... چطور استرس کمتری داشته باشم... چطور خوش بگذرانم... چطور کمتر به آدم‌ها آسیب برسانم... چطور آدم خوبی باشم... چطور چیزی که می‌خواهم را به دست بیاورم... چطور در زندگی به معنا برسم... چطور خود واقعی‌ام باشم.»
به نظرم خواندن این کتاب نه فقط برای بازیگران یا سایر هنرمندان که برای همه مردم که می‌خواهند زندگی لذت بخشی داشته باشند واجب است.
می‌خواهم اعتراف کنم که در موسیقی همیشه طرفدار بزرگان بودم، همیشه موزیک‌های قدیمی از خوانندگان قدیمی گوش می‌دادم. آخرین نسلی که البته همچنان جوان و خلاق و بسیار خوبند (البته خوانندگان را عرض می‌کنم) همایون شجریان، علیرضا قربانی، محمد معتمدی و... یا در بخش پاپ رضا صادقی و....هستند، اما مدتی است سعادت آشنایی با خوانندگان و موزیسین‌های جوان تر را پیدا کرده‌ام؛ نسلی که صداهای گرم و گیرا، پرقدرت و با احساس دارند. در انتخاب شعرهایشان وسواس و با آهنگسازان جوان و خلاق کار می‌کنند. موسیقی‌شان متناسب حال و هوای امروز است. هم جوانان دیروز و هم جوانان امروز براحتی با آهنگ‌هایشان ارتباط برقرار می‌کنند. نوع موسیقی‌شان چیزی بین موسیقی ایرانی و پاپ است.
پیشنهاد می‌کنم بشنوید صدای امید نعمتی، علیرضا‌ پوراستاد، امیر تسلیمی و سعید شریعت را و لذت ببرید از ساعات زندگی.
می‌دانم که سالن‌های تئاتر فعال هستند و کارگردان‌های تئاتر به کمک بازیگران پر شور، صحنه‌های تئاتر را گرما می‌بخشند و امید به دیدار تماشاچی دارند؛ آنها را نباید تنها گذاشت.