تحلیل زبان بدن و چرایی اخراج سرمربی تیم ملی چند ماه مانده به جام جهانی

سید مهدی موسوی


چیزی که پرواضح است، زبان بدن هر سرمربی (آن هم کرُوات) نشان از سطح توانایی و انگیزه وی‌ برای حضور در یک تیم است، در اینجا ما به چند مورد خیلی کوتاه اشاره می کنیم:
۱- اگر در این عکس کمی دقت کنید، می‌بینید که همه کادر فنی در حال نگاه کردن به سمت راست هستند ولی سرمربی تیم ملی دارد جای دیگری را نگاه می‌کند، این مورد نشان از تفاوت فکری عمیق وی با سایر کادر فنی دارد و اختلاف بین کادر فنی و سرمربی یعنی فاجعه برای کشور!
۲- در اینجا شخصی را می‌بینیم که درحالی که پشتش به ماست، نگاهش نه با دراگان همسو است و نه با کادر فنی، نه حتی تماشاگران؛ او چه کسی می‌تواند باشد، بجز دست‌های پشت پرده که احتمالاً این نتایج اسکوچیچ هم کار اوست؟! باید صادق بود و وجود همچین افرادی را در صنعت فوتبال کشور قبول کرد.
۳- زاویه بدن سرمربی و نیمکت ذخیره‌ها، یک زاویه باز است (برعکس زاویه بدن کی روش که زاویه تند و بسته بود) و استراتژی تیم ملی را همان اول نشان می دهد و همه تکنیک‌های اسکوچیچ را لو می‌دهد، باخت مقابل الجزایر هم از روی تحلیل همین مورد ساده بود و از فضای بین بازیکنان استفاده کردند و دو گل به ثمر رساندند.
۴- خالی بودن ۱۱ صندلی در میان جمعیتی با رنگ خاص چه چیزی می‌تواند باشد به غیر از انتخاب ۱۱ بازیکن از ۲۵ بازیکن مورد نیاز تیم ملی؛ تیمی که زمزمه حاشیه‌های وابستگی آن به یک وزارتخانه خاص زیاد شنیده 
می‌شود.
۵- به مدل موی سرمربی تیم ملی دقت کنید، متمایل است به همان فرد ناشناس، از این واضح‌تر دیگر چه می‌شود گفت؟
۶- اما به کراوات نامیزان و دست‌های در جیب، آن جوش استرسی بغل بینی و طرز قرار گرفتن لب‌ها (بخصوص در گوشه دهان) آقای اسکوچیچ دقت کنید، همه اینها یک معنی متفاوت دارد و آن ابقای سرمربی بعد از تحمل فشار‌ها و حرف و حدیث‌های زیاد دارد و این یعنی فاجعه خطرناک.
آه و افسوس گر ما خرد داشتیم کجا این سرمربی بد داشتیم؟