لذت شنیدن تصنیف‌های قدیمی با «نغمه چنگ»


رضا مهدوی
موسیقی پژوه و نوازنده سنتور
آرایش و بازآفرینی موسیقایی با کلام و بی‌کلام، به نوعی از زمان شکوفایی و شهرت استاد فرامرز پایور در نیمه‌های دهه 1340 به بعد کلید خورد و سپس گروه مرکز حفظ و اشاعه رادیو تلویزیون ملی به سرپرستی استاد رضا شفیعیان و بعدتر استاد محمدرضا لطفی و استاد حسین علیزاده با تنظیم‌های متفاوت‌تر از گروه فرامرز پایور یکی پس از دیگری رُخ می‌‌نمود و گوش‌ها را می‌‌نواخت. در مجموعه «نغمه چنگ» با گروه پایور این بار به سرپرستی شاگردش سعید ثابت، سعی شده همان صدادهی- البته با اندکی ذوق ورزی که موفق هم نبوده- از آثار و قطعات قدیمی و تنظیم‌های فرامرز خان پایور را به گوش برساند. خلاقیت و قدرت و تمرکز و توانایی در فرم اجرا و شکل دهی آنسامبل و در نهایت خروجی با کوالیته بالا نوعی انحصار است برای فرامرز پایور که هر که بخواهد جای پای او بگذارد، به مثابه مَثَلِ معروف«کار هر بز نیست خرمن کوفتن، گاو نر می‌‌خواهد و مرد کهن » است!
صدای قابل توجه و گرم شهرام آبرومند از دیار آذربایجان که دوره‌های ردیف آوازی را از همان مکتب تبریز آغاز و پس از سال‌ها از محضر محسن کرامتی ردیف آوازی طاهرزاده را آموخت و در نهایت به دوره‌های پاره وقت استاد محمدرضا شجریان راه یافت. خوشبختانه درک محضر تلفیق شعر و موسیقی استاد مشکاتیان نیز برایش راهگشا شد. مجموعه «نغمه چنگ» شامل 10 قطعه است: راز و نیاز، ساز و آواز، تصنیف امان، چهار مضراب سنتور و ارکستر، تصنیف بهانه، تصنیف نازاردلی، ضربی نغمه و فرود، ساز و آواز با نی و سنتور، تصنیف نغمه و چنگ و در پایان رِنگ شور.
شهرام آبرومند هنرمند و خواننده‌ای است خوش مشرب و باصفا و با احساس و طالب آموختن که همه گاه به دنبال نکته‌های تازه است. در سرزمین آواز غوطه‌ور است و سیال درمی‌‌نوردد،تا مکاتب آوازی را با حرفی شگرف و آوازی نو منبعث از فرهنگ موسیقایی قدیم از خوانندگان متبحر و دارای ویژگی بیابد. صدایش قابلیت و انعطاف لازم را برای یک ساعت آلبوم به صورت سؤال و جواب ساز و آواز بدون ارکستر  دارد که امید می‌‌رود در آینده بیشتر بدان بپردازد. امروزه آواز خوانی از نوع نرم و با کیفیت و تحمل پذیر آن کم یافت می‌‌شود! آواز از جایگاه بالا و شاخصیت خاص در موسیقی و عموم مردم ایران برخوردار است ،همان گونه که فرم و قالب بداهه خوانی و بداهه‌نوازی مقبولیت دارد و البته نیازمند استعداد ویژه در توانایی ارائه الحان و رعایت ضمایم نغمگی و ریتم و تمپو است که کار هر کس هم نیست. لازمه ماندگاری هر خواننده‌ استمرار در فنون آوازی و خوانش صحیح دیوان‌های شعری است که با تکنیک دقیق قدمایی و درعین حال تلفیق با روزآمدی در کنار ذوق ورزی‌های بدون هرگونه تقلید مانا می‌‌کند صاحب نفس را.
گفتنی است استاد محمد اسماعیلی تنبک نواخته، سعید ثابت سنتور، علیرضا دریایی کمانچه، حسین رضا تار- بمتار، زمان خیری نِی، بهنوش بهنام نیا عود، رضا آبایی قیچک، سمانه باروتی عود، بنفشه بختیاری سنتور بم و بهناز بهنام نیا عود که بی‌شک مهارت این نوازندگان درصدادهی (سونوریته) هر چه بهترِ کار گروهی نقش مؤثر دارند.

نغمه چنگ
آواز: شهرام آبرومند
آهنگسازی فرامرز پایور
تولید: طنین ققنوس دیار
سال 1399

آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7943/24/618082/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها