نشریات افشاگر غربی هم قدرت تأدیب رژیم تلآویو را ندارند
عبور اسرائیل از آخرین خط قرمزها
جاناتان کوک،تحلیلگر امریکایی
مترجم: وصال روحانی
چندی پیش روزنامه امریکایی نیویورک تایمز در گزارشی تحلیلی اعتراف کرد، قتل «شیرین ابوعاقله»، روزنامهنگار فلسطینی به احتمال قریب به یقین توسط تک تیراندازان رژیم صهیونیستی صورت پذیرفته است. این نشریه آورده بود: «محل این تیراندازی در جنین و در نزدیکی محل استقرار یک پایگاه نظامی اسرائیل بوده و امکان ندارد از چنان مکانی افرادی بجز اسرائیلیها امکان شروع یک تهاجم را داشته باشند. 16 گلوله به سمت اجتماع خبرنگاران فلسطینی شلیک شده و شماری از آنها جان ابوعاقله را گرفته است.»
پیش از آن نیز شبکه خبری سیانان معترف شده بود، تیراندازیهایی که در آن شیرین ابوعاقله جان خود را از دست داد، توسط سربازان رژیم اشغالگر قدس مدیریت و اجرا شده است. وقتی رسانههای وابسته به امریکا هم اعتراف میکنند که شهادت ابوعاقله کار اسرائیلیها بوده است باید پی برد که ضربه وارده به رژیم تلآویو بر اثر اینگونه افشاگریها مهلک و عظیم بوده است. این رژیم امید داشت مرور زمان شهادت ابوعاقله را به دست فراموشی بسپارد اما در مدتی که از آن واقعه میگذرد تقریباً هر روز افشاگری و خبر تازهای در این ارتباط انعکاس یافته است. بدتر از همه رفتار دولت امریکا است که مادامی که در نوار غزه و کرانه باختری جانباختهها فلسطینی باشند، کوچکترین اهمیتی برای آن قائل نیست و فقط وقتی حساسیت نشان میدهد که حذف شدهها صهیونیست و وابسته به رژیم کودککش تلآویو باشند.
هیچ اهتمامی در کاخ سفید مشاهده نمیشود
واقعیت امر این است که مقامهای امنیتی اسرائیل خود بخوبی میدانند که دقیقاً کدام یک از سربازانشان که در منطقه جنین مستقر هستند تیر خلاص ابوعاقله را شلیک کرده است ولی او و نظایر وی را تحت پوشش خود قرار دادهاند. همان طور که نیویورک تایمز در انتهای گزارش خبری خود تأکید کرده بود، کافی است امریکاییهایی که مسئول رسیدگی به این پرونده هستند، روی جزئیات واقعه و آنچه در گزارش این روزنامه آمده دقیق شوند و پرونده و نام واوصاف تک تیراندازان صهیونیستی را که در آن روز وزمان خاص در جنین حاضر بودهاند از درون برگههای امنیتی اسرائیلیها استخراج و روی آنها مطالعه کنند. فقط چند دقیقه طول خواهد کشید تا هویت ضارب مشخص و مجازات وی میسر شود اما واقعیت این است که کاخ سفید کوچکترین جدیت و اهتمامی در این راه ندارد.
مرگ تلخ ابوعاقله تأکید تازهای بر این واقعیت بوده است که جهان رسانهای در غرب نیز قدرت تأدیب رژیم سفاک صهیونیستی را ندارد و اوج تواناییاش فقط افشای برخی حقایق مرتبط با هویت واقعی اسرائیل و مقاصد پنهانی امریکا است. با این حال روند حذف ابوعاقله بقدری سبعانه و صریح بود که اسرائیل با ارتکاب این عمل ناشیانه عملاً از آخرین خط قرمزهای موجود گذر کرد و حالا همان نشریات غربی بهرغم ناتوانی در مجازات رژیم تلآویو بیش از پیش به افشای هویت پلید صهیونیستها ترغیب شدهاند. در کنار آن مردم غرب نیز فزونتر از گذشته بیدار شده و بر حجم حمایت خویش ازملت فلسطین افزودهاند.
برخوردهای دوگانه
وقتی دوسال و اندی پیش جمال خاشقجی، روزنامهنگار معترض سعودی با طراحی محمدبن سلمان ولیعهد زیادهخواه عربستان در ترکیه ترور و جسدش مفقود شد اولین مصادیق افشاگریهای مؤثر سیاسی در میان مطبوعات بزرگ غربی نسبت به اینگونه حوادث رؤیت و در قالب مطالبشان هویدا شد و ماجرای اخیر ابوعاقله آن روند را پررنگتر کرده است. دولت امریکا در تمام این مدت کوشیده است، پوششی نامحسوس بر قتل خاشقجی بیندازد و با اینکه جو بایدن از سیاستهای متخذه دربار سعودی انتقاداتی کرده اما به طور صریح به قضیه خاشقجی ورود نکرده و آن را یکی از اولویتهای خود نشمرده است. بسیار عجیب است که کاخ سفید اینگونه با ماجراهای تلخ ابوعاقله و خاشقجی برخورد میکند و هدفش رفع و رجوع این مسائل است اما هر حرکت جبرانی از سوی فلسطینیهای رنج کشیده را نوعی ترور در حق اسرائیلیها توصیف کرده و آنها را بابت آن سرزنش میکند.
آنها برای خود زمان میخرند
آنچه امریکا علاقهای به افشای آن ندارد، این است که در سنوات و دهههای اخیر هزاران کودک و زن غیرمسلح فلسطینی ساکن نوار غزه، براثر تیراندازیهای کور لشکر صهیونیستی جان خود را از دسته دادهاند اما به سبب بیتفاوتی قدرتهای غربی نسبت به این مسأله نه تنها قاتلان تحت پیگرد قضایی قرار نگرفتهاند بلکه در خفا جایزه و ارتقای درجه هم گرفتهاند. آنتونی بلینکن، وزیر خارجه امریکا در پزهای تبلیغاتیاش چند بار مدعی شده، پرونده مرگ خاشقجی همچنان مفتوح و در دست بررسی است ولی واقعیت امر این است که آنها فقط دارند برای خود زمان میخرند و امیدوارند یکی دو سال بعد کمتر کسی این قضیه را وارد یک چرخه قضایی و صدور رأی کیفری را در مورد آن الزامی کند. گزارشهای یک سال اخیر واحد تحقیقاتی سازمان ملل حاکی از آن است که در جریان تیراندازیهای طراحی شده و هدفمند اسرائیلیها در سرزمینهای اشغالی حدود 1400 فلسطینی که اهداف مستقیم آنها بودهاند، جان باختهاند.
بنابراین تأکید صرف و مستقیم روی مرگ ابوعاقله مردم جهان را از لمس این حقیقت مهم باز میدارد که اسرائیلیها طیف بسیار وسیعتری را در معرض حملات تروریستی خود قرار دادهاند و قضیه، فقط قضیه حذف یک یا دو نفر خاص نبوده است.
حتی در روزنامه «هاآرتص» اسرائیل هر هفته یک ستون به چاپ میرسد که در آن شرح هدف گرفتن یکی از مخالفان عمده رژیم میآید و این سلسله مقالات که به قلم گیدئون لوی است، این نکته را آشکار میسازد که «ابوعاقله»ها فراوان بودهاند اما بسیاری آنها در سکوت خبری ترور شدهاند و رژیم صهیونیستی از رسانهای نشدن این سلسله ترورها بهرههای فراوانی برده است. وقتی جو بایدن ادعا میکند از هرگونه تحقیقی درباره هدفمند بودن عملیات نظامی رژیم صهیونیستی در جای جای سرزمینهای اشغالی استقبال میکند و حاضر است در صورت اثبات این هدفمندی طرفهای اسرائیلی را به صراحت به مردم جهان معرفی کند، هرگز این را بیان نمیکند که اولاً گروههای تحقیق در این خصوص از کدام افراد شکل میگیرد و ثانیاً روشهای کاری آنها از چه قرار و مبتنی بر کدام فاکتورها خواهد بود. تاریخ از یاد نبرده است که هرگاه یک بپاخیزی ولو کوچک در سازمان ملل و یا حرکتی از جانب سازمانهای حقیقتیاب موجب کشف کجرویهای دولت تلآویو شده و نوبت به صدور رأی سازمان ملل رسیده، دولت امریکا از اولین نهادهایی بوده که مانع این امر شده و روند اعمال مجازات را متوقف و یا حکم صادره را لغو کرده و یا حداقل به حالت تعلیق درآورده است.
عوامل اسفبار تولید امنیت برای اسرائیل
رویکرد چندباره دولتهای مخالف رژیم نژادپرست اسرائیل به «دیوان عدالت لاهه» در هلند برای رسیدگی به جنایات این رژیم نیز بیحاصل مانده زیرا رفت و آمد دولتهای ذینفوذ غربی در این نهاد هم محسوس است و این دیوان هم نمیتواند جنایات گسترده اسرائیل در سرزمینهای اشغالی و حاصل دو دهه حضور سرشار از قانونشکنیهای سربازان امریکایی در افغانستان و عراق را بررسی قضایی و مجازات کیفری کند. اینها عوامل اسفباری هستند که به رژیم غاصب صهیونیستی نوعی امنیت جانی در عین کجمداریهای بیشرمانه آنها ارزانی داشته است.
منبع: Middle East Eye
مترجم: وصال روحانی
چندی پیش روزنامه امریکایی نیویورک تایمز در گزارشی تحلیلی اعتراف کرد، قتل «شیرین ابوعاقله»، روزنامهنگار فلسطینی به احتمال قریب به یقین توسط تک تیراندازان رژیم صهیونیستی صورت پذیرفته است. این نشریه آورده بود: «محل این تیراندازی در جنین و در نزدیکی محل استقرار یک پایگاه نظامی اسرائیل بوده و امکان ندارد از چنان مکانی افرادی بجز اسرائیلیها امکان شروع یک تهاجم را داشته باشند. 16 گلوله به سمت اجتماع خبرنگاران فلسطینی شلیک شده و شماری از آنها جان ابوعاقله را گرفته است.»
پیش از آن نیز شبکه خبری سیانان معترف شده بود، تیراندازیهایی که در آن شیرین ابوعاقله جان خود را از دست داد، توسط سربازان رژیم اشغالگر قدس مدیریت و اجرا شده است. وقتی رسانههای وابسته به امریکا هم اعتراف میکنند که شهادت ابوعاقله کار اسرائیلیها بوده است باید پی برد که ضربه وارده به رژیم تلآویو بر اثر اینگونه افشاگریها مهلک و عظیم بوده است. این رژیم امید داشت مرور زمان شهادت ابوعاقله را به دست فراموشی بسپارد اما در مدتی که از آن واقعه میگذرد تقریباً هر روز افشاگری و خبر تازهای در این ارتباط انعکاس یافته است. بدتر از همه رفتار دولت امریکا است که مادامی که در نوار غزه و کرانه باختری جانباختهها فلسطینی باشند، کوچکترین اهمیتی برای آن قائل نیست و فقط وقتی حساسیت نشان میدهد که حذف شدهها صهیونیست و وابسته به رژیم کودککش تلآویو باشند.
هیچ اهتمامی در کاخ سفید مشاهده نمیشود
واقعیت امر این است که مقامهای امنیتی اسرائیل خود بخوبی میدانند که دقیقاً کدام یک از سربازانشان که در منطقه جنین مستقر هستند تیر خلاص ابوعاقله را شلیک کرده است ولی او و نظایر وی را تحت پوشش خود قرار دادهاند. همان طور که نیویورک تایمز در انتهای گزارش خبری خود تأکید کرده بود، کافی است امریکاییهایی که مسئول رسیدگی به این پرونده هستند، روی جزئیات واقعه و آنچه در گزارش این روزنامه آمده دقیق شوند و پرونده و نام واوصاف تک تیراندازان صهیونیستی را که در آن روز وزمان خاص در جنین حاضر بودهاند از درون برگههای امنیتی اسرائیلیها استخراج و روی آنها مطالعه کنند. فقط چند دقیقه طول خواهد کشید تا هویت ضارب مشخص و مجازات وی میسر شود اما واقعیت این است که کاخ سفید کوچکترین جدیت و اهتمامی در این راه ندارد.
مرگ تلخ ابوعاقله تأکید تازهای بر این واقعیت بوده است که جهان رسانهای در غرب نیز قدرت تأدیب رژیم سفاک صهیونیستی را ندارد و اوج تواناییاش فقط افشای برخی حقایق مرتبط با هویت واقعی اسرائیل و مقاصد پنهانی امریکا است. با این حال روند حذف ابوعاقله بقدری سبعانه و صریح بود که اسرائیل با ارتکاب این عمل ناشیانه عملاً از آخرین خط قرمزهای موجود گذر کرد و حالا همان نشریات غربی بهرغم ناتوانی در مجازات رژیم تلآویو بیش از پیش به افشای هویت پلید صهیونیستها ترغیب شدهاند. در کنار آن مردم غرب نیز فزونتر از گذشته بیدار شده و بر حجم حمایت خویش ازملت فلسطین افزودهاند.
برخوردهای دوگانه
وقتی دوسال و اندی پیش جمال خاشقجی، روزنامهنگار معترض سعودی با طراحی محمدبن سلمان ولیعهد زیادهخواه عربستان در ترکیه ترور و جسدش مفقود شد اولین مصادیق افشاگریهای مؤثر سیاسی در میان مطبوعات بزرگ غربی نسبت به اینگونه حوادث رؤیت و در قالب مطالبشان هویدا شد و ماجرای اخیر ابوعاقله آن روند را پررنگتر کرده است. دولت امریکا در تمام این مدت کوشیده است، پوششی نامحسوس بر قتل خاشقجی بیندازد و با اینکه جو بایدن از سیاستهای متخذه دربار سعودی انتقاداتی کرده اما به طور صریح به قضیه خاشقجی ورود نکرده و آن را یکی از اولویتهای خود نشمرده است. بسیار عجیب است که کاخ سفید اینگونه با ماجراهای تلخ ابوعاقله و خاشقجی برخورد میکند و هدفش رفع و رجوع این مسائل است اما هر حرکت جبرانی از سوی فلسطینیهای رنج کشیده را نوعی ترور در حق اسرائیلیها توصیف کرده و آنها را بابت آن سرزنش میکند.
آنها برای خود زمان میخرند
آنچه امریکا علاقهای به افشای آن ندارد، این است که در سنوات و دهههای اخیر هزاران کودک و زن غیرمسلح فلسطینی ساکن نوار غزه، براثر تیراندازیهای کور لشکر صهیونیستی جان خود را از دسته دادهاند اما به سبب بیتفاوتی قدرتهای غربی نسبت به این مسأله نه تنها قاتلان تحت پیگرد قضایی قرار نگرفتهاند بلکه در خفا جایزه و ارتقای درجه هم گرفتهاند. آنتونی بلینکن، وزیر خارجه امریکا در پزهای تبلیغاتیاش چند بار مدعی شده، پرونده مرگ خاشقجی همچنان مفتوح و در دست بررسی است ولی واقعیت امر این است که آنها فقط دارند برای خود زمان میخرند و امیدوارند یکی دو سال بعد کمتر کسی این قضیه را وارد یک چرخه قضایی و صدور رأی کیفری را در مورد آن الزامی کند. گزارشهای یک سال اخیر واحد تحقیقاتی سازمان ملل حاکی از آن است که در جریان تیراندازیهای طراحی شده و هدفمند اسرائیلیها در سرزمینهای اشغالی حدود 1400 فلسطینی که اهداف مستقیم آنها بودهاند، جان باختهاند.
بنابراین تأکید صرف و مستقیم روی مرگ ابوعاقله مردم جهان را از لمس این حقیقت مهم باز میدارد که اسرائیلیها طیف بسیار وسیعتری را در معرض حملات تروریستی خود قرار دادهاند و قضیه، فقط قضیه حذف یک یا دو نفر خاص نبوده است.
حتی در روزنامه «هاآرتص» اسرائیل هر هفته یک ستون به چاپ میرسد که در آن شرح هدف گرفتن یکی از مخالفان عمده رژیم میآید و این سلسله مقالات که به قلم گیدئون لوی است، این نکته را آشکار میسازد که «ابوعاقله»ها فراوان بودهاند اما بسیاری آنها در سکوت خبری ترور شدهاند و رژیم صهیونیستی از رسانهای نشدن این سلسله ترورها بهرههای فراوانی برده است. وقتی جو بایدن ادعا میکند از هرگونه تحقیقی درباره هدفمند بودن عملیات نظامی رژیم صهیونیستی در جای جای سرزمینهای اشغالی استقبال میکند و حاضر است در صورت اثبات این هدفمندی طرفهای اسرائیلی را به صراحت به مردم جهان معرفی کند، هرگز این را بیان نمیکند که اولاً گروههای تحقیق در این خصوص از کدام افراد شکل میگیرد و ثانیاً روشهای کاری آنها از چه قرار و مبتنی بر کدام فاکتورها خواهد بود. تاریخ از یاد نبرده است که هرگاه یک بپاخیزی ولو کوچک در سازمان ملل و یا حرکتی از جانب سازمانهای حقیقتیاب موجب کشف کجرویهای دولت تلآویو شده و نوبت به صدور رأی سازمان ملل رسیده، دولت امریکا از اولین نهادهایی بوده که مانع این امر شده و روند اعمال مجازات را متوقف و یا حکم صادره را لغو کرده و یا حداقل به حالت تعلیق درآورده است.
عوامل اسفبار تولید امنیت برای اسرائیل
رویکرد چندباره دولتهای مخالف رژیم نژادپرست اسرائیل به «دیوان عدالت لاهه» در هلند برای رسیدگی به جنایات این رژیم نیز بیحاصل مانده زیرا رفت و آمد دولتهای ذینفوذ غربی در این نهاد هم محسوس است و این دیوان هم نمیتواند جنایات گسترده اسرائیل در سرزمینهای اشغالی و حاصل دو دهه حضور سرشار از قانونشکنیهای سربازان امریکایی در افغانستان و عراق را بررسی قضایی و مجازات کیفری کند. اینها عوامل اسفباری هستند که به رژیم غاصب صهیونیستی نوعی امنیت جانی در عین کجمداریهای بیشرمانه آنها ارزانی داشته است.
منبع: Middle East Eye
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه