واقعیتهای ذهن و بدن
به رژیم گرفتن فکر میکنید؟
آزاده سهرابی
روانشناس
از حوزههای مهم روانشناسی کمک به افراد برای حل چالشهایی است که در زندگی شخصی و در دنیای فردی با آن روبهرو هستند. مثلاً در این فرصت میخواهیم چالش فردی با موضوع اضافه وزن را بررسی کنیم. در دنیای امروز و بهدلیل تبلیغات فراوانی که می شود، لاغری یک مزیت برای بسیاری از افراد بخصوص نوجوانها و جوانها شده است مخصوصاً برای جامعه جوانان و نوجوانان که بیش از مزیت یک فوریت است. به این معنا که مدام خودشان را در آینه ببینند، وزن خود را چک کنند، رژیمهای سفت و سخت بگیرند و... تا مبادا در دایره افراد چاق قرار بگیرند. حال در این دنیای فردی چاقی یعنی تنها کمی اضافه وزن خارج از مطلوبی که آن فرد در نظر دارد. این مطلوب ممکن است از دید من و شما بسیار لاغر معنی شود. حتماً دیده اید فردی را که از اضافه وزنش گلایه دارد، در حال گرفتن رژیم است اما از نظر شما کاملاً اندام مناسبی دارد.
در برخی مواقع این حساسیت به اختلال کم اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی تبدیل میشود که از این اختلال میگذریم چون افراد دارای این اختلالها حتماً نیاز به مداخله دارویی و روان درمانی دارند.
در این فرصت محل بحث ما آن دسته افرادی هستند که مدام برای رسیدن به وزن مطلوبشان رژیم میگیرند و بعد از رها کردن آن به وزنی بیش از رژیم گرفتن برمیگردند و همین باعث سرخوردگی بیشتر و رژیم سختتر بعدی میشود. احتمالاً متهم به عدم اراده هم میشوند. عزت نفسشان زیر سؤال میرود و...
اما واقعیت این است که در بحث سلامت روان بدرستی علت شکست در رژیم گرفتن و اضافه وزن بیشتر پس از رها کردن آن توضیح داده شده است. سلولهای چربی در بدن ما هورمونی تولید میکنند که به مغز فرمان میدهد به اندازه کافی چربی در بدن انباشته شده (به لحاظ تکاملی و احساس امنیت برای زنده ماندن این پیام بسیار مهم است) وقتی وزن کاهش پیدا میکند - در ابتدای رژیم - میزان این هورمون کم میشود و از ذخیره چربی استفاده میشود و فرد مدام احساس گرسنگی دارد. حتی بدن سوختوساز را کاهش میدهد تا ذخیره انرژی بماند. حالا فرض کنید شما رژیم را رها کردید.
حالا بدن شما اشتهای بیش از اندازه و ناگهانی خواهد داشت در حالی که همچنان سوخت و ساز با احتیاط عمل میکند تا انرژی ذخیره بماند پس کالری کمتری مصرف میشود. در نتیجه شما بدن خود را در سوخت و ساز با رژیم گرفتن محتاط میکنید و این باعث میشود در وقت رها کردن رژیم همین علیه شما و وزن بدنتان شود.
از سوی دیگر کاهش وزنهای مکرر و افزایش وزن بعد از آن باعث ایجاد و افزایش استرس در بدن میشود.
در این زمینه اصطلاحی به کار برده میشود که به آن اثر یویو میگویند. در اثر یویو، وزن کم میشود، اما پس از آن دوباره وزن خود را بهدست آورده و چرخه معیوبی ایجاد میشود که کاهش وزن هر بار دشوارتر و به مرور زمان وزن بیشتر میشود.
این مسأله عواقب جدی بر سلامت روان افراد میگذارد و از حافظه و تمرکز تا خواب را به خطر میاندازد و اختلالات جدی روانی را ممکن است به همراه داشته باشد.
روانشناس
از حوزههای مهم روانشناسی کمک به افراد برای حل چالشهایی است که در زندگی شخصی و در دنیای فردی با آن روبهرو هستند. مثلاً در این فرصت میخواهیم چالش فردی با موضوع اضافه وزن را بررسی کنیم. در دنیای امروز و بهدلیل تبلیغات فراوانی که می شود، لاغری یک مزیت برای بسیاری از افراد بخصوص نوجوانها و جوانها شده است مخصوصاً برای جامعه جوانان و نوجوانان که بیش از مزیت یک فوریت است. به این معنا که مدام خودشان را در آینه ببینند، وزن خود را چک کنند، رژیمهای سفت و سخت بگیرند و... تا مبادا در دایره افراد چاق قرار بگیرند. حال در این دنیای فردی چاقی یعنی تنها کمی اضافه وزن خارج از مطلوبی که آن فرد در نظر دارد. این مطلوب ممکن است از دید من و شما بسیار لاغر معنی شود. حتماً دیده اید فردی را که از اضافه وزنش گلایه دارد، در حال گرفتن رژیم است اما از نظر شما کاملاً اندام مناسبی دارد.
در برخی مواقع این حساسیت به اختلال کم اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی تبدیل میشود که از این اختلال میگذریم چون افراد دارای این اختلالها حتماً نیاز به مداخله دارویی و روان درمانی دارند.
در این فرصت محل بحث ما آن دسته افرادی هستند که مدام برای رسیدن به وزن مطلوبشان رژیم میگیرند و بعد از رها کردن آن به وزنی بیش از رژیم گرفتن برمیگردند و همین باعث سرخوردگی بیشتر و رژیم سختتر بعدی میشود. احتمالاً متهم به عدم اراده هم میشوند. عزت نفسشان زیر سؤال میرود و...
اما واقعیت این است که در بحث سلامت روان بدرستی علت شکست در رژیم گرفتن و اضافه وزن بیشتر پس از رها کردن آن توضیح داده شده است. سلولهای چربی در بدن ما هورمونی تولید میکنند که به مغز فرمان میدهد به اندازه کافی چربی در بدن انباشته شده (به لحاظ تکاملی و احساس امنیت برای زنده ماندن این پیام بسیار مهم است) وقتی وزن کاهش پیدا میکند - در ابتدای رژیم - میزان این هورمون کم میشود و از ذخیره چربی استفاده میشود و فرد مدام احساس گرسنگی دارد. حتی بدن سوختوساز را کاهش میدهد تا ذخیره انرژی بماند. حالا فرض کنید شما رژیم را رها کردید.
حالا بدن شما اشتهای بیش از اندازه و ناگهانی خواهد داشت در حالی که همچنان سوخت و ساز با احتیاط عمل میکند تا انرژی ذخیره بماند پس کالری کمتری مصرف میشود. در نتیجه شما بدن خود را در سوخت و ساز با رژیم گرفتن محتاط میکنید و این باعث میشود در وقت رها کردن رژیم همین علیه شما و وزن بدنتان شود.
از سوی دیگر کاهش وزنهای مکرر و افزایش وزن بعد از آن باعث ایجاد و افزایش استرس در بدن میشود.
در این زمینه اصطلاحی به کار برده میشود که به آن اثر یویو میگویند. در اثر یویو، وزن کم میشود، اما پس از آن دوباره وزن خود را بهدست آورده و چرخه معیوبی ایجاد میشود که کاهش وزن هر بار دشوارتر و به مرور زمان وزن بیشتر میشود.
این مسأله عواقب جدی بر سلامت روان افراد میگذارد و از حافظه و تمرکز تا خواب را به خطر میاندازد و اختلالات جدی روانی را ممکن است به همراه داشته باشد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه