جوابیه دانشگاه هنر اصفهان

روزنامه ایران در مطلبی با عنوان «87 درصد زنان فرانسوی مورد تعرض قرار می‌گیرند» در صفحه 6 شماره 7936 به ابعاد ناامنی زنان در فرانسه پرداخت و نویسنده در انتهای مطلب، به طرح مسأله‌ای درباره برخی دانشگاه‌های هنر ایران پرداخته بود. بر همین اساس دانشگاه هنر اصفهان، در پاسخ به مطلب فوق‌الذکر و در راستای تبیین موضوع، در مورخ 12/04/1401 متنی را به دفتر روزنامه ارسال کرده است. ابتدا بخش‌هایی از این جوابیه آورده می‌شود و سپس توضیحاتی ارائه می‌گردد.
بخش‌هایی از جوابیه دانشگاه هنر اصفهان: «تأملی در تاریخ تأسیس دانشگاه‌های هنر نشان می‌دهد این دانشگاه‌ها بیشترین دوران عمر خود را در دوره نظام مقدس جمهوری اسلامی سپری کرده و تلاش نموده‌اند منطبق بر آموزه‌های اسلامی و انقلابی، دانشجویان متخصص و متعهد تربیت نمایند تا هنر متعالی خود را در خدمت نظام و انقلاب قرار دهند. واقعیت این ادعا با تحقیق در نقش فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های هنر هویدا می‌شود. گرچه سرفصل برخی از رشته‌های دانشگاه‌های هنر هم مانند دانشگاه‌های علوم انسانی و فنی مهندسی، منطبق با رشته‌های غربی است، اما در دوران پربرکت انقلاب اسلامی، سرفصل و محتوای اغلب رشته‌ها متناسب با فرهنگ و هنر ایرانی – اسلامی تدوین شده است. در عین حال در همان رشته‌هایی که به زعم نویسنده محترم مقاله، به‌شدت غرب زده‌اند واحدهایی در شرح درس خود متناسب با ایران و اسلام گنجانده‌اند: واحدهایی چون هنر اسلامی، حکمت هنر اسلامی، هنر و تمدن اسلامی، تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی و... بسیاری از رشته‌ها اساساً ماهیت ایرانی و اسلامی دارند از قبیل صنایع دستی، فرش، کتابت و نگارگری و هنر اسلامی که تا مقطع دکتری در برخی از رشته‌ها ادامه می‌یابد. چگونه ممکن است که چنین رشته‌هایی ریشه ایرانی و اسلامی نداشته باشند؟
... به نمایندگی از دانشگاهیان شریف و ارجمند دانشگاه هنر اصفهان، بر نقش برجسته دانشگاه‌های هنر در تبیین و ترویج هنر ناب اسلامی و انقلابی در ۴۰ سال گذشته تأکید می‌کنیم و با یادآوری خیل عظیم هنرمندان متخصص، متعهد و انقلابی که در این دانشگاه و دیگر دانشگاه‌های هنر تربیت شده‌اند و شهیدان سرافرازی که از دانشگاه‌های هنر عازم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شدند و با یادآوری سردار شهید بهروز مرادی دانشجوی شهید دانشگاه هنر اصفهان و راوی بزرگ فتح خرمشهر که هنوز آثار هنری‌اش بر در و دیوار خرمشهر خودنمایی می‌کند، از آن روزنامه محترم می‌خواهیم نسبت به توضیح و اصلاح ذهنیت ایجاد شده در بین دانشگاهیان متعهد دانشگاه‌های هنر همت گمارند».
پاسخ «ایران»: باید توجه داشت که مطلب منتشره از همان ابتدا با تحریف برخی رسانه ها، به دستاویزی برای هجمه‌های رسانه‌ای تبدیل شد و برخی رسانه‌ها با به انحراف کشیدن اصل موضوع و تلاش برای جنجال‌سازی سعی کردند اهداف رسانه‌ای خود را به پیش ببرند. در این رابطه چند نکته قابل ذکر است؛
اول آنکه مطلب مورد اشاره به دانشگاه خاصی اشاره نکرده است و جامعه هدف آن برخی دانشگاه‌های هنر بوده‌اند. همچنین منظور از عبارت دانشگاه‌های هنر نه دانشگاه‌هایی با نام خاص هنر بلکه دانشگاه‌هایی بوده که عمدتاً رشته‌های هنری را در سرفصل‌های آموزشی خود گنجانده‌اند و عبارتی عام است.  دوم، گزاره  مطرح شده  درباره دانشگاه‌های هنر در مطلب مورد اشاره، با استناد به مطلبی با عنوان «جامعه ایران برای فعالیت زنان، فرهنگی‌تر و امن‌تر از فرانسه» با شناسه 15817 در وبگاه «معاونت امور زنان و خانواده» نگاشته شده که در آن ضمن بررسی پژوهش دانشگاه تهران درباره وضعیت زنان در ایران، به موضوع دانشگاه‌های هنر نیز اشاره شده است. 
سوم آنکه بخشی از گزارش‌های مورد اشاره، در اخبار منتشره در خبرگزاری‌های معتبر قابل بررسی و پیگیری است؛ نتیجه‌گیری از اخبار منتشره درباره موضوع مورد بحث، توسط نگارنده صورت گرفته و نسبی بوده است؛ در عین حال شیوه جمله‌بندی نگارنده مطلب ممکن است سوء‌تفاهم‌هایی ایجاد کرده باشد که در این مطلب توضیحاتی در جهت رفع آنها ذکر شد. در پایان با تأکید بر اینکه در مطلب مورد اشاره، از هیچ دانشگاهی نام برده نشده، از این‌رو درج این پاسخ، صرفاً براساس درخواست آن دانشگاه محترم و به منظور آگاهی خوانندگان صورت گرفته است.
چهارم، خاطرنشان می‌شود که جنجال‌سازی‌های برخی رسانه‌های مغرض پیرامون مطلب، سبب شده تا اصل موضوع به حاشیه برود و به نظر می‌رسد که مسئولان آن دانشگاه نیز تحت تأثیر این جنجال سازی‌ها قرار گرفته و به اصل موضوع چندان توجهی نشده است. بدیهی است که طراحی سرفصل‌های درسی پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا حال حاضر تحول قابل توجهی داشته و گنجاندن سرفصل‌های درسی مرتبط با هنر اسلامی قابل انکار نیست. اما متن ارسال شده از سوی آن نهاد نیز همچنان به برخی مسائل پاسخ نداده است؛ برای نمونه جای طرح این سؤال وجود دارد که چرا رشته تعزیه با وجود اصالت و قدمتی که دارد هنوز در دانشگاه‌های هنر چندان جایگاهی را به خود اختصاص نداده است. روشن است که این سؤال تنها یک نمونه از مسأله‌ای کلان است و صرفاً جنبه طرح بحث دارد.