شائبه تأسف‌آور مهندسی انتخابات فدراسیون

وصال روحانی
روزنامه‌نگار

اتفاقاتی که در هفته‌های اخیر روی داده، فرضیه مهندسی شدن انتخابات قریب‌الوقوع فدراسیون فوتبال را قوت بخشیده است. طبعاً هدف اصلی اتهامات، میرشاد ماجدی است که به سبب داشتن عنوان سرپرستی فدراسیون این امکان را بیشتر از رقبایش دارد تا مهره‌های دور و برش را به گونه‌ای بچیند که در روز رأی‌گیری بر سر پست ریاست فدراسیون آرایی صادر شود که پست «سرپرستی موقتی» فدراسیون را به پست «ریاست ثابت» برای او تبدیل کند. دو کاندیدای دیگر چنین امکانی را ندارند و دست‌هایشان در قیاس با ماجدی بسته است. مهدی تاج در حالی مجوز حضور در انتخابات فدراسیون را گرفته که هنوز درگیر تبعات مالی هولناک قرارداد 3 سال پیش خود با مارک ویلموتس مربی بلژیکی است و با‌وجود تأیید شدن او توسط کمیته تشخیص صلاحیت نامزدها هر لحظه امکان دارد که نهادهای نظارتی صلاحیت او را لغو و از چرخه انتخابات خارج کنند. عزیز محمدی دیگر کاندیدای تأیید صلاحیت شده هم آنقدر در پنج سال اخیر از روند کار اجرایی فدراسیون دور و در اتحادیه باشگاه‌های فوتبال کشور مشغول کار بوده که فاقد خط‌های ارتباطی لازم و روابط مؤثر با اکثر قریب به اتفاق اعضای مجمع فدراسیون است و به تبع آن او هم نمی‌تواند به گونه‌ای در پشت‌پرده اقدام کند که بخشی مهم از آرا به شکلی مهندسی شده به سوی او گرایش یابد.
ماجدی که از اوایل اسفند 1400 به جانشینی شهاب‌الدین عزیزی خادم معزول سرپرستی فدراسیون را عهده‌دار شد، در شش ماه اخیر قصورهای متعددی را در کارش داشته و مهم‌تر از همه اینکه فاقد همه‌سونگری و اقتداری نشان داده که از شروط اولیه و مهم احراز سمت نخست اجرایی در فدراسیون فوتبال است. برخی عزل و نصب‌های او در روزهای اخیر و آوردن افرادی تازه برای سرپرستی سازمان لیگ و ریاست یکی دو هیأت فوتبال استان‌ها هم این شائبه را ایجاد کرده که شاید ماجدی از طریق این فرایند درصدد تسهیل روند جمع‌آوری آرای لازم در انتخابات روز 8 شهریور است. ماجدی البته مردی از جنس فوتبال و صاحب درجات تحصیلی مناسب است و لابد گرد مسائلی که گفتیم نمی‌گردد و حتماً سلامتی کارش در اولویت امور برای او قرار دارد ولی چون برخلاف رسم معمول یکی از 3 گزینه پست ریاست فدراسیون سرپرست فعلی این نهاد است و همه پیچ و مهره‌های فدراسیون هم اینک در اختیار اوست، بدیهی است که با هر اقدام و هر عزل و نصب وی این شائبه پیش آید که انتخابات به سود او در حال مهندسی شدن است. درست است که مجمع فدراسیون فوتبال بیش از 70 عضو دارد اما داشتن آرای مثبت رؤسای 30 هیأت استانی و افراد حائز چند پست دیگر مانند نماینده داوران و بازیکنان تیم‌های ملی و نظایر آن کافی است تا یک فرد پست ریاست را با جذب بیش از 30 درصد آرا برای خود حتمی سازد.با این اوصاف مشکلات فوتبال ایران که از در و دیوار بالا می‌رود، به یکی و دو مورد و حتی 10 مسأله ختم نمی‌شود و کمتر از 20 روز تا انتخابات فدراسیون حتی این اطمینان در دست نیست که آرای مأخوذه که رئیس چهار سال آینده فدراسیون را تعیین می‌کند همان‌قدر عادلانه باشد که برای سالم بودن هر روند انتخاباتی به آن نیاز است. مسأله‌ای که البته جای تأسف فراوان دارد.