چرا جلیلی هدف حمله غربگرایان قرار می گیرد؟

محمد ایمانی/ چند کانال زنجیره‌ای همسو با مدعیان اصلاحات، طی یک خبرسازی و جعل آشکار نوشتند: «اخیراً در جلسه کمیته هسته‌ای شورای عالی امنیت ملی، سعید جلیلی ادعا می‌کند بهتر است با توجه به میزان فروش بالای نفت (۳.۵ میلیون بشکه) و بازگشت پول آن، مذاکره را متوقف کنیم تا طرف مقابل با التماس به سمت طرف ایرانی بیاید. پس از طرح این ادعا، رهبر انقلاب به ایشان می‌گوید بهتر است با طرح‌های روی کاغذ جلو نرویم و با واقعیات صحبت کنیم. فروش ۳.۵ میلیون بشکه در روز محقق نشده است». در دروغ بودن این خبر همین بس که آمار صادرات نفت بین یک تا 5/1 میلیون بشکه در روز، طی چند ماه گذشته و به دفعات در رسانه‌ها و حتی از سوی مدیران منتشر شده و بنابراین هیچ صاحبنظری بر خلاف اخبار آشکار و بارها منتشر شده، نمی‌تواند صادرات نفت را ۳.۵ میلیون بشکه (سه برابر) اعلام کند!
اما هدف از این جعل خبر و فضا‌سازی چیست؟ نخست؛ ترور شخصیت دکتر جلیلی، دوم؛ غیر واقعی نمایاندن منطق مقاومت در مذاکرات و نهایتاً؛ القای گزاره مطلوب امریکا و غرب‌گرایان مبنی بر اینکه بدون مذاکرات و توافق نمی‌شود اقتصاد را اداره کرد.
آقای جلیلی با این قبیل خبرسازی‌ها مورد هجمه قرار می‌گیرد، چون جزو معدود شخصیت‌هایی است که در موضوع مذاکرات و برجام و
پسا برجام، به رصد دقیق تحولات پرداخته و گزارش‌های فنی به افکار عمومی و مسئولان ارشد نظام ارائه کرده است.بحث کارشناسی او با تیم آقای ظریف در کمیسیون بررسی برجام (۲۲ شهریور ۹۴) معروف است که طی آن، ظریف مدعی لغو همه تحریم‌ها و بازگشت ناپذیری آنها به واسطه برجام بود؛ اما دکتر جلیلی با ارائه مستندات، این آرزو اندیشی را رد می‌کرد و نسبت به خطرات غفلت از منافذ برجام هشدار می‌داد. اما هدف بالاتر شانتاژ اخیر که در پوشش «تخریب جلیلی» انجام شده، تحریف تحولات موازنه قدرت در روند مذاکرات است. مدیران ارشد دولت سابق در روند قهقرایی معطلی در برجام، نهایتاً اعلام کردند حتی یک قطره نفت هم نمی‌توانند بفروشند و فروش نفت کشور در سال 99، تا چند صد هزار بشکه سقوط کرد اما اکنون به همت اجزای مختلف نظام، کشور توانسته فشار حداکثری و تحریم‌های فلج کننده را پشت سر بگذارد و با فروش 5/1 میلیون بشکه نفت، تحریم‌ها را مهار کند. این رقم هر چند با نیاز درآمدی در شرایط وابستگی مزمن به صادرات نفت فاصله دارد، اما افزایش چشمگیر آن ظرف یک سال گذشته، نشان می‌دهد که بدون برجام و تحریم‌های دو برابر شده در فرایند اجرای معیوب آن هم می‌توان تجارت خارجی و صادرات را رونق بخشید. چنین اتفاقی برای غرب‌گرایان که مدعی اضطرار کشور برای اجرای به هر قیمت برجام بوده‌اند، فاجعه است! آنها با اقدام جاعلانه اخیر که جای تعقیب قضایی و امنیتی دارد، سعی کرده‌اند انگاره مطلوب خود را به مقامات ارشد نظام نسبت دهند و مذاکره از سر اضطرار و به هر قیمت را نتیجه بگیرند!