رازهای پنهان مسجد شیخ لطف الله اصفهان

 مرجان قندی
خبرنگار
مسجد شیخ لطف‌الله در نیمه اول قرن هفدهم میلادی ساخته شده است. ساخت این مسجد 18 سال به طول انجامید. این مکان مذهبی و تاریخی شناخته شده شهر اصفهان در دوران صفویه بنا شده‌ است. مسجد شیخ لطف‌الله شاهکاری از معماری و کاشی‌کاری قرن یازدهم هجری است که توسط استاد محمدرضا اصفهانی از معماران نامدار آن دوره ساخته شده ‌است. این مسجد در ضلع شرقی میدان نقش جهان و مقابل عمارت عالی‌قاپو و در همسایگی مسجد امام واقع شده‌ است. این مکان مذهبی برای تجلیل شیخ لطف‌الله المیسی بنا شد.
آنچه در مورد این مسجد بیشتر زبانزد است، گنبد مدور آن با نقش و نگارهای بی نهایت زیبای آن است که می‌‌توان گفت در دنیا بی نظیر است. گنبد مسجد شیخ لطف‌الله در طول روز به رنگ‌های مختلفی درمی‌‌آید که از جمله ویژگی‌های منحصر به فرد آن به شمار می‌‌آید. این گنبد،  هنگام سپیده دم صبح به رنگ صورتی، ظهر به رنگ کرم و هنگام غروب آفتاب آجری رنگ دیده می‌‌شود که گاهی به واسطه این ویژگی به مسجد شیخ لطف‌الله لقب« پر طاووسی »می‌‌دهند. مسجد شیخ لطف‌الله، ویژگی‌هایی دارد که آن را در میان مساجد خاص و منحصر به فرد کرده است؛ اولین دلیل این است که درمسجد شیخ لطف الله، هیچ مناره‌ای به چشم نمی‌خورد و از آنجایی که در آن دوران، مناره‌ها یکی از اصلی‌ترین نشانه‌های وجود مسجد در یک مکان بوده‌اند، این موضوع جای سؤال دارد. دلیل این موضوع این بوده است که این مسجد در آن دوران، محل عبادت درباریان بوده و به همین دلیل بر بالای آن مناره‌ای ساخته نشده است تا مردم عام به این مسجد نروند. درِ ورودی مسجد شیخ لطف‌الله دارای دو لنگه است که از چوب چنار ساخته شده است. این در رو به سمت مشرق قرار گرفته است. از آنجایی که با قرار گرفتن در ورودی به سمت مشرق قبله یابی برای آن با مشکل مواجه می‌‌شد، تدابیری برای آن اندیشیده شد؛ برای رفع این مشکل از راهرویی به طول ۲۸ متر استفاده شده است. این راهرو دارای دو پیچ به سمت راست است که باعث چرخش ۴۵ درجه‌ای محراب مسجد از محور شمال- جنوب به سمت جنوب غربی می‌‌شود. در نهایت، نمازگزار در امتداد محراب قرار می‌‌گیرد تا قبله را ببیند.