خماری؛ نمایشی تأثیرگذار با تم روانشناسی

زهرا صبری
کارگردان تئاتر
نمایش «خماری» که روی صحنه تالار قشقایی تئاتر شهر به نمایش درآمده، اثری ارزشمند است که از حیث متن، کارگردانی و بازی، قابل توجه است. این نمایش نگاهی روانشناسانه به مسائل زندگی دارد. تماشاگر به آسانی می‌تواند با آن همذات‌پنداری کند و خود را به جای بازیگران بگذارد و غرق تماشای لحظات سنجیده آن شود و با این نمایش، در لحظه زندگی کند و‌ در لذت درک، گذشت زمان را از یاد ببرد. خماری، نمایشی است که نشان از دقت در نویسندگی و کارگردانی امین بهروزی دارد. نمایش خماری، هم از تنهایی آدم‌ها می‌گوید، هم از عشق و دوست داشتن و دوست داشته شدن روایت می‌کند و هم نشان می‌دهد ما آدم‌ها چگونه اشتباهاتی مرتکب می‌شویم و چگونه در زندگی خود تغییر می‌کنیم و دستخوش رفتارهای دیگران، اتفاقات و رخدادها می‌گردیم.
‎خماری بهروزی از جنس اعتیاد به مواد مخدر و خماری ناشی از آن نیست؛ این خماری، از وابستگی‌ها و خماری آدم‌ها در روابط سخن می‌گوید، روابطی که الزاماً عاشقانه و احساسی هم نیست؛ همین ارتباطات ساده روزمره و هر روزی است،که گاه تلخ و کلافه‌کننده می‌شود و پریشان‎حالی و رنج و ناامیدی به همراه دارد.
این تئاتر، درون‌مایه‎ای جامعه‌شناسی و روانشناسی دارد؛ از این‌رو، ملموس و دلنشین و پذیرفتنی است و با مخاطب، ارتباطی نزدیک و تنگاتنگ برقرار می‌کند. خماری، نه رنگ تاریخی دارد، نه صبغه سیاسی و گویی بیشتر به سراغ روابط عاطفی و میان‌فردی رفته است، که آدم‎ها همواره با آن درگیر هستند و در ناملایمات آن رنج می‌کشند. فضای این نمایش، بیشتر در خیابان‎های تهران اتفاق افتاده است. رفتارها در آن، امروزی است؛ نام‌ها امروزی و قصه‎ها، قصه آدم‌های معمولی امروزی است و این خود سبب برقراری ارتباط بیشتری با مخاطب می‌شود. نمایش «خماری» 14 فروردین روی صحنه رفت. سهیلا ‌گلستانی، محسن حسن‌زاده، پردیس ‌شیروانی، محمدرضا نجفی و ایمان ‌دبیری بازیگران این نمایش هستند. من به کسانی که اهل تئاتر هستند یا می‌خواهند دوستانشان را با تئاتر آشنا کنند، پیشنهاد می‌کنم که این نمایش تأثیرگذار و تأمل برانگیز را هم در شمار انتخاب‌های اوقات فراغت خود قرار دهند.