مظفری: پیش بینی کارشناسان را برهم زدیم

پریسا غفاری/ تیم بسکتبال شهرداری گرگان برای دومین سال متوالی قهرمان شد. در این قهرمانی به غیر از تأثیر بسیاری که پری پتی و محمد جمشیدی داشتند، یار سومی به نام رسول مظفری بود که در حساس‌ترین لحظات با دفاع خوب و پرتاب 3امتیازی موفق توانست گرگان را در این مسیر همراهی کند. بازیکنی که شاخصه او، دفاع منطقه‌ای خوب و هدایت تیم به عنوان یک پوینت گارد تأثیرگذار در حملات شناخته می‌شود. این بازیکن بعد از قهرمانی در لیگ برتر می‌گوید: «فعل خواستن بازیکنان ما برای قهرمانی بیش از سایرین صرف شده بود و همین مسأله دبل قهرمانی شهرداری گرگان را به ارمغان آورد.» لیگ برتر برای گرگانی‌ها شروع خوبی نداشت؛ مظفری با تأیید این مطلب بیان می‌کند: «با وجود اینکه تمرینات را خیلی زود شروع کردیم و حتی دیدارهای دوستانه‌ای مقابل کاله، اکسون و مشهد انجام دادیم ولی به‌واسطه حضور بازیکنان جدید و تغییر سرمربی ناهماهنگی‌هایی وجود داشت. ضمناً مشکلاتی هم به‌وجود آمد، بازیکن خارجی دوم هم به‌دلیل عدم پرداخت قراردادش سرناسازگاری گذاشت و باعث آن باخت‌ها شد.» اما این بازیکن پلی‌آف را شروع دور جدیدی از بازی‌های شهرداری گرگان می‌داند: «در پلی‌آف بازیکنان حتی خود من بیشتر با روحیات هم آشنا شدیم و دیگر از آن تک‌روی‌ها خبری نبود و همه تیم در خدمت هم بودند. همین امر باعث موفقیت تیم در نیمه‌نهایی و عبور از تیم بسیار خوب شیمیدر شد.» رسول مظفری همچنین از برهم زدن پیش‌بینی‌های کارشناسان می‌گوید: «از اوایل فصل می‌شنیدیم که مهرام و شیمیدر به فینال می‌رسند ولی دیدید این اتفاق نیفتاد. البته باید بگویم حساسیت بازی نیمه‌نهایی عجیب و غریب بود و برگ برنده دست کسی بود که انگیزه بیشتری داشت. بازیکنان ما برای شکست شیمیدری‌ها حس جنگندگی زیادی داشتند و خوب جنگیدند. در فینال هم برای قهرمانی همدل شدیم و توانستیم با شکست ذوب‌آهن طلایی شویم.» ملی‌پوش کشورمان اما تأثیر پری‌پتی و محمد جمشیدی را در این قهرمانی بسیار می‌داند: «پری‌پتی بازیکن بسیار بزرگی است و مهم‌ترین اصل در کار او تیمی بودن او است. موردی که سایر خارجی‌های حاضر در لیگ رعایت نمی‌کنند. از سوی دیگر محمد جمشیدی با تأثیرگذاری بالا در امر گلزنی بسیار موفق عمل می‌کند و به عنوان کاپیتان، تیم را خوب هدایت می‌کند.» خیلی‌ها معتقدند شهرداری گرگان بردهای خود را مدیون هوادارانش است. مظفری هم با تأکید این جمله را می‌گوید: «هواداران ما شاید در حد 50 نفر بودند ولی عشقی نسبت به این بسکتبال دارند که هر بازیکنی را به سمتی می‌برد که برنده میدان را ترک کند.»