قهرمانی ستاره دانمارکی در توردوفرانس
شگفت انگیز مثل یوناس وینگگارد
گروه ورزشی/ یوناس وینگگارد قهرمان توردو فرانس شد؛ درست 5 سال بعد از مقطعی از زندگیاش که در شرکت بستهبندی ماهی فعالیت میکرد. این دانمارکی 25 ساله صبح به کارخانه میرفت و عصر با دوچرخهاش تمرین میکرد، حالا اما فاتح بزرگترین تور دوچرخهسواری است و نامش را در کتاب تاریخ این رشته حک کرده است. او سال گذشته با دومیاش شگفتی خلق کرد اما این بار بهتر شد و بعد از پیروزی در یک مبارزه حماسی برابر تادی پوگاچار-قهرمان دو سال گذشته این رقابتها- در کوهستان مقدمات قهرمانی را فراهم کرد. او با خیال راحت وارد مرحله آخر در خیابان معروف شانزلیزه در شهر پاریس شد که در آن یاسپر فیلیپسن بلژیکی اول شد و دیلان گروئنفگن هلندی و الکساندر کریستوف نروژی دوم و سوم شدند.
وینگگارد پایه قهرمانی را در مرحله دهم ریخت که به همراه همتیمی اش، پریموز روگلیچ اجازه خودنمایی به پوگاچار ندادند. این رکابزن اسلوونیایی بارها برای رسیدن به هتتریک قهرمانی تلاش کرد اما وینگگارد و هم تیمیاش در تیم جامبو ویسما مقاومت کردند و در مرحله آخر کوهستان یک پیروزی دیگر به دست آوردند. در نهایت وینگگارد دو دقیقه و 43 ثانیه زمان کمتری را به ثبت رساند و پیراهن خال خالی را در دستهبندی کوهستان به دست آورد. گراینت توماس، قهرمان سال 2018 با 7 دقیقه و 22 ثانیه اختلاف سوم شد در تورنمنتی که تحت تأثیر خیزش دوباره کووید 19 قرار گرفت و 17 دوچرخه سوار به دلیل ابتلا به این ویروس نتوانستند تا آخر در تورنمنت باقی بمانند. تیم هلندی جامبو ویسما هم با 6 قهرمانی در 21 مرحله توردوفرانس عملکرد بهتری نسبت به بقیه تیمها داشت ضمن اینکه در طول تورنمنت از عضو دانمارکیاش به خوبی حمایت کرد بخصوص در هفته اول که مشکل مکانیکی برای او پیش آمده بود. در مرحله آخر، برخی معترضان به برگزاری این تورنمنت با عدهای از هواداران درگیری پیدا کردند. وینگگارد که در سال 2019 به تیم جامبو ویسما پیوسته مدت زیادی درگیر استرس بود و در چند مرحله عملکرد خوبی نداشت اما با کمک نامزدش ترینه هانسن و کل تیم، به تدریج بر اعصابش مسلط شد و همین نقش مهمی در موفقیتش داشت. وینگگارد نخستین دانمارکی قهرمان تور دوفرانس بعد از بیارن ریس است که جام سال 1996 خود را حفظ کرد اگرچه بعدها به دوپینگ اعتراف کرد. در سال 2007 یک دانمارکی دیگر، مایکل راسموسن، از مسابقات بیرون انداخته شد با آنکه پیراهن طلایی را در اختیار داشت به دلیل آنکه تیمش قرارداد او را فسخ کرد وقتی متوجه شد درباره شرایط تمرینش دروغ گفته است.
وینگگارد پایه قهرمانی را در مرحله دهم ریخت که به همراه همتیمی اش، پریموز روگلیچ اجازه خودنمایی به پوگاچار ندادند. این رکابزن اسلوونیایی بارها برای رسیدن به هتتریک قهرمانی تلاش کرد اما وینگگارد و هم تیمیاش در تیم جامبو ویسما مقاومت کردند و در مرحله آخر کوهستان یک پیروزی دیگر به دست آوردند. در نهایت وینگگارد دو دقیقه و 43 ثانیه زمان کمتری را به ثبت رساند و پیراهن خال خالی را در دستهبندی کوهستان به دست آورد. گراینت توماس، قهرمان سال 2018 با 7 دقیقه و 22 ثانیه اختلاف سوم شد در تورنمنتی که تحت تأثیر خیزش دوباره کووید 19 قرار گرفت و 17 دوچرخه سوار به دلیل ابتلا به این ویروس نتوانستند تا آخر در تورنمنت باقی بمانند. تیم هلندی جامبو ویسما هم با 6 قهرمانی در 21 مرحله توردوفرانس عملکرد بهتری نسبت به بقیه تیمها داشت ضمن اینکه در طول تورنمنت از عضو دانمارکیاش به خوبی حمایت کرد بخصوص در هفته اول که مشکل مکانیکی برای او پیش آمده بود. در مرحله آخر، برخی معترضان به برگزاری این تورنمنت با عدهای از هواداران درگیری پیدا کردند. وینگگارد که در سال 2019 به تیم جامبو ویسما پیوسته مدت زیادی درگیر استرس بود و در چند مرحله عملکرد خوبی نداشت اما با کمک نامزدش ترینه هانسن و کل تیم، به تدریج بر اعصابش مسلط شد و همین نقش مهمی در موفقیتش داشت. وینگگارد نخستین دانمارکی قهرمان تور دوفرانس بعد از بیارن ریس است که جام سال 1996 خود را حفظ کرد اگرچه بعدها به دوپینگ اعتراف کرد. در سال 2007 یک دانمارکی دیگر، مایکل راسموسن، از مسابقات بیرون انداخته شد با آنکه پیراهن طلایی را در اختیار داشت به دلیل آنکه تیمش قرارداد او را فسخ کرد وقتی متوجه شد درباره شرایط تمرینش دروغ گفته است.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه