بی‌طرفی از که آموختی؟ از آژانس!

محمدرضا رضایی
در پی تصویب قطعنامه‌ای علیه ایران، صبح امروز نشست خبری با حضور رافائل گروسی، مدیرکل آژانس انرژی اتمی برگزار شد تا به سؤالات خبرنگاران در این زمینه پاسخ داده شود.
بعد از ۲۰ دقیقه تأخیر، گروسی که مشغول هِرِّه و ایضاً کرِّه شدید با یکی از همراهانش بود وارد سالن شد و با دیدن خبرنگاران خنده خود را جمع کرد و در محل پاسخگویی حاضر شد.
گروسی ضمن خوشامدگویی به حضار از خبرنگاران خواست هرکدام به پرسیدن یک سؤال ساده و ترجیحاً از لیست رسمی سؤالات پیشنهادی بسنده کنند و از چانه‌ زدن جداً پرهیز نمایند، چرا که مانع کسب می‌باشد.
اولین خبرنگار از گروسی پرسید: «دلیل اصلی تصویب این قطعنامه چیست؟» گروسی در پاسخ عنوان کرد: «بازرسان آژانس در بازدید خود از سه‌ مکان مشکوک در ایران، از جمله منطقه تورقوزآباد هیچ تأسیسات هسته‌ای یا حتی مواد هسته‌ای کشف نکردند که این موضوع باعث شد شک‌مان به ایران بیشتر شود. هرچه هم از ایران پرسیدیم پس هسته‌ای‌هاتون کو؟، آنها خنده‌شان می‌گرفت.»
خبرنگار مذکور مجدداً گفت: «خب حتماً در آنجا چیزی نبوده که بازرسان پیدا نکردند!» اما گروسی این حرف را مصداق بارز چانه‌زدن دانست و از نیروهای انتظامات خواست وی را به بیرون از سالن منتقل کنند.
خبرنگار بعدی که نوبتش بود نیز گفت: «خب حتماً در آنجا چیزی نبوده که بازرسان پیدا نکردند!» گروسی با نگاهی سرد پاسخ داد: «چرا! خیلی هم بوده. همین چندسال پیش نتانیاهو در مجمع عمومی کلی مستندات ارائه داد که وجود تأسیسات هسته‌ای در تورقوزآباد را تأیید می‌کرد.» خبرنگار با تعجب پرسید: «یعنی اون‌ها مستندات بود؟ ما فکر کردیم نتانیاهو نقاشی‌های نوه‌اش رو نشون می‌ده.» این خبرنگار نیز به بیرون منتقل شد.
خبرنگار بعدی با اشاره به صحبت‌های گروسی از وی پرسید: «آیا تصویب این قطعنامه با سفر اخیر شما به اسرائیل مرتبط است و فشارهای اسرائیل پشت این ماجرا است؟» گروسی گفت: «خیر!». خبرنگار مجدداً پرسید: «می‌شه بیشتر توضیح بدید؟» گروسی این‌بار به‌جای درخواست از نیروهای انتظامات، چیزی درِ گوش محافظ شخصی‌اش گفت و محافظ، خبرنگار مذکور را از یک در متفاوت به بیرونی متفاوت منتقل کرد.
در این لحظه یک گروه از دیپلمات‌های عربستان سعودی همراه با موسیقی عربی وارد سالن شدند و به توزیع شیرینی بین حضار پرداختند. گروسی، توضیح داد که این دیپلمات‌های سعودی از روز تصویب قطعنامه همینجور با رقص و پایکوبی در ساختمان آژانس برای خودشان می‌چرخند و شیرینی تعارف می‌کنند و معلوم هم نیست کی تمام می‌شود. با خروج دیپلمات‌های سعودی از سالن، خبرنگارانی که دیگر سؤال خاصی برای پرسیدن نداشتند، خارج شدند و فقط یک خبرنگار باقی ماند.
خبرنگار باقی‌مانده پرسید: «حالا خواسته‌های شما از ایران چیست؟» گروسی پاسخ داد: «والا ما چیز زیادی نمی‌خوایم. اول از همه ایران باید بپذیرد که دوربین‌های آژانس در سرتاسر مملکت‌شان نصب شود و همچنین وسط روز هم مقابل دوربین‌های ما در تأسیسات هسته‌ای کمی برنامه‌های نمایشی و کمدی برگزار کنند، زیرا آن‌قدر در مراکز هسته‌ای ایران اتفاق خاصی نمی‌افتد که ما از دیدن تصاویر دوربین‌های مراکز هسته‌ای خسته می‌شویم. درضمن ایران باید اسم و آدرس و شماره‌ تلفن دقیق تمام کارکنان صنعت هسته‌ای را به ما بدهد و این‌قدر بی‌اعتماد نباشد. شاید ما خواستیم در مناسبت‌ها برای این کارکنان هدیه بفرستیم. در آخر هم اگر واقعاً در تورقوزآباد مرکز هسته‌ای مخفیانه وجود ندارد، ایران باید یکی بسازد که حرف ما دروغ از آب درنیاید.»
در پایان وقتی گروسی دید خبرنگار دیگری باقی نمانده، خبرنگار آخر را هم همراه با اینجانب به بیرون از سالن منتقل کرد و در را بست.