حیدری: حقم را خوردند!

فائزه زمانی/انتخابی وزن منفی 75 کیلوگرم تیم ملی کاراته حواشی زیادی داشت تا جایی که علیرضا حیدری بازی حساس مقابل بهمن عسگری قهرمان جهان را در لحظات پایانی با امتیازی شائبه‌برانگیز از دست داد و همین موضوع باعث اعتراضات حیدری شد. او در گفت‌و‌گو با خبرنگار «ایران» از حواشی مسابقات انتخابی تیم ملی صحبت کرد: «من 5 ماه در اردوهای تیم ملی بودم و 3 مرتبه انتخابی زدم. بهمن عسگری با ‌وجود محرومیت به خاطر دوپینگ، 2 ماه آخر به اردوهای تیم ملی اضافه شد در صورتی که طبق قوانین بین‌المللی، باید 2هفته مانده به پایان محرومیتش در اردوهای تیم ملی حضور پیدا می‌کرد. اعتراض ما به کادر فنی فایده نداشت و عسگری فقط در آخرین انتخابی حضور پیدا کرد. من در جریان انتخابی و در بازی مقابل عسگری تا ثانیه‌های آخر 2 امتیاز جلو بودم که در لحظات پایانی امتیازی ناعادلانه به ضربه عسگری دادند و او را برنده کردند. برخلاف گفته‌ها بعد از پایان بازی هیچ توهینی به داور نکردم و فقط با کادرفنی صحبت کردم. معمولاً در انتخابی‌های تیم ملی داور حق تام ندارد و کادرفنی براحتی می‌تواند اظهارنظر کرده و در تصمیمات داوری دخالت کند یا حتی تقاضای تکرار بازی را داشته باشد.من شک ندارم اگر این داستان برعکس بود و من در لحظات پایانی چنین امتیازی می‌گرفتم کادرفنی در داوری دخالت می‌کرد.فدراسیون برای این مسابقات ویدیو چک در نظر گرفته بود اما فقط برای درستی امتیازات خود بازیکن و نه حریفش.از طرفی قرار بود یک نفر از کادر فنی پشت دستگاه ویدیو چک بنشیند که این اتفاق نیفتاد.»
حیدری تأکید کرد اعتراضش به کادر فنی محترمانه بوده است: «من به اجسام کنار زمین لگدی پرتاب نکردم و فقط موقع خروج از سالن به در خروجی یک لگد زدم. مسابقات انتخابی به‌صورت دوره‌ای برگزار شد و نه تک حذفی، بنابراین شیکاک یا اخراج بازیکنان معنایی ندارد و من بعد آن بازی، 7 مسابقه دیگر داشتم اما من را کنار گذاشتند. من به هیچ کسی بی‌احترامی نکردم و فقط بعد از 5 ماه تمرین، سختی و اخراج از دانشگاه به خاطر حضور در اردوهای تیم ملی، از حق خودم دفاع کردم. من به خاطر کاراته از دانشگاه اخراج شدم و درست نبود که اینگونه حق من را بخورند.» او حالا به‌دنبال اثبات خودش در مسابقات آینده است:«به من گفتند که باید از داوران معذرت خواهی کنم اما من این کار را نکرده و فقط جلوی چشم همه از شهرام هروی سرمربی تیم ملی معذرت خواهی کردم.با این رفتارها هرکاراته کایی از کاراته زده می‌شود، اگر در این 5 ماه به جای حضور در اردوها سرکلاس‌های دانشگاه نشسته بودم حداقل لیسانسم را گرفته بودم. حالا امیدوارم سال بعد در مسابقات آسیایی و جهانی رده امید باردیگر خودم را به کاراته ثابت کنم.»