ناگفتههای کاپیتان تیم ملی شمشیربازی سابر از قهرمانی آسیا
پاکدامن: این حذف، شرمندهام کرد
مسئولیت باختها با خودم است
مهری رنجبر/ علی پاکدامن از حذف زودهنگامش در قهرمانی آسیا شرمنده است. شرمنده از اینکه نباید به حریف قزاقش میباخت و باخت. در حالی که با مصدومیت دستش شرایط خوبی نداشته اما نمیخواهد حرفی از آن بزند و در گفت و گو با «ایران» تنها قول جبران داد.
رقابتهای شمشیربازی قهرمانی آسیا اسلحه سابر چطور بود؟
قهرمانی آسیا برای من دو وجه داشت؛ وجه اول آن مسابقه انفرادی بود که اصلاً خوب نبودم و به شمشیرباز قزاقی باختم که چین و ژاپن را هم برد و مدال برنز آسیا را گرفت، اما من نباید به آن میباختم. نه اینکه او شمشیرباز بدی باشد، من خوب بازی نکردم. باخت و حذفی که مرا شرمنده خودم و مربی ام کرد، اما قول میدهم جبران کنم. وجه دوم آن مسابقه تیمی بود. ما با تیم جدیدی در قهرمانی آسیا حاضر شدیم که تا به حال با هم بازی نکرده بودیم. 15 سال من، مجتبی و محمد رهبری کنار هم بودیم، اما با این حال محمد فتوحی و نیما زاهدی هم عالی بودند. اگر بدشانسی نمیآوردیم، حالا نتیجه فرق میکرد، البته که ما در جام جهانی گرجستان هم با اختلاف دو امتیاز به آلمان باختیم و مدال نگرفتیم و جام جهانی مادرید هم با اختلاف یک امتیاز. اما شک نکنید تیم ما دوباره به روزهای اوجش برمیگردد.
مگر چه اتفاقی افتاد؟
اتفاق خاصی نیفتاد، اما در ورزش حرفهای فراز و نشیبها وجود دارد. من سه دوره پشت سر هم مدال قهرمانی آسیا گرفتهام. پارسال در جدول 8 تایی بودم، یک دوره به مجتبی عابدینی باختم و مدال نگرفتم. همیشه پای مدال بودهام، اگر باختهام به کسی بوده که مدال گرفته است. امسال در بازی مقابل حریف قزاق 15-14 باختم، من در ضربه آخر عقب بودم البته بازی که نهایت باید 5 تا 7 دقیقه طول بکشد، نیم ساعت زمان برد، همین مسأله باعث شد تا من تمرکزم را از دست بدهم.
چرا اینقدر طولانی شد؟
دوربین مسابقه خراب شد و 15 دقیقه زمان برد تا درست شود و با خرابی دوباره دوربین، 10 دقیقه بازی متوقف شد، همین توقف بازی تمرکز مرا بهم زد. من با آمادگی کاملم، دور اول مسابقه تمام برد شدم. شاید باور نکنید اما تمرین من بعد از المپیک توکیو، سه برابر قبل شده، همه تمریناتی را که برای المپیک توکیو انجام ندادم حالا انجام میدهم، اما نمیدانم انگار واقعاً قصه، قصه گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است. من درایتالیا به حریف فرانسوی باختم که 13-10 از او جلو بودم، هر چند داور اشتباه فاحشی کرد و بعد از بازی هم عذرخواهی کرد، یا در جام جهانی مادرید هم 15-14 باختم در حالی که از حریفم جلو بودم. انگار دست من برای حریفانم سبک است. هرکسی دستش به من بخورد یا مدال میگیرد، یا تا پای مدال پیش میرود.
یعنی تو با بدشانسی مدال را از دست میدهی؟
بدشانسی نیست. بدشانسی، یک بار، دو بار است نه 5-6 بار. مسئولیت این قضیه با خودم است و ربطی به فدراسیون، مربی و هیچ کس دیگری ندارد. همه چیز دست خودم است. بالاخره بعد از المپیک همه توقع مدال داشتهاند، اما خب من هم جدای از مسائل دیگر مصدومیت مچ و شست دارم و با وجود آن بازی میکنم و تا به حال هم حرفی از آن نزدهام.
مدال برنز تیمی، اتفاقات بد انفرادی را جبران کرد؟
ما توقع فینال را از خودمان داشتیم، اما تیم ما تیم جدیدی است و تازه با هم تمرین میکنیم. تیم ژاپن رنکینگ 8 دنیاست و قبل از ما چین را برده بود البته ما هم یک مثبت و منفی در بازی داشتیم و اگر اشتباه پیش نمیآمد، ژاپن را میبردیم. سال 2014 هم ما به ژاپن باخته بودیم، حالا با مربی فرانسوی کار میکند، جدای از آن 6 بازیکن آورده بود که دو نفر آنها حریف تمرینی بودند و سه مربی داشتند، یک ماسور، فیزیوتراپ. هر روز پزشک ژاپن دستم را فیکس میکرد. ما با چنین شرایطی در مسابقات حاضر میشویم البته من از آقای صالحی امیری تشکر میکنم که برای همراهی فخری با تیم ما رضایت هیأت اجرایی را گرفت. وقتی ما با ژاپنیها مسابقه داشتیم، با خودم فکر میکردم آنها نمیدانند ما چطور فخری را با خودمان بردیم. دلم میخواست برنده بازی با ژاپن باشیم تا لطف رئیس کمیته ملی المپیک را جبران کنیم، اما نشد.
قهرمانی آسیا به هماهنگی تیم برای نتیجه خوب اتفاق خوبی بود؟
قهرمانی آسیا، تدارکاتی که نبود اما برای بچهها خوب بود، نیما زاهدی در قهرمانی آسیا خیلی خوب کار کرد، من برایش خوشحالم و به خودش هم گفتهام که آینده سابر ایران است و اگر قدر خودش را بداند، مدالهای بزرگی میگیرد. ما تیم جدیدی داریم، بدون اینکه به بازی کنار هم عادت داشته باشیم، در حالی که ترکیب قبلی 15 سال کنار هم کار کرده بودیم و بعضی مواقع مجتبی، من یا محمد رهبری بازیهای درخشانی انجام میدادیم، اما قول میدهم این تیم هم نتایج درخشانی بگیرد، حتی بهتر از تیم قبلی. ما به جز نیما زاهدی، نیما آقایی را در اردو داریم که تا 4-5 سال آینده جایش را در ترکیب تیم ملی باز میکند، البته اتحاد و همدلی در تیم جدید حرف اول را میزند.
زمان زیادی به قهرمانی جهان نمانده، چه نتیجهای را پیشبینی میکنی؟
پیشبینی من خیلی خوب نیست، اما سعی میکنیم عالی کار کنیم. من هرچه دارم و ندارم را میگذارم تا دست خالی برنگردیم. به هر حال ما سرباز این مملکت هستیم و کاری جز تلاش و جنگیدن نداریم.
مهری رنجبر/ علی پاکدامن از حذف زودهنگامش در قهرمانی آسیا شرمنده است. شرمنده از اینکه نباید به حریف قزاقش میباخت و باخت. در حالی که با مصدومیت دستش شرایط خوبی نداشته اما نمیخواهد حرفی از آن بزند و در گفت و گو با «ایران» تنها قول جبران داد.
رقابتهای شمشیربازی قهرمانی آسیا اسلحه سابر چطور بود؟
قهرمانی آسیا برای من دو وجه داشت؛ وجه اول آن مسابقه انفرادی بود که اصلاً خوب نبودم و به شمشیرباز قزاقی باختم که چین و ژاپن را هم برد و مدال برنز آسیا را گرفت، اما من نباید به آن میباختم. نه اینکه او شمشیرباز بدی باشد، من خوب بازی نکردم. باخت و حذفی که مرا شرمنده خودم و مربی ام کرد، اما قول میدهم جبران کنم. وجه دوم آن مسابقه تیمی بود. ما با تیم جدیدی در قهرمانی آسیا حاضر شدیم که تا به حال با هم بازی نکرده بودیم. 15 سال من، مجتبی و محمد رهبری کنار هم بودیم، اما با این حال محمد فتوحی و نیما زاهدی هم عالی بودند. اگر بدشانسی نمیآوردیم، حالا نتیجه فرق میکرد، البته که ما در جام جهانی گرجستان هم با اختلاف دو امتیاز به آلمان باختیم و مدال نگرفتیم و جام جهانی مادرید هم با اختلاف یک امتیاز. اما شک نکنید تیم ما دوباره به روزهای اوجش برمیگردد.
مگر چه اتفاقی افتاد؟
اتفاق خاصی نیفتاد، اما در ورزش حرفهای فراز و نشیبها وجود دارد. من سه دوره پشت سر هم مدال قهرمانی آسیا گرفتهام. پارسال در جدول 8 تایی بودم، یک دوره به مجتبی عابدینی باختم و مدال نگرفتم. همیشه پای مدال بودهام، اگر باختهام به کسی بوده که مدال گرفته است. امسال در بازی مقابل حریف قزاق 15-14 باختم، من در ضربه آخر عقب بودم البته بازی که نهایت باید 5 تا 7 دقیقه طول بکشد، نیم ساعت زمان برد، همین مسأله باعث شد تا من تمرکزم را از دست بدهم.
چرا اینقدر طولانی شد؟
دوربین مسابقه خراب شد و 15 دقیقه زمان برد تا درست شود و با خرابی دوباره دوربین، 10 دقیقه بازی متوقف شد، همین توقف بازی تمرکز مرا بهم زد. من با آمادگی کاملم، دور اول مسابقه تمام برد شدم. شاید باور نکنید اما تمرین من بعد از المپیک توکیو، سه برابر قبل شده، همه تمریناتی را که برای المپیک توکیو انجام ندادم حالا انجام میدهم، اما نمیدانم انگار واقعاً قصه، قصه گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است. من درایتالیا به حریف فرانسوی باختم که 13-10 از او جلو بودم، هر چند داور اشتباه فاحشی کرد و بعد از بازی هم عذرخواهی کرد، یا در جام جهانی مادرید هم 15-14 باختم در حالی که از حریفم جلو بودم. انگار دست من برای حریفانم سبک است. هرکسی دستش به من بخورد یا مدال میگیرد، یا تا پای مدال پیش میرود.
یعنی تو با بدشانسی مدال را از دست میدهی؟
بدشانسی نیست. بدشانسی، یک بار، دو بار است نه 5-6 بار. مسئولیت این قضیه با خودم است و ربطی به فدراسیون، مربی و هیچ کس دیگری ندارد. همه چیز دست خودم است. بالاخره بعد از المپیک همه توقع مدال داشتهاند، اما خب من هم جدای از مسائل دیگر مصدومیت مچ و شست دارم و با وجود آن بازی میکنم و تا به حال هم حرفی از آن نزدهام.
مدال برنز تیمی، اتفاقات بد انفرادی را جبران کرد؟
ما توقع فینال را از خودمان داشتیم، اما تیم ما تیم جدیدی است و تازه با هم تمرین میکنیم. تیم ژاپن رنکینگ 8 دنیاست و قبل از ما چین را برده بود البته ما هم یک مثبت و منفی در بازی داشتیم و اگر اشتباه پیش نمیآمد، ژاپن را میبردیم. سال 2014 هم ما به ژاپن باخته بودیم، حالا با مربی فرانسوی کار میکند، جدای از آن 6 بازیکن آورده بود که دو نفر آنها حریف تمرینی بودند و سه مربی داشتند، یک ماسور، فیزیوتراپ. هر روز پزشک ژاپن دستم را فیکس میکرد. ما با چنین شرایطی در مسابقات حاضر میشویم البته من از آقای صالحی امیری تشکر میکنم که برای همراهی فخری با تیم ما رضایت هیأت اجرایی را گرفت. وقتی ما با ژاپنیها مسابقه داشتیم، با خودم فکر میکردم آنها نمیدانند ما چطور فخری را با خودمان بردیم. دلم میخواست برنده بازی با ژاپن باشیم تا لطف رئیس کمیته ملی المپیک را جبران کنیم، اما نشد.
قهرمانی آسیا به هماهنگی تیم برای نتیجه خوب اتفاق خوبی بود؟
قهرمانی آسیا، تدارکاتی که نبود اما برای بچهها خوب بود، نیما زاهدی در قهرمانی آسیا خیلی خوب کار کرد، من برایش خوشحالم و به خودش هم گفتهام که آینده سابر ایران است و اگر قدر خودش را بداند، مدالهای بزرگی میگیرد. ما تیم جدیدی داریم، بدون اینکه به بازی کنار هم عادت داشته باشیم، در حالی که ترکیب قبلی 15 سال کنار هم کار کرده بودیم و بعضی مواقع مجتبی، من یا محمد رهبری بازیهای درخشانی انجام میدادیم، اما قول میدهم این تیم هم نتایج درخشانی بگیرد، حتی بهتر از تیم قبلی. ما به جز نیما زاهدی، نیما آقایی را در اردو داریم که تا 4-5 سال آینده جایش را در ترکیب تیم ملی باز میکند، البته اتحاد و همدلی در تیم جدید حرف اول را میزند.
زمان زیادی به قهرمانی جهان نمانده، چه نتیجهای را پیشبینی میکنی؟
پیشبینی من خیلی خوب نیست، اما سعی میکنیم عالی کار کنیم. من هرچه دارم و ندارم را میگذارم تا دست خالی برنگردیم. به هر حال ما سرباز این مملکت هستیم و کاری جز تلاش و جنگیدن نداریم.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه