خسروی: اگر حمایت نشوم مجبورم دوباره کوله بری کنم

فائزه زمانی/بوکسور کوله بر بعد ازدوام زیر بارهای سنگین و سرمای بی‌رحم کوه‌های کردستان، این بار با اراده‌اش آتش رینگ بوکس را به گلستان تبدیل کرد. خسروی همان بوکسور کوله‌بری است که از 15 سالگی سختی‌های زندگی را به دوش کشید اما تسلیم نشد تا روز به روز بیشتر از قبل به آرزوهایش نزدیک شود. او با فیلم راکی عاشق بوکس شد و در حین حمل بارهای سنگین روی شانه‌های نحیفش رؤیای بزرگ قهرمانی را در سر می‌گذراند. مشت‌های کوچک خسروی بی‌رحمی‌های زندگی را ناک اوت کرد تا ثابت کند خواستن می‌تواند توانستن هم باشد. او در گفت‌و‌گو با خبرنگار «ایران» بعد از قهرمانی در مسابقات انتخابی تیم ملی از این رقابت‌ها می‌گوید: «مسابقات قهرمانی کشور 3 سالی به‌خاطر کرونا به این صورت برگزار نشده بود. مهاجرت حریف اصلی‌ام امید احمدی صفا به آلمان کار را برایم راحت‌تر کرده بود اما باقی رقبا همگی قدر و باتجربه بودند.»
خسروی که تا چندسال پیش کوله‌بری می‌کرد، حالا 2 سالی است که با تمرکز بیشتر روی بوکس این کار را کنار گذاشته است: «در حال حاضر 2 سالی است که کوله‌بری را کنار گذاشته و روی بوکس تمرکز کرده‌ام. زمانی که کوله‌بری‌ام رسانه‌ای شد تا 6 ماه اول حسین ثوری رئیس فدراسیون هرماه مبلغی به حسابم می‌ریخت ولی بعد از آن دیگر خبری نشد. در این مدت مسئولان قول‌های زیادی به من دادند اما هیچ‌کدام عملی نشد. من در حال حاضر شغلی ندارم و از جیب خرج می‌کنم، بنابراین اگر حمایت نشوم مجبورم مثل قبل کوله‌بری کنم.» بوکسور تیم ملی از علاقه‌مند شدن به بوکس با فیلم راکی می‌گوید: «حدوداً 6 سالی است که بوکس می‌کنم. من با فیلم راکی عاشق بوکس شدم اما هزینه کلاس‌ها را نداشتم تا اینکه از 15 سالگی مشغول به کار شدم و توانستم بوکس را شروع کنم. آن موقع همزمان با بوکس کوله‌بری هم می‌کردم تا اینکه عضو تیم ملی شدم و الان 2 سالی است که دیگر کوله‌بری نمی‌کنم.» او حالا سودای سکوی جهانی و المپیک را در سر دارد: «حالا هدفم مدال مسابقات قهرمانی آسیا، جهانی و المپیک است. کار سخت است اما من این توانایی را در خود می‌بینم و قطعاً با حمایت مسئولان کسب این مدال‌ها ممکن می‌شود اما فعلاً که حمایتی از جانب مسئولان استانی ندیده‌ام.»