چرا برنامههای تقابلی رژیم صهیونیستی علیه ایران شکست خورده است؟
موازنهسازی نامتوازن!
امیر فرشباف
خبرنگار
رصد تحولات سیاسی درون رژیم صهیونیستی و تحرکات دیپلماتیک این رژیم در مدیریت پرونده تقابلی علیه ایران، دلالتهای متعددی دارد که در این یادداشت به مهمترین این پیامها پرداخته میشود. اصلیترین پیامی که از درون سرزمینهای اشغالی میتوان دریافت کرد، عدم توفیق در پروژه ضدایرانی دولت بنت است که در ادامه مصادیق آن مورد بازخوانی و بررسی قرا میگیرد.
دولتمردان رژیم صهیونیستی به دنبال خروج امریکا از منطقه در پی ارتقای نقش خود و ایجاد موازنه قدرت در برابر ایران هستند و تکاپوی چند وقت اخیر مقامات این رژیم را ذیل همین جهت کلی باید تحلیل کرد. اما حقیقت این است که هم در کوتاه مدت و هم در برنامههای بلند مدت خود با چالشهای متعددی روبهرو شدهاند؛ چالشهایی که انتهای آنها چشیدن طعم شکست بوده است.
نمود اصلی این شکست را در برنامه بلندمدت و راهبردی این رژیم میتوان تشخیص داد؛ برنامهای که در پی خلع سلاح و تضعیف و نابودی توانمندی دفاعی ایران از یک سو و نابودی توان و دانش هستهای کشور از سوی دیگر بود اما ملاحظه میشود که هر دو پروژه با شکست قطعی مواجه شدهاند؛ چراکه برنامه دفاعی کشور از توانمندی موشکی گرفته تا قدرت پهپادی ایران نه تنها محدود و نابود نشده، بلکه ابعاد آنها به مناطق بیرون از مرزهای ایران و حتی مناطق پیرامونی رژیم صهیونیستی گسترش یافته است. در مورد دانش و توان هستهای جمهوری اسلامی نیز وضع به همین ترتیب است و با تمام خرابکاریها و ترورها و سنگاندازیها در مسیر مذاکرات، برنامه هستهای کشور مسیر پیشرفت را طی میکند.
اما در برنامهها و راهبردهای میان مدت و کوتاه مدت، وضع این رژیم بسیار وخیم و پیچیده شده است. نمونهها و نشانههای متعددی را برای این وخامت اوضاع میتوان برشمرد. اصلیترین نماد وخامت اوضاع دولت صهیونیستی بحران امنیت است. این رژیم علی رغم رجزخوانیها و گزافه گوییهای مقاماتش در برقراری امنیت درون مرزهای سرزمینهای اشغالی درمانده است. بنبست ژئوپلیتیک خفه کننده در کنار شدت و سرعت گرفتن روند قرمز شدن مناطق سبز امنیتی، معضلاتی هستند که کلاف وضعیت وخامت بار این رژیم را روز به روز پیچیدهتر میکنند. بحران امنیتی رژیم صهیونیستی شقوق مختلفی دارد که در این مجال مختصر صرفاً به مهمترین آنها اشاره میشود.
یکی از رخدادهای نمادین تازهای که مستقیماً بر عجز امنیتی و نظامی دولت صهیونیستی دلالت میکند، نفوذ پهپادهای حزبالله لبنان به درون سرزمینهای اشغالی و ناتوانی سامانههای پدافندی این رژیم در رهگیری آنها بود؛ رخدادی که به اعتراف پایگاه اطلاعرسانی تخصصی نظامی در رژیم صهیونیستی به نام «اسرائیل دیفنس»، حزبالله لبنان با ارسال این پهپادها موفق شد جبهه جدیدی را در مقابل اسرائیل بگشاید. رسانههای عبری زبان همچنین طی دو روز گذشته گزارش دادند که قیمت پهپادهای حزبالله در مقابل موشکهای شلیک شده برای سرنگونی آنها بسیار ناچیز است و صرف بهکارگیری همین حربه حتی بدون اصابت به اهداف هم خسارتهای زیادی میتواند، حداقل از لحاظ اقتصادی به ارتش اسرائیل وارد کند.
چالشهای پیشرو
سفر یائیر لاپید، نخست وزیر دولت پیشبرد امور رژیم صهیونیستی به فرانسه را نیز باید در راستای درخواست برای وساطت فرانسه برای قطع این روند ملاحظه کرد؛ چراکه فرانسه یکی از دولتهای استعمارگری است که به طور سنتی در لبنان دخالت و اعمال نفوذ میکند. روزنامه الشروق مصر گزارش داد که لاپید در جریان این سفر قصد دارد امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه را به اعمال فشار بر لبنان و مداخله در پرونده مناقشه مرزی میان رژیم صهیونیستی و لبنان و مذاکرات غیرمستقیم در این باره متقاعد کند. در مورد ابعاد رسانهای این سفر جا دارد به این نکته اشاره کنیم که درخواست وساطت فرانسه میان لبنان و رژیم صهیونیستی توسط لاپید، موضوعی بود که رسانههای عبری زبان مانند جروزالم پست و هاآرتص نیز به این ضعف و استیصال لاپید اعتراف کردند. درحالی که رسانههای فارسی زبان جریان ضدانقلاب روی رجزخوانیهای رسانهای نخست وزیر دولت پیشبرد امور مبنی بر «هشدار اسرائیل به حزبالله» متمرکز شدند و این عملیات روانی را از طریق القای کلید واژههایی همچون «فشار هماهنگ» و «فشار روی ایران و حزبالله» و «تهدید ایران» صورت دادند.
رخداد نمادین دیگری که وخامت اوضاع امنیتی درون سرزمینهای اشغالی را تأیید میکند، موضوع خودکشی سربازان ارتش صهیونیستی است. در همین زمینه، رسانههای صهیونیستی اعلام کردند، میزان خودکشی در میان نظامیان ارتش این رژیم در سال جاری میلادی (۲۰۲۲) افزایش داشته، به نحوی که از ابتدای امسال (در عرض شش ماه) ۱۱ نظامی خودکشی کردهاند. بر اساس این گزارش، این در حالی است که در تمام سال گذشته میلادی (۲۰۲۱) ۱۱ نظامی و در سال ۲۰۲۰، ۹ نظامی صهیونیست خودکشی کرده بودند. در پی افزایش این پدیده، مقامات ارتش رژیم صهیونیستی جلسهای اضطراری با مسئولان سلامت روان این رژیم برگزار کردهاند تا دلایل افزایش نگران کننده پدیده خودکشی در میان نظامیان صهیونیست را بررسی کنند. آمار رسمی مرکز تحقیقات «کنست» (پارلمان رژیم صهیونیستی) نشان میدهد که رژیم صهیونیستی در هر سال ۵۰۰ مورد خودکشی را ثبت میکند که ۱۰۰ مورد آن در میان نسل جوان این رژیم و در رده سنی ۱۵ تا ۲۴ سال است. بر اساس گزارش «فلسطین الیوم»، خودکشی همچنان دلیل اصلی مرگ نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی در شرایط غیرجنگی است و این پدیده در سالهای اخیر شدت داشته است.
بازتاب رسانهای
اعتراف رسانههای درون رژیم صهیونیستی ازجمله شبکه کان، جروزالم پست و هاآرتص مبنی بر هک سامانه متروی تلآویو در کنار اقداماتی که گروههای هکری مانند عصای موسی در دسترسی به شمارههای تلفن نظامیان صهیونیست و مانند آن، رخدادهای دیگری هستند که به لحاظ نرمافزاری، بیانگر وضعیت شکننده این رژیم در حوزه امنیت سایبری هستند؛ موضوعی که اظهارات لاپید مبنی بر «لزوم ایجاد بازدارندگی سایبری» نیز نشانه دیگری برای تأیید آن است.
اعتراضات ساکنان و کارمندان ادارات مختلف در مناطق اشغالی نیز بحران دیگر دولت صهیونیستی است. تجمعات اعتراضی بازنشستگان ارتش این دولت یکی از اتفاقات نمادین این روزها است که با اعتصاب رانندگان اتوبوس در مناطق اشغالی همزمان شده است؛ معضلی که گویی این طور نشان میدهد که نقشههای دولتمردان صهیونیست مبنی بر ایجاد آشوب در ایران به ضد خودش تبدیل شده و این دستگاه امنیت داخلی یهود (شاباک) است که باید فکر چارهای برای سرکوب و فرونشاندن آن باشد. موارد فوق در کنار فروپاشی دولت بنت که مدعی مقابله مستقیم با ایران براساس «دکترین اختاپوس» بود، مسائلی هستند که از یک سو، آرزوهایی همچون عادی سازی روابط با کشورهای جهان اسلام را به رؤیایی تعبیر ناشدنی و از سوی دیگر، ادعای موازنه سازی در برابر ایران را به رجزی پوچ تبدیل کردهاند مخصوصاً با توجه به ریلگذاری دولت جدید ایران در حوزه سیاست خارجی و پایان رویکرد انفعالی، به نظر میرسد صهیونیستها روزهای آرامی را در پیش نداشته باشند.
خبرنگار
رصد تحولات سیاسی درون رژیم صهیونیستی و تحرکات دیپلماتیک این رژیم در مدیریت پرونده تقابلی علیه ایران، دلالتهای متعددی دارد که در این یادداشت به مهمترین این پیامها پرداخته میشود. اصلیترین پیامی که از درون سرزمینهای اشغالی میتوان دریافت کرد، عدم توفیق در پروژه ضدایرانی دولت بنت است که در ادامه مصادیق آن مورد بازخوانی و بررسی قرا میگیرد.
دولتمردان رژیم صهیونیستی به دنبال خروج امریکا از منطقه در پی ارتقای نقش خود و ایجاد موازنه قدرت در برابر ایران هستند و تکاپوی چند وقت اخیر مقامات این رژیم را ذیل همین جهت کلی باید تحلیل کرد. اما حقیقت این است که هم در کوتاه مدت و هم در برنامههای بلند مدت خود با چالشهای متعددی روبهرو شدهاند؛ چالشهایی که انتهای آنها چشیدن طعم شکست بوده است.
نمود اصلی این شکست را در برنامه بلندمدت و راهبردی این رژیم میتوان تشخیص داد؛ برنامهای که در پی خلع سلاح و تضعیف و نابودی توانمندی دفاعی ایران از یک سو و نابودی توان و دانش هستهای کشور از سوی دیگر بود اما ملاحظه میشود که هر دو پروژه با شکست قطعی مواجه شدهاند؛ چراکه برنامه دفاعی کشور از توانمندی موشکی گرفته تا قدرت پهپادی ایران نه تنها محدود و نابود نشده، بلکه ابعاد آنها به مناطق بیرون از مرزهای ایران و حتی مناطق پیرامونی رژیم صهیونیستی گسترش یافته است. در مورد دانش و توان هستهای جمهوری اسلامی نیز وضع به همین ترتیب است و با تمام خرابکاریها و ترورها و سنگاندازیها در مسیر مذاکرات، برنامه هستهای کشور مسیر پیشرفت را طی میکند.
اما در برنامهها و راهبردهای میان مدت و کوتاه مدت، وضع این رژیم بسیار وخیم و پیچیده شده است. نمونهها و نشانههای متعددی را برای این وخامت اوضاع میتوان برشمرد. اصلیترین نماد وخامت اوضاع دولت صهیونیستی بحران امنیت است. این رژیم علی رغم رجزخوانیها و گزافه گوییهای مقاماتش در برقراری امنیت درون مرزهای سرزمینهای اشغالی درمانده است. بنبست ژئوپلیتیک خفه کننده در کنار شدت و سرعت گرفتن روند قرمز شدن مناطق سبز امنیتی، معضلاتی هستند که کلاف وضعیت وخامت بار این رژیم را روز به روز پیچیدهتر میکنند. بحران امنیتی رژیم صهیونیستی شقوق مختلفی دارد که در این مجال مختصر صرفاً به مهمترین آنها اشاره میشود.
یکی از رخدادهای نمادین تازهای که مستقیماً بر عجز امنیتی و نظامی دولت صهیونیستی دلالت میکند، نفوذ پهپادهای حزبالله لبنان به درون سرزمینهای اشغالی و ناتوانی سامانههای پدافندی این رژیم در رهگیری آنها بود؛ رخدادی که به اعتراف پایگاه اطلاعرسانی تخصصی نظامی در رژیم صهیونیستی به نام «اسرائیل دیفنس»، حزبالله لبنان با ارسال این پهپادها موفق شد جبهه جدیدی را در مقابل اسرائیل بگشاید. رسانههای عبری زبان همچنین طی دو روز گذشته گزارش دادند که قیمت پهپادهای حزبالله در مقابل موشکهای شلیک شده برای سرنگونی آنها بسیار ناچیز است و صرف بهکارگیری همین حربه حتی بدون اصابت به اهداف هم خسارتهای زیادی میتواند، حداقل از لحاظ اقتصادی به ارتش اسرائیل وارد کند.
چالشهای پیشرو
سفر یائیر لاپید، نخست وزیر دولت پیشبرد امور رژیم صهیونیستی به فرانسه را نیز باید در راستای درخواست برای وساطت فرانسه برای قطع این روند ملاحظه کرد؛ چراکه فرانسه یکی از دولتهای استعمارگری است که به طور سنتی در لبنان دخالت و اعمال نفوذ میکند. روزنامه الشروق مصر گزارش داد که لاپید در جریان این سفر قصد دارد امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه را به اعمال فشار بر لبنان و مداخله در پرونده مناقشه مرزی میان رژیم صهیونیستی و لبنان و مذاکرات غیرمستقیم در این باره متقاعد کند. در مورد ابعاد رسانهای این سفر جا دارد به این نکته اشاره کنیم که درخواست وساطت فرانسه میان لبنان و رژیم صهیونیستی توسط لاپید، موضوعی بود که رسانههای عبری زبان مانند جروزالم پست و هاآرتص نیز به این ضعف و استیصال لاپید اعتراف کردند. درحالی که رسانههای فارسی زبان جریان ضدانقلاب روی رجزخوانیهای رسانهای نخست وزیر دولت پیشبرد امور مبنی بر «هشدار اسرائیل به حزبالله» متمرکز شدند و این عملیات روانی را از طریق القای کلید واژههایی همچون «فشار هماهنگ» و «فشار روی ایران و حزبالله» و «تهدید ایران» صورت دادند.
رخداد نمادین دیگری که وخامت اوضاع امنیتی درون سرزمینهای اشغالی را تأیید میکند، موضوع خودکشی سربازان ارتش صهیونیستی است. در همین زمینه، رسانههای صهیونیستی اعلام کردند، میزان خودکشی در میان نظامیان ارتش این رژیم در سال جاری میلادی (۲۰۲۲) افزایش داشته، به نحوی که از ابتدای امسال (در عرض شش ماه) ۱۱ نظامی خودکشی کردهاند. بر اساس این گزارش، این در حالی است که در تمام سال گذشته میلادی (۲۰۲۱) ۱۱ نظامی و در سال ۲۰۲۰، ۹ نظامی صهیونیست خودکشی کرده بودند. در پی افزایش این پدیده، مقامات ارتش رژیم صهیونیستی جلسهای اضطراری با مسئولان سلامت روان این رژیم برگزار کردهاند تا دلایل افزایش نگران کننده پدیده خودکشی در میان نظامیان صهیونیست را بررسی کنند. آمار رسمی مرکز تحقیقات «کنست» (پارلمان رژیم صهیونیستی) نشان میدهد که رژیم صهیونیستی در هر سال ۵۰۰ مورد خودکشی را ثبت میکند که ۱۰۰ مورد آن در میان نسل جوان این رژیم و در رده سنی ۱۵ تا ۲۴ سال است. بر اساس گزارش «فلسطین الیوم»، خودکشی همچنان دلیل اصلی مرگ نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی در شرایط غیرجنگی است و این پدیده در سالهای اخیر شدت داشته است.
بازتاب رسانهای
اعتراف رسانههای درون رژیم صهیونیستی ازجمله شبکه کان، جروزالم پست و هاآرتص مبنی بر هک سامانه متروی تلآویو در کنار اقداماتی که گروههای هکری مانند عصای موسی در دسترسی به شمارههای تلفن نظامیان صهیونیست و مانند آن، رخدادهای دیگری هستند که به لحاظ نرمافزاری، بیانگر وضعیت شکننده این رژیم در حوزه امنیت سایبری هستند؛ موضوعی که اظهارات لاپید مبنی بر «لزوم ایجاد بازدارندگی سایبری» نیز نشانه دیگری برای تأیید آن است.
اعتراضات ساکنان و کارمندان ادارات مختلف در مناطق اشغالی نیز بحران دیگر دولت صهیونیستی است. تجمعات اعتراضی بازنشستگان ارتش این دولت یکی از اتفاقات نمادین این روزها است که با اعتصاب رانندگان اتوبوس در مناطق اشغالی همزمان شده است؛ معضلی که گویی این طور نشان میدهد که نقشههای دولتمردان صهیونیست مبنی بر ایجاد آشوب در ایران به ضد خودش تبدیل شده و این دستگاه امنیت داخلی یهود (شاباک) است که باید فکر چارهای برای سرکوب و فرونشاندن آن باشد. موارد فوق در کنار فروپاشی دولت بنت که مدعی مقابله مستقیم با ایران براساس «دکترین اختاپوس» بود، مسائلی هستند که از یک سو، آرزوهایی همچون عادی سازی روابط با کشورهای جهان اسلام را به رؤیایی تعبیر ناشدنی و از سوی دیگر، ادعای موازنه سازی در برابر ایران را به رجزی پوچ تبدیل کردهاند مخصوصاً با توجه به ریلگذاری دولت جدید ایران در حوزه سیاست خارجی و پایان رویکرد انفعالی، به نظر میرسد صهیونیستها روزهای آرامی را در پیش نداشته باشند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه