داستان پتروشیمی میانکاله به فصل آخر میرسد؟
زیست بوم- نماینده ساری در واکنش به خبر انتقال پتروشیمی میانکاله به سمنان، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست را مخاطب قرار داد و گفت: «انتقال پتروشیمی به استان دیگر وجاهت قانونی ندارد و محیطزیست جز ارزیابی محیط زیستی وظیفه دیگری ندارد و اگر محل احداث پروژه پتروشیمی دارای اشکالاتی باشد باید به مکان دیگری در (همین) استان منتقل شود.» رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور البته پیش از رسانهای شدن گفتوگوی نماینده ساری، انتقال پتروشیمی میانکاله را به سمنان رد کرده بود اما اظهار نظر این نماینده باز هم به پرسش های تکراری بیپاسخ منتهی میشود. آیا نماینده مجلس از سند آمایش سرزمینهای شمالی یعنی گلستان، گیلان و مازندران خبر ندارد که به دنبال جانمایی پتروشیمی میانکاله در منطقه ای دیگر در مازندران است؟ آیا نماینده شهر ساری نمیداند که قانون از ابتدای دهه 80 بهدلیل حساسیت خاک و آب در شمال کشور احداث هرگونه صنایع سنگین و آلاینده را در شمال کشور ممنوع کرده است؟
صنایع پتروشیمیایی مصرف آب قابل توجهی دارند، برای تأمین آب در این منطقه همانطور که پیمانکار میگوید باید از منبع دریا استفاده کرد، برداشت آب از دریای مازندران و شیرینسازی آب به معنای مصرف از یک دریاچه بسته و ایجاد شوری با غلظت بالاتر در محدوده ساحلی این طرح است. آثار مخرب این اقدام با توجه به جهت چرخش آب در دریای مازندران، قطعاً اثرات متعددی بر نواحی جنوب شرقی این دریاچه و خلیج میانکاله خواهد داشت.
امیدرضا صفییاری؛ دکترای مهندسی سواحل و سازههای دریایی و مشاور در حوزه مطالعات پدافند غیرعامل پیشتر به رسانهها گفته بود:«بدیهی است که رفتار واکنشی این دریاچه به چنین مداخلهای بسیار متفاوت از محدودههای دریایی باز مانند خلیجفارس و دریای عمان است، چرا که ظرفیت خود پالایی این دریاچه در برابر ایجاد آلایندگی در آن نسبت به دریاهای آزاد بسیار کمتر است. حتی اگر منبع تأمین آب برای این واحد پتروشیمیایی غیر از دریا پیشبینی شود، بنا به دلایل مختلف از جمله پدیده تغییر اقلیم، کاهش بارشها و محدودیت منابع آب سطحی و زیرزمینی در این پهنه از کشور، باید منتظر عواقب مخربتری باشیم.»
منصورعلی زارعی بدرستی در همین گفتوگوی انتقادی وظیفه محیطزیست را انجام ارزیابی محیط زیستی دانسته است. شورایعالی محیطزیست در تازهترین اظهار نظر خود با توجه به توان اکولوژیکی منطقه اعلام کرده است که به ساخت پتروشیمی میانکاله مجوز نخواهد داد. آیا حالا که سازمان حفاظت محیط زیست به وظیفه اصلی خودجامه عمل پوشانده است ماجرای میانکاله وارد یک فاز جدید میشود؟
صنایع پتروشیمیایی مصرف آب قابل توجهی دارند، برای تأمین آب در این منطقه همانطور که پیمانکار میگوید باید از منبع دریا استفاده کرد، برداشت آب از دریای مازندران و شیرینسازی آب به معنای مصرف از یک دریاچه بسته و ایجاد شوری با غلظت بالاتر در محدوده ساحلی این طرح است. آثار مخرب این اقدام با توجه به جهت چرخش آب در دریای مازندران، قطعاً اثرات متعددی بر نواحی جنوب شرقی این دریاچه و خلیج میانکاله خواهد داشت.
امیدرضا صفییاری؛ دکترای مهندسی سواحل و سازههای دریایی و مشاور در حوزه مطالعات پدافند غیرعامل پیشتر به رسانهها گفته بود:«بدیهی است که رفتار واکنشی این دریاچه به چنین مداخلهای بسیار متفاوت از محدودههای دریایی باز مانند خلیجفارس و دریای عمان است، چرا که ظرفیت خود پالایی این دریاچه در برابر ایجاد آلایندگی در آن نسبت به دریاهای آزاد بسیار کمتر است. حتی اگر منبع تأمین آب برای این واحد پتروشیمیایی غیر از دریا پیشبینی شود، بنا به دلایل مختلف از جمله پدیده تغییر اقلیم، کاهش بارشها و محدودیت منابع آب سطحی و زیرزمینی در این پهنه از کشور، باید منتظر عواقب مخربتری باشیم.»
منصورعلی زارعی بدرستی در همین گفتوگوی انتقادی وظیفه محیطزیست را انجام ارزیابی محیط زیستی دانسته است. شورایعالی محیطزیست در تازهترین اظهار نظر خود با توجه به توان اکولوژیکی منطقه اعلام کرده است که به ساخت پتروشیمی میانکاله مجوز نخواهد داد. آیا حالا که سازمان حفاظت محیط زیست به وظیفه اصلی خودجامه عمل پوشانده است ماجرای میانکاله وارد یک فاز جدید میشود؟
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه